Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Γράμμα στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου

Σεβασμιότατε και Μακαριότατε και Πλουτοκράτορα Αρχιεπίσκοπε Αθυμόστομε Βού,

θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου επειδή με την παρουσία σας φέρατε την θρησκεία μέσα στη ζωή μου. Πριν σας ακούσω να μιλάτε, δεν πίστευα στην κόλαση!

Με αγάπη,
Κάτοικος Μπανανίας

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Περί ατάκας ο λόγος....

-Δεν είμαι ενοχλητικός. Είμαι απλά η υπενθύμιση αυτών που δεν μπορείς να έχεις!

-Μα πάντα μου έλεγες πως ήθελες έναν άνθρωπον δίπλα σου.
-Ναί, πάντα ήθελα να έχω κάποιον να με κρατά, να με αγαπά... μετά που γνώρισα εσένα όμως, άλλαξα γνώμη!

-Πήρα προαγωγή, πήρα προαγωγή!
-Συγχαρητήρια. Είμαι πολύ χαρούμενος για σένα. Ίσως τώρα μπορείς επιτέλους να βγάλεις το μαχαίρι από την πλάτη μου; Μπορεί να το ξαναχρειαστείς!

-Αγάπη μου, σου έλειψα;
-Αγάπη μου, είμαι πολύ δυστυχησμένος χωρίς εσένα. Είναι σαν να είσαι εδώ!

-Είμαστε ζευγάρι εδώ και τόσο καιρό...
-Ακριβώς. Τι λες; Καιρός να σταματήσουμε;

-Όταν είμασταν μαζί πάντα έλεγες πως θα πέθαινες για μένα. Τώρα που χωρίσαμε, νομίζω είναι καιρός να τηρήσεις την υπόσχεση σου!

- Είμαι απελευθερωμένος από προκαταλύψεις. Σας μισώ όλους το ίδιο!

- Μπορεί να έχουν αλλάξει οι απόψεις μου, αλλά όχι το γεγονός πως έχω δίκιο.

-Αυτές είναι οι αρχές μου! Αν δεν σου αρέσουν, έχω άλλες!

-Δεν είναι ότι είμαι ντροπαλός ή λιγομίλητος ή αντικοινωνικός... απλά δεν σε πάω.

- Συμβουλή προς μελλοντικούς αυτόχειρες: Απολαύστε την ζωή! Έχετε πολύ καιρό για είστε πεθαμένοι!

-Η ασχήμια είναι ανώτερη από την ομορφιά... διότι διαρκεί περισσότερο!

- Έκανα δίαιτα, έκοψα το ποτό και το βαρύ φαγητό και σε 14 μέρες έχασα... 2 βδομάδες!

Δημήτρη, ξεσκέπασε τον!

Διαβάζω εδώ και λίγες μέρες σε όλες τις εφημερίδες (όχι μόνο στην "Βολκάν" του νότου "Σημερινή" ή στην "Γιενίντουζεν" του νότου "Πολίτης") πως το καθεστώς Ταλατ προβαίνει πλέον σε έλεγχο στο οδόφραγμα προς τους ΤΚύπριους. Ο έλεγχος γίνεται με την πρόφαση τάχα να προστατευτεί η τκ οικονομία, απαγορεύοντας ουσιαστικά την αγορά προϊόντων από "τον νότο". Εμένα αυτό μου θυμίζει την πολιτική Ντενκτάς του 60, που προσπαθούσε να δημιουργήσει μια τκ οικονομία, ανάμεσα στην κυπριακή, με την πολιτική του "από Τούρκο σε Τούρκο".
Η εφημερίδα "ΑΦΡΙΚΑ", σε πρωτοσέλιδο της, φιλοξενεί μια φωτογραφία ενός παιδιού 2-3 χρονών που τρώει σοκολάτα που αγόρασε από την εκ πλευρά και έναν αστυνομικό του καθεστώτος να την παίρνει από το μωρό. Ο τίτλος της εφημερίδας είναι "Πύλη Αίσχους", ενώ ο Ιζέτ Ιζτζάν σημειώνει πως "το μόνο που έμεινε να γίνει είναι να ξυλοφορτώνονται οι ΤΚύπριοι στο οδόφραγμα".
Στις αντιδράσεις της "Αφρίκα" και του Ιζτζάν, το καθεστώς απάντησε μέσω του Χασάν Ερτσακιτζά: "τα μέτρα δεν είναι παράλογα, και δε θα έπρεπε να θεωρούνται ως μια πρακτική από-Τούρκο-σε-Τούρκο". Επίσης ανάφερε πως τόσο ο εκ τύπος όσο κι η εκκλησία πιέζουν τους Εκύπριους να μην αγοράζουν προϊόντα από τα κατεχόμενα.
Για το τελευταίο που μόλις έγραψα, δεν έχουν κι άδικο. Πόσες φορές μπήκαμε σε συζήτηση με κάτι πατριώτες του κώλου που μόλις με ακούσουν να λέω πως πήγα στη Λεύκα, Καραβοστάσι και έκατσα και έφαγα, ξεχνάνε τους "αππάρους" και το κουμάρι
και θυμούνται τα ηρωικά και ηθικά τους συμπλέγματα και μου το παίζουν Κολωκοτρόνηδες και Ανδρούτσοι... Παρόλα αυτά, θεωρώ πως είναι απαράδεκτο το καθεστώς Ταλάτ να κάνει έλεγχο στους Τκύπριους πολίτες αν αγόρασαν πράγματα από την πλευρά μας. Φαίνεται ο "κύριος" Ταλάτ, με το ΝΑΙ του στο δημοψήφισμα, πίστεψε πως ξόφλησε από τα πατριωτικά του καθήκοντα. Γελιέται όμως. Η στάση του από τότε, ούτε επικοδομιτική ήτανε, ούτε θετική, ούτε επαναπροσεγγιστική. Μπορεί να τρώει βρισιές από την κυβέρνηση "εθνικής αντίστασης" που έχουμε (εγώ την ονομάζω "εθνικού τουμπώματος και βολέματος"), αλλά δεν δικαιολογείται να ζητά όπου πάει "άρση της απομόνωσης", αναγνώριση, αναβάθμιση των κατεχομένων, να γιορτάζει με τον Γκιούλ την επέτειο της εισβολής και της ανακήρυξης των κατεχομένων και να μην διαμαρτύρεται στα όσα απαράδεκτα είπε ο Γκιούλ περί δύο κρατών, δύο λαών, δύο θρησκειών. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, επιτρέπει τον σφετερισμό της εκ γης, επιτρέπει σε ξένους ντιβέλοπερς να κτίζουν πάνω στη γη μας δημιουργώντας τετελεσμένα και περισσότερη πίκρα. Προφανώς ούτε αυτά στάθηκαν ικανά να κάνουν τον λαό της Κύπρου να σταματήσει να πηγαινοέρχεται από και προς τα κατεχόμενα, και τώρα σκέφτηκε να δημιουργήσει και μπλόκα, στυλ Ες-Ες για να ελέγχει τον κόσμο της "δημοκρατίας" του.
Έχοντας πει όλα αυτά, θέλω να ρωτήσω ένα πράγμα: γιατί ο Ταλάτ τα κάνει αυτά;;; Γιατί, σύμφωνα και με τον Ιζέτ Ιζτζάν, έχει γίνει πιόνι της Άγκυρας;
Η απάντηση ΟΥΣΙΑΣ δεν είναι ούτε γιατί θέλει διχοτόμηση, ούτε γιατί του κάνει ράχες η Τουρκία. Αυτά είναι απαντήσεις λογικής αλλά άνευ ουσίας. Η ουσιώδης αλήθεια και η απάντηση που αγγίζει την πραγματικότητα είναι η εξής: τα κάνει επειδή μπορεί!
Η άκρως απορριπτική - και πολλές φορές απαξιωτική- στάση του Παπαδόπουλου έναντι του Ταλάτ και κυρίως των αισθημάτων των Τκυπρίων, δίνει την καλύτερη και πειστικότερη δικαιολογία στον Ταλάτ να συμπεριφέρεται αυθαίρετα παραγνωρίζοντας την πολιτική συμβιβασμού που ακολουθούσε μέχρι το 2004, υπό την επίβλεψη της διεθνούς κοινότητας. Είναι αλήθεια πως η ανάξια και αδιέξοδη διαχείριση του δικού μας ΟΧΙ από τον Παπαδόπουλο, καθώς και η πάροδος του χρόνου χωρίς καμία ουσιαστική ένδειξη θέλησης για επανένωση, έχουν αναγκάσει την διεθνή κοινότητα να μένει με δεμένα τα χέρια (και πολλές φορές να προωθεί) μπροστά στην αλλαγή πολιτικής από τον Ταλάτ. Όσο σκληρό κι αν είναι να το λέμε, η καθημερινή απαξίωση που λαμβάνει ο Ταλάτ από τον Τάσσο και τα ΜΜΕ μας, του έχει δώσει το δικαίωμα να προωθεί τις θέσεις του όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και ανάμεσα στους Τκύπριους. Ευτυχώς που ακόμη υπάρχουν εκείνοι οι λίγοι που δεν ξέχασαν το όνειρο επανένωσης, όπως ο Ιζτζάν και το κόμμα του, καθώς και οι προοδευτικοί Τκύπριοι.
Θα ήταν παρακινδυνευμένο να πει όμως κανείς πως αν η δική μας στάση ήταν διαφορετική και πιο θετική, ο Ταλατ θα ήταν πιο διαλλακτικός ή λιγότερο σκληρός. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το πει με βεβαιότητα. Αυτό όμως που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι πως αν η δική μας πλευρά, δεν ξεγελούσε τον διεθνή παράγοντα και ευθαρσώς ζητούσαμε καλύτερο σχέδιο μετά το ΟΧΙ ή πριν φέρουμε το δημοψήφισμα στον κόσμο, αν δεν υπονομεύαμε όλες τις διαδικασίες και κόπο τόσων ανθρώπων που ασχολήθηκαν μαζί μας, αν δεν βρίζαμε καθημερινά τους ξένους, αν δεν παρουσιαζόμασταν τόσο αλάζονες και ψευτοπερήφανοι και κυρίως αν πείθαμε πως θέλουμε επανένωση βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας θα είχαμε σίγουρα τα ερείσματα στο εξωτερικό να ασκήσει πιέσεις στον Ταλάτ και την Άγκυρα για να επιστρέψει στο γραφείο διαπραγματεύσεων.
Είναι γι΄αυτό που επείγει αλλαγή της πολιτικής μας ηγεσίας. Η σημερινή συσσώρευση τόσων πολλών κομμάτων, διαφορετικών αντιλήψεων και ιδεολογιών, στο πλευρό του Τάσσου, προασφαλίζει μια αλλοπρόσαλλη πολιτική, εξίσου αναξιόπιστη και μη σταθερή με αυτήν που έχουμε τώρα. Επίσης, θα ήμασταν αφελείς αν νομίζαμε πως ο Τάσσος, 75 χρονών πλέον και από τα 25 του στα πολιτικά του τόπου, θα αλλάξει μυαλά εδώ και πέρα και θα μπορέσει να δει τα πράγματα λιγότερο συναισθηματικά και περισσότερο ρεαλιστικά.
Χρειαζόμαστε έναν πρόεδρο που θα μπορέσει να επιδείξει πραγματική θέληση για λύση του Κυπριακού και ανατροπή της πορείας διχοτόμησης στην οποία βρισκόμαστε τώρα. Έναν πρόεδρο που θα έχει απήχηση και ανάμεσα στους Τκύπριους για να μην τον βλέπουν ως αντίπαλο ή εχθρό. Έναν πρόεδρο που νιώθει τις ανησυχίες όλων των Κυπρίων (εκ και τκ) και θα λειτουργήσει συναινετικά, απαλλαγμένος από αισθήματα εθνικιστικά, διχαστικά και μεροληπτικά υπέρ της μιας από τις δύο πλευρές. Αυτός ο πρόεδρος δεν μπορεί να είναι ο Τάσσος. Ο Τάσσος - κακά τα ψέματα- ούτε λύση θέλει, ούτε επανένωση θέλει, ούτε τίποτε. Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί που οφείλουμε να κρατάμε και μια πισινή... εμείς, οι μπλογκερς μπορούμε να πούμε την αλήθεια. Ο Τάσσος δεν θέλει λύση. Ο Τάσσος θέλει την διατήρηση του στάκους-κβό. Απλό.
Γι’ αυτό, ο κόσμος μας, αυτοί που αρνούνται να δώσουν την μισή τους χώρα στην Τουρκία και να χαράξουν σύνορα μαζί της μέσα στη Λευκωσία, οφείλουν να αναδείξουν στην προεδρία προοδευτικές δυνάμεις και όχι έναν εθνικιστή πρόεδρο, που στα 75 του δεν μπορεί παρά να μένει προσκολλημένος στις παλιές, αναχρονιστικές του ιδέες. Είναι αυτό που ο κόσμος οφείλει να στηρίξει έναν άλλον υποψήφιο, εκτός τον Τάσσο. Και στον πρώτο, και στον δεύτερο γύρο. Οι Ακελικοί και οι Συναγερμικοί οφείλουν επιτέλους να καταλάβουν πως οι θέσεις τους στο Κυπριακό είναι ταυτόσημες. Οφείλουν να αντιληφθούν πως αν θέλουμε λύση και όχι διχοτόμηση, ο Τάσσος πρέπει πάση θυσία να απομακρυνθεί από την προεδρία.
Προσωπικά, θεωρώ πως ο πιο άξιος για να ηγηθεί του Κυπριακού θέματος είναι ο Χριστόφιας. Όχι γιατί ο Κασουλίδης είναι ανάξιος. Απλά ο Κασουλίδης δεν τυγχάνει εμπιστοσύνης (ακόμη) μεγάλης μερίδας του λαού λόγω του δημοψηφίσματος ενώ δεν έχει διαχρονικές σχέσεις με τους Τκύπριους. Ο Χριστόφιας όμως, με τα ερείσματα του μέσα στην ΤΚ κοινότητα, και σε συνεργασία με τους εκεί προοδευτικούς τκύπριους και κόμματα, και με δεδομένη τη θέληση του για εξεύρεση λύσης, θα αναγκάσει την διεθνή κοινότητα να κινητοποιηθεί για επανέναρξη συνομιλιών για το Κυπριακό, ενώ θα ξεσκεπάσει κάθε εθνικιστική, διχοτομική, διχαστική πολιτική κίνηση του Ταλάτ, που τώρα κρύβεται πίσω από την αδιάλλακτη στάση του Τάσσου Παπαδόπουλου, έχοντας σαν στήριγμα τον Γκιούλ.
Με τον Χριστόφια πρόεδρο, ίσως έχουμε μια ελπίδα για να επαναφέρουμε το κυπριακό στη σωστή του διάσταση (πρόβλημα κατοχής και όχι απομόνωσης των τκ) και να το λύσουμε. Κι αν δεν είναι ο Χριστόφιας, τότε να στηρίξουμε τον Κασουλίδη, που αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος έχει θέληση για λύση, πάνω στη σωστή βάση!

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Η δημοσιογραφία της φακής

Οι εκλογές που μας έρχονται είναι πολύ σημαντικές. Και λογικό είναι να υπάρξουν και πάρα πολλές δημόσιες συζητήσεις επί των θεμάτων που απασχολούν τον κόσμο. Οι δημοσιογράφοι λοιπόν, καλούνται να ενημερώσουν τον κόσμο όσο καλύτερα μπορούν. Χωρίς προσωπικές προτιμήσεις, εμπάθεια. Με πλήρη αντικειμενικότητα. Δυστυχώς αυτό που παρακολουθούμε τελευταία είναι πραγματικά γελοίο. Μερικοί δημοσιογράφοι έριξαν την μάσκα και χωρίς αναστολές παίρνουν πολιτικές θέσεις. ΟΛΑ, μα όλα τα κανάλια φαίνεται πως έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό όμως που γίνεται στο ΡΙΚ είναι πρωτάκουστο. Δημοσιογραφία του κώλου! Κυριολεκτικά!
Η χώρα μας, η πάλαι ποτέ δημοκρατία, έχει γίνει μια νέα Σερβία, στυλ Μιλόσεβιτς. Πλήρης έλεγχος από την κυβέρνηση όλων των ΜΜΕ, πληρωμένοι-πουλημένοι δημοσιογράφοι γίνονται αρχισυντάκτες και αναλαμβάνουν τις προεκλογικές συζητήσεις, ενώ όποιος τολμήσει να πει κάτι εναντίων τους, καλείται να απολογηθεί. Μέχρι και οι δημοσιογράφοι, αυτό είναι το κατάντημα του λαού μας, υιοθετούν πολιτικές θέσεις της κυβέρνησης και αντί απλά να ρωτούν τους καλεσμένους ανθυποψήφιους του Τάσσου, τους αντιπολιτεύονται σαν να είναι οι ίδιοι εκπρόσωποι του επιτελείου του Τάσσου!
Δεν λέω, δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι του ΡΙΚ σκάρτοι. Ο Ποταμίτης ας πούμε κρατά τα προσχήματα. Ο Γιαννάκης Νικολαου (ευχαριστώ φίλε Άνευ για την διόρθωση)μετά το ρεζίλεμα που του έκαμεν ο Κατσουρίδης, εσυνάχτηκεν λίγο. Η Αιμιλία Κενεβέζου όμως, έχει κυριολεκτικά λυσσάξει! Όχι μόνο δεν κρατά τα προσχήματα, όχι μόνο προωθεί εθνικιστικές θέσεις στα δελτία της ΜΕ ΨΕΜΑΤΑ (τελευταίο παράδειγμα η ντροπιαστική παραποίηση δηλώσεων της Νεσιέ Γιασίν) αλλά κάνει κανονική προεκλογική εκστρατεία υπέρ του Τάσσου Παπαδόπουλου, και του αδελφού της, οποίος είναι στέλεχος στο ΔΗΚΟ.
Όχι, εδώ δεν ρίχνουμε λάσπη. Το ξέρει και η κουτσή Μαρία πως η Κενεβέζου έχει συγγένεια με τον Κενεβέζο του ΔΗΚΟ. Δεν είναι εδώ το θέμα. Το θέμα είναι που δεν τηρεί τα προσχήματα και επιβραβεύεται για να κάνει λάθος την δουλειά της! Και ξηγιέμαι:

- η προσπάθεια της να κάνει πρώτη είδηση τις αντιδράσεις της Άγκυρας στην άσκηση Νικηφόρος, κάτι που κάθε χρόνο γίνεται και στο τέλος έφαγε την διάψευση από τον υπουργό άμυνας.

- η πρόστυχη και προκλητικότατη προσπάθεια της να παραποιήσει τις δηλώσεις της Νεσίε Γιασίν για να κάνει εθνικιστική προπαγάνδα.

- αν έχει καλεσμένο στο δελτίο της πρόσωπο από το επιτελείο του Τάσσου, ουδέποτε διακόπτει, ουδέποτε τελειώνει ο χρόνος, ουδέποτε αντιπαρέρχεται με ερωτήσεις.

- αν έχει καλεσμένο στις εκπομπές της υποψήφιο του ΔΗΣΥ ή του ΑΚΕΛ, την μισή ώρα την τρώει αυτή με συνεχείς διακοπές, αμφισβητήσεις, παριστάνοντας εκπρόσωπο του Τάσσου!

- αν τολμήσει να της κάνει παρατήρηση για οφθαλμοφανέστατα λάθη της κάποιος από το ΑΚΕΛ ή τον ΔΗΣΥ, τους κάνει επίθεση, τους ειρωνεύεται και προκαλεί.

- Το παίζει σούπερ ανεξάρτητη και αντικειμενική, κι όμως αντί απλά να ρωτά τους καλεσμένους της ερωτήσεις, παίρνει σαφέστατη θέση επί των θεμάτων (κάτι που είναι δουλειά των επιτελείων και όχι του δημοσιογράφου) και πάντα οι θέσεις της συμπίπτουν με αυτές του Λιλλήκα, αδελφού, Τατά, και όλης εκείνης της συνοπαρτσιάς που στηρίζουν Τάσσο.
- Πριν 2-3 βδομάδες, απευθυνόμενη στον Αβέρωφ Νεοφύτου, ΣΑΝ ΠΡΩΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, τον ρώτησε (σε στυλ απαίτησης) γιατί ο ΔΗΣΥ τα βάζει μόνο με τον Τάσσο και όχι με τον Χριστόφια. Ο Αβέρωφ της απάντησε πως δεν είναι έτσι τα πράγματα και αντί να κάνει άλλη ερώτηση του λέει "δεν νομίζω, εγώ δεν σας ξανάκουσα ποτέ. Τώρα σας ακούω. Και είναι καλά να το ακούμε αυτό".

- Απόψε, στις προεκτάσεις, καλεσμένος ήταν ο Αναστασιάδης. Προς το τέλος της συζήτησης, διακόπτοντας μάλιστα άλλον δημοσιογράφο που έκανε ερώτηση, απεύθυνε το ίδιο ερώτημα και στον Αναστασιάδη. Την ώρα μάλιστα που μιλούσαν για άλλο θέμα. Η απάντηση του Αναστασιάδη ήταν πως θεωρεί συνυπεύθυνο τον Χριστόφια και δεν είναι άμοιρος ευθυνών, και πως το είπε πολλές φορές. Η ίδια ακριβώς αντίδραση όμως από την Αιμιλία "δεν το ακούμε όμως. Είναι καλό να το ακούμε κύριε πρόεδρε".

- Πριν κανένα μήνα, σε συζήτηση με τον Κατσουρίδη, πάλι είχε ξεφύγει και την έβαλε στη θέση της. Της έκανε και μάθημα ποιος είναι ο ρόλος της εκεί. ΝΑ ΡΩΤΑ. Όχι να παίρνει θέση. Μετά από 2 βδομάδες που ξανασυναντήθηκαν συνέχισε αυτή την αντιπαράθεση προκαλώντας τον Κατσουρίδη χωρίς ίχνος αίσθησης του ρόλου της, που είναι δημοσιογράφος και όχι εκπρόσωπος του Τάσσου και του επιτελείου του.

- Όταν κάποιος ανθυποψήφιος του Τάσσου παρατηρήσει συμπεριφορά συναδέλφου της, αντιδρά και προβάλει το επιχείρημα πως είναι δημοσιογράφοι και δεν μπορούν να ανεκτούν να τους υποβάλλουν τι θα ρωτήσουν. (μόνο από τον τάσσο το δέχονται αυτό). Κι όμως, όταν οι δημοσιογράφοι της φακής εκεί στο ΡΙΚ καλούν τον Αναστασιάδη να απολογηθεί (!!!) για την απόφαση του στο δημοψήφισμα, δεν αντιδρά. Προφανώς επειδή συμφωνεί.

-Αν είναι δυνατόν... να καλούν πολιτικούς και κόσμο να απολογηθούν γιατί είχαν διαφορετική άποψη από αυτούς!!! "Μα είναι δικτατορία που έχουμε;", ρωτά κι ο Αναστασιάδης σε κάποια φάση. Και η κυρία Αιμιλία σπεύδει να καλύψει τον συνάδελφο της και να θέσει και η ίδια το ερώτημα: "μα κύριε πρόεδρε, δεν ήταν απλά θέμα απόφασης σε κάποιο θέμα. Ήταν το πιο σημαντικό θέμα της ιστορίας της χώρας". Θέλει δηλαδή και παπά να της πει πως ΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ κι αν είναι το θέμα, ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστέψει και να ψηφίσει αυτό που πιστεύει. Και όχι αυτό που θα του επιβάλουν!!!

Αυτά είναι τα χάλια της δημοσιογραφίας στην Κύπρο.... στην αφρικάνικη μιλοσεβιτσικη "δημοκρατία". Και ύστερα περιμένουμε να δούμε και καλύτερες μέρες... Αν όλα αυτά γίνονταν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, θα τους είχε κρεμάσει ο ίδιος ο λαός στις πλατείες. Εδώ, μας έμαθαν να σιωπούμε για να περνούμε και κανείς δεν λέει τίποτε. Μας έχουν καταστήσει ΑΡΝΙΑ, όχι με αφθώδη πυρετό, αλλά με ολική καθυστέρηση.
Και το πιο τραγικό; Ακόμη υπάρχουν άνθρωποι στον τόπο τούτο που όχι μόνο τα ανέχονται αυτά, όχι μόνο δεν τους ενοχλούν, αλλά πάνε και τους ψηφίζουν από πάνω. Ότι πάθουμε, μας αξίζει!


Υ.Γ: μην χάσετε την Πέμπτη 29-11-2007 τις "Προεκτάσεις" με αυτήν και τον Κατσουρίδη.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Δημοσκοπήσεις: κάποια ασφαλή συμπεράσματα

Μέχρι τώρα έχουν - δεν έχουν γίνει κάτι λιγότερο από 20 δημοσκοπήσεις. Παρόλο που όλες υποδεικνύουν ένα στατιστικό λάθος του 2-3%, εντούτοις οι σταθερότητα που δείχνουν όλες σε κάποια συγκεριμένα θέματα μας επιτρέπουν να βγάλουμε λίγο πιο ασφαλή συμπεράσματα. Φυσικά, όλα αυτά, πάντα έχοντας υπόψην πως αλλιώς ψηφίζει ο ψηφοφόρος σε μια δημοσκόπηση και αλλιώς όταν σταθεί μπροστά στη κάλπη, όπου τον κυριεύει ο "κομματικός πατριωτισμός" του. Προσωπικά από όλες τις δημοσκοπήσεις που είδα ως τώρα, μπορώ να εξάξω τα ακόλουθα:
α. Ο Τάσσος συνεχίζει την πτώση. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι όσοι αναποφάσιστοι αποφάσισαν ποιον θα ψηφίσουν, επιλέγουν είτε Χριστόφια, είτε Κασουλίδη.
β. Ο Χριστόφιας παρουσιάζει σε όλες ανεξερέτως τις δημοσκοπήσεις μικρή αλλά στεθερή άνοδο. Αυτό οφείλεται στο ότι σιγά σιγά συσπειρώνει τους Ακελικούς και παίρνει ωήφους από τους αναποφάσιστους αλλά και απο ψηφοφόρους της ΕΔΕΚ.
γ. Ο Κασουλίδης είναι ο πιο ασταθής. Πότε παρουσιάζει πτώση, πότε άνοδο. Τελευταία φαίνεται να έχει σταθεροποιηθεί μεταξύ του 26-28% αλλά έχει περιθώριο ανάκαμψης. Αν καταφέρει να συσπειρώσει τους συναγερμικούς, μπορεί να νιώθει μεγαλύτερη σιγουριά για τον 2ο γύρο.
δ. Το ίδιο ισχύει και για το ΑΚΕΛ. Αν καταφέρει να πάρει την ψήφο πέραν του 90% των Ακελικών, τότε ίσως βρεθεί ο Τάσσος εκτός 2ου γύρου.
ε. Στους νέους, πιο δημοφιλής φαίνεται να είναι ο Χριστόφιας, ακολουθεί ο Κασουλίδης και τελευταίος ο Τάσσος. Πολύ θετικό αυτό για τον Χριστόφια, πολύ αρνητικό για τον Τάσσο. Το νέο "αίμα" της κοινωνίας μας φαίνεται να γυρίζει την πλάτη στην πολιτική αλαλουμολογία του Τάσσου και επιθυμεί αλλαγή.
ζ. Δεν αποτελεί έκπληξη πως ανάμεσα στους ηλικιωμένους, πιο δημοφιλής είναι ο Τάσσος. Είναι και πιο κοντά στην δική τους ηλικία και είναι και η πιο πρόθυμη ομάδα πλυθησμού να ακολουθήσει την πολιτική εθνικού διχασμού πάνω στην οποία στηρίζεται ο Τάσσος.
η. Στις δημοσκοπήσεις που είχαν να κάνουν με το δημοψήφισμα, φαίνεται πως ο Τάσσος αντιπροσωπεύει αυτούς του ΟΧΙ και ο ΚαΑσουλίδης αυτούς του ΝΑΙ. Ο Χριστόφιας παίρνει περίπου την ίδια υποστήριξη και από τις δύο ομάδες, κάτι που δείχνει πως όντως η υποψηφιότητα του είναι ΕΝΩΤΙΚΗ. Αυτό φυσικά οφείλεται και στη μετριοπαθή στάση που κράτησε στο δημοψήφισμα με το χλιαρό ΟΧΙ του κόμματος του.
θ. Στο Κυπριακό, και στο ποιός μπορεί να το διαχειριστεί καλύτερα, παραμένει πρώτος ο Τάσσος, με σαφή όμως μείωση των ποσοστών του. Ο Χριστόφιας τον έχει φτάσει σχεδόν, ενώ πολύ κοντά ακολουθεί κι ο Κασουλίδης. Στις πρώτες δημοσκοπήσεις, σε αυτό το ερώτημα, ο Τάσσος έφταννε μέχρι και το 70% (!). Τώρα είναι περίπου στο 30-33%.
ι. Στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης ο Χριστόφιας φαίνεται να είναι πρώτος στις προτιμήσεις του λαού. Ακολουθεί ο Κασουλίδης με τον Τάσσο πολύ κοντά ο ένας στον άλλον.
κ. Από το 76% του λαού που ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, φαίνεται πως μόνο το 33-35% αυτού του 76% ψηφίζει Τάσσο. Αυτό αποδεικνύει πως ο Τάσσος και η προεκλογική του επιχειρηματολογία πως αντιπροσωπεύει το ΟΧΙ του λαού, έχει χάσει την απήχηση του και δεν πείθει. Επίσης από αυτό φαίνεται πως ο κόσμος δείχνει μια τάση να μην ψηφίζει σε σχέση με το έγινε στο δημοψήφισμα, που δεν ήταν άλλωστε κομματικές εκλογές αλλά μια απλή απόφαση. Αυτό φαίνεται να το αντιλαμβάνεται ο Τάσσος που προσπάθησε να οικιοποιηθεί μόνος του το 76% του ΟΧΙ. Απέτυχε.
λ. Ενώ ο Τάσσος παρουσιαζότανε ως ο νικητής σε όλα τα σενάρια 2ου γύρου, τον τελευταίο μήνα αυτό έχει αλλάξει και φαίνεται να χάνει από τον Χριστόφια, ενώ εξακολουθει να κερδίζει τον Κασουλίδη. Αυτό οφείλετε σε ΄μια τάση που διαφαίνεται από τους συναγερμικούς να επιλέγουν το "2ο χειρότερο", που είναι ο Χριστόφιας. Μεγάλο ποσοστό των Ακελικών, σε περίπτωση που δεν περάσει ο Χριστόφιας στο 2ο γύρο, σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο.
μ. Θερώ πάρα πολύ θετικό στοιχείο πως για πρώτη φορά, μετά από 50 και βάλε χρόνια, φαίνεται να ξεπερνιούνται κάποια συμπλέγματα από τους παραδοσιακούς αριστερούς και τους παραδοσιακούς δεξιούς. Δηλαδή, οι ψηφοφόροι του ΔΗΣΥ που είναι έτοιμοι να στηρίξουν Χριστόφια και οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ που είναι έτοιμοι να ψηφίσουν Κασουλίδη είναι για πρώτη φορά τόσοι πολλοί. Μαζικά θα έλεγα κανείς πως αυτό φαίνεται να γίνεται. Αυτό σημαίνει πως ο κόσμος της Κύπρου, και ειδικά οι νέοι, είναι έτοιμοι να αφήσουν πίσω τους την πόλωση και τον φανατισμό και να ξεπεράσουν τα όποιαδήποτε κόμπλεξ αντιακελισμού και αντισυναγερμισμού είχαν οι προηγούμενες γενιές.
ν. Αυτό θα αποτελέσει το μεγαλύτερο (ίσως και το πιο καταλυτικό) βήμα για επίτευξη εθνικής συνοχής. Εξάλλου αυτή η συνοχή παρουσιάζεται και τώρα καθώς το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ είναι τα μόνα κόμματα που υποστηρίζουν με συνέπεια τις θέσεις τους στο Κυπριακό, που είναι η λύση βάση μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Αντίθετα, τα κόμματα που ψηφίζουν Τάσσο αμφιταλαντεύονται ακόμη για το ποιά μορφή λύσης επιθυμούν, καθώς κάθε ένα από αυτά εκφράζει και μια διαφορετική λύση. Επίσης, φαίνεται ανικάνο το επιτελείο του Τάσσου να σταματήσει την συνέπεια του κόσμου του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ να δείχνει μια τάση αλληλοστήριξης και εθνικής συνοχής και όχι εθνικού διχασμού, που φαίνεται στο παρών στάδιο να βολεύει τον Τάσσο, με τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ του.
ξ. Η πρόσφατη τοποθέτηση (γκάφα) του Τάσσου πως αν εκλεγεί θα δημιουργήσει ένα τρίτο πόλο, συρρικνώνοντας τους δύο άλλους πόλους (ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ) λειτούργησε καταλυτικά στην έξαρση του κομματικού πατριωτισμού των ψηφοφόρων των δύο κομμάτων, ενώ ίσως γι αυτό οι αναποφάσιστοι παρουσιάζονται να βρίσκονται πιο κοντά στους άλλους δύο υποψηφίους, Χριστόφια και Κασουλίδη.
ο. Καλό θα ήταν αν οι επόμενες δημοσκοπίσεις είχαν και την ερώτηση για το ποιός υποψήφιος είναι ο πιο αποδεκτός ανάμεσα στους ΤΚύπριους. Θα είχε μεγάλη πλάκα να βλέπαμε τον Τάσσο με ένα ποσοστό της τάξης του 1-2%.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Αίσχος και ντροπή στο ΡΙΚ. Ξεπέρασαν κάθε όριο!

Φίλοι αναγνώστες, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μην πάρετε προεκλογικά αυτό το ποστ. Χέστε και τους πολιτικούς και τα κόμματα για 5 λεπτά και προσπαθήστε να καταλάβετε πόσο πολύ υποτιμούν την νοημοσύνη μας και μας ευνουχίζουν το πνεύμα συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι του ΡΙΚ.
Έχουμε ξεπεράσει στα ψέματα και στην παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα του Ντενκτάς. Έχει εξευτελιστεί η δημοκρατία και ο σεβασμός του κρατικού καναλιού προς όλους μας που τους ταΐζουμε με τα λεφτά μας. Απαιτούμε τουλάχιστον σεβασμό. Απαιτούμε την αλήθεια. Απαιτούμε αντικειμενική και δίκαη ενημέρωση.
Κάποιοι εκεί στο ΡΙΚ έχουν εξευτελίσει τον θεσμό της δημοσιογραφίας. Εκμεταλλεύονται το λειτούργημα τους για να εμπεδώνουν στον κόσμο την συνείδηση της διχοτόμησης, του μίσους και του εθνικισμού.

ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, ΚΑΙ ΕΝΝΟΩ ΟΛΟΙ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.

ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΣΑΝ ΛΑΗΘΙΝΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

Τελευταίο μεγάλο και ντροπιαστικό για την δημοσιογραφική ιδεοντολογία ατόπημα του ΡΙΚ ήταν η εκμετάλλευση και παραποίηση των δηλώσεων της ΤΚύπριας Νεσιέ Γιασίν, η οποία εμφανίστηκε στην εκομπή του ΡΙΚ "Εμείς-Biz" πριν λίγες μέρες.
Η Νεσιέ Γιασίν είναι η στιχουργός του αγαπημένου σε όλους μας τραγουδιού "η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δύο". Η Νεσιέ είναι σύμβολο επανένωσης. Με τα ποιήματα και τα βιβλία της, που πάντα μιλάνε για συμφιλίωση και επανένωση, έχει στρέψει τους ΤΚύπριους εθνικιστές εναντίων της. Πολεμήθηκε, όπως και πολλοί άλλοι, από το καθεστώς Ντενκτάς και τους εκεί εθνικιστές επειδή ουδέποτε δέκτηκε τον κατοχικό στρατό σαν στρατό ειρηνικό, σαν στρατό που έφερε την ομαλότητα και την ειρήνη στην Κύπρο.

Το ΡΙΚ λοιπόν, χωρίς καμία δόση σεβασμού και εκτίμησης για τα όσα πέρασε και περνά η Νεσιέ Γιασίν, την χρησιμοποίησε για να παραποιήσει τις δηλώσεις της και να μεταφέρει στον κόσμο, μέσω του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της Αιμιλίας Κενεβέζου, πως αυτός που την απειλεί και την κατατρέχει είναι το σημερινό καθεστώς Ταλάτ! Μέχρι το σημείο που κατηγορεί του ΤΚύπριουε και έποικουε εθνικιστές, όλα καλά. Μετά όμως ακολουθεί πρωτοφανής παραποίηση των δηλώσεων της. Ξεκάθαρος σκοπός είναι να καταλάβει και να πιστέψει η ΕΚυπριακή κοινότητα το πόσο κτήνος είναι ο Ταλάτ και οι ΤΚύπριοι. Να πιστέψουμε πως από τότε που έφυγε ο Ντενκτάς τίποτε δεν άλλαξε και πως οι ΤΚύπριοι δεν θέλουν επανένωση. Όχι, δεν στηρίζουμε ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΑΛΑΤ και κανένα παράνομο καθεστώς. Αυτό το ξεκαθαρίζουμε από τώρα και είμαστε απόλυτοι! Ούτε να διανοηθεί κάποιος να πιστέψει τέτοιο πράγμα!!! Υποστηρίζουμε την Νεσιέ Γιασίν και το δικαίωμα μας να έχουμε δίκαιη και αντικειμενική ενημέρωση από ένα κανάλι που πληρώνουμε αναγκαστικά για να το δούμε. Εκφράζουμε την αγανάκτηση μας γιατί καταντήσαμε από μια δημοκρατική χώρα, να είμαστε μια χώρα που της υπολείπεται ήθος και αξίες. Ζούμε στην διαφθορά και στο ψέμα και δεχόμαστε τόσο παθητικά πλέον ότι μας ρίξουν στο πιάτο! ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ. Ζητάμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια από τα ΜΜΕ, είτε η αλήθεια αυτή βολέβει, είτε όχι. Δεν δεχόμαστε την προπαγάνδα, ούτε τον εθνικισμό. Επιτέλους, πρέπει να καταλάβουμε πόσο μας έχουν ευνουχίσει σε αυτή τη χώρα και να αντιδράσουμε! Φτάνει η μοιραλατρική και παθητική στάση προς αυτούς που κυριολεκτικά μας ευνουχίζουν καθημερινά!

Βάζω εδώ τα δύο βίντεο για να δείτε και μόνοι σας, για πόσο ΜΑΛΑΚΕΣ να περνούν, πόσο μας υποτιμούν, πόσο μας εμπαίζουν, πόσο μας υπολογίζουν και σέβονται. Τα βίντεο τα δανείστηκα από το μπλόγκ Προεδρικές Εκλογές 2008.

Παρακολουθήστε πως μετέδωσε το θέμα η κατά τα άλλα καλή και αντικειμενική δημοσιογράφος Αιμιλία Κενεβέζου. Ακούστε καλά ποιόν θεωρεί σαν φταίχτη και ποιους κατηγορεί. Αναγνωρίστε τα αισθήματα που σας προκαλεί το ρεπορτάζ της και ο τρόπος που το παρουσιάζει.



Και παρακολουθήστε τώρα τι ακριβώς είχε πει η Νεσιέ Γιασίν στην εκπομπή "Εμείς-Biz". Δέστε και εσείς σε πόσο μεγάλο και προκλητικό βαθμό έχουν παραποιήσει της δηλώσεις της οι δημοσιογράφοι εκεί στο ΡΙΚ. Δέστε την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση σε όλο της το μεγαλείο. Δέστε πως έμμεσα μας πλασάρει τον εθνικισμό και μας υποκινούν να τον υιοθετήσουμε!



Αρκετοί μπλογκερς έχουν αναρτήσει στα μπλογκς τους συνδέσμους (λινκς) για να ωθήσουν όλους μας να υπογράψουμε διαμαρτυρία προς το ΡΙΚ. Μπορείτε να διαβάσετε την διαμαρτυρία και να υπογράψετε και εσείς (είναι υποχρέωση του κάθε δημοκρατικού άνθρωπου που δεν γουστάρει να τον παραπληροφορούν τόσο ξεδιάντωπα) εδώ.

Είναι υποχρέωση αλλά κυρίως παράκκληση προς όλους σας να διαμαρτυρηθείτε κι εσείς μαζί μας. Μας αξίζει καλύτερη ενημέρωση και αντιμετώπιση από μερικούς καραγκιόζηδες εκεί στο ΡΙΚ. Αίσχος και ντροπή! Μόνο αυτό έχω να πω! Ντροπή, ντροπή, ντροπή να εκμεταλλευόμαστε τα πάνδεινα που πέρασε και περνά η Νεσιέ για να περάσουμε τα δικά μας αρρωστημένα και καθηστερημένα αισθήματα μίσους και εθνικισμού!

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Δεν το ξανακάνω σε autobianchi, ποτέ ξανά, ποτέ λόγω τιμής!

Τελικά ο κύριος Πιττοκοπίτης μας βγαίνει βιτσιόζος... πως σου φαίνεται! Ιστέ μποϊλέ!
Μέχρι και στο αυτοκίνητο έκανε πρόταση του Τορναρίτη να σμίξουν μαζί... παρόλη τη συγκινητική πρόταση, και μάλιστα ζωντανά στην τηλεόραση, ο κύριος Τορναρίτης την απέρριψε. Χυλόπιτα από τηλεοράσεως με λίγα λόγια... από τις χειρότερες του είδους. Απολαύστε:

Η Κυπριακή λέξη του poll: Παλλούρα

Απαντήσεις:

α. Αγριόχορτο 6 ψήφοι
β. Πίτα 2 ψήφοι
γ. Θάμνος 17 ψήφοι
δ. Κουλούρι 2 ψήφοι

Μάλλον ήταν εύκολη η λέξη... εν γίνεται να την ήβρετε ούλλοι σχεδόν! Ενευριάσετε με, γι αυτό η επόμενη θα είναι δύσκολη!!!

:)

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Νενέκοι και πελλάρες... εν έχουν σημασία τούτα!

Μετά το Συλλουρούδιν και τις αερολογίες του (που ήθελε λίγο αναν, λίγη ομοσπονδία, λίγο ενιαίο κράτος, λίγο από το ένα, λίγο από το άλλο και καθόλου άβολες ερωτήσεις -θύμωσε και των δημοσιγράφων στο σημείο που έπρεπε ο Καρεκλάς να του κάμει και μάθημα ανοχής στο τέλος) απόψε ήταν η σειρά του κύριου Ομήρου να μας κάνει να γελάσουμε, στην εκπομπή του ΡΙΚ «Προεκτάσεις». Ομολογώ πως περίμενα πως και πως να τον δω. Ξέρετε, βλέποντας το τι συμβαίνει στη χώρα μας με πιάνει κατάθλιψη και δεν χάνω ευκαιρία να γελάσω όποτε μπορώ.

Βασικά αυτό που κατάλαβα εγώ είναι πως ο Ομήρου και κατά επέκταση κι η ΕΔΕΚ στο μόνο που συμφωνεί με τον πρόεδρο είναι η απόρριψη του σχεδίου Αναν. Τίποτε άλλο. Απόψε μάλλον δεν θα έχει καλό ύπνο ο κύριος Ομήρου αφού μασούσε, και μασούσε και αναμασούσε τα λόγια του. Αύριο έχει να φάει χεσίδι από τον Τάσσαρο και τον Παναγόπουλο. Ακόμα λλίον να το πει καθαρά πως υποστηρίζει Τάσσο για την εξουσία. Σας παραθέτω κι εσάς κάποια από τα λεγόμενα του για να τον απολαύσετε:

-Ρωτήθηκε για τις τοποθετήσεις του ιδίου το 2002, όπου συνεργαζόταν με τον ΔΗΣΥ, σε διάφορες εφημερίδες όπου ονόμαζε τον Τάσσο κατά λέξη: « Ο Τάσσος είναι ανακύκλωση του παρελθόντος. Ο Τάσσος δεν προσφέρει την ζωογόνο πνοή της ανανέωσης, του εκσυγχρονισμού και της αντιμετώπισης του διεθνούς περιβάλλοντος. Η υποψηφιότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου, όπως και πείρα του, αποτελεί κατά τη γνώμη μου ένα απεχθές βάρος και μια αρνητική κληρονομιά των πολιτικών του ‘60».
Αφού πρώτα δεν άφησε έναν δημοσιογράφο να διαβάσει ομιλίες του από την εφημερίδα "ΠΟΛΙΤΗΣ" και τις διέψευσε ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΤΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ (ναί, καλά λέω!), η απάντηση ήταν ΤΕΛΕΙΑ μπορώ να πω: «μα τι θέλετε δηλαδή να πω; Αφού ήμουν ανθυποψήφιος του τότε, θα έλεγα πράγματα υπέρ του;»
Και ρωτώ εγώ: δηλαδή κατηγορούσες ρε Γιαννάκη τον πρόεδρο με ψευδή κατηγορίες απλά και μόνο επειδή ήταν αντίπαλος σου; Δηλαδή, και σήμερα που κατηγορείς τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, είναι πάλι με ψέματα επειδή είναι αντίπαλοι σου; Μας στράβωσες από την λάμψη της ηθικής σου προεκλογικής εκστρατείας! Μέσα στο ήθος, μέσα στον πολιτικό πολιτισμό. Πτου πτου να μεν σε μαθκιάσουμε.

-Μετά ρωτήθηκε για το σχέσεις μας με τον υπόλοιπο κόσμο - τους "αναθεματισμένους, κολασμένους" ξένους. Είπε ο Γιαννάκης κατά λέξη: «Δεν είναι οι ξένοι που θα επιλέξουν τον πρόεδρο για τον λαό της Κύπρου αλλά οι Κύπριοι πολίτες. Βεβαίως όμως και θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις με τους ξένους!»
Εγώ νομίζω να μεν μιλά πολλά διότι έννα τον πιάσει που τα αφκιά ο Πιττοκοπίτης που τον ακούει να λέει έτσι τζαι έννα τον στήσει σε εκτελεστικό απόσπασμα στην πλατεία της Πάφου. Μα καλά, ο Ομήρου δεν κατάλαβε ακόμα ότι ένα από τα σλόγκαν της προεκλογικής καμπάνιας του Τάσσου είναι το «εμείς δεν θέλουμε πρόεδρο που να αρέσει στους ξένους» ;;; Πως θέλει ο Ομήρου τώρα να έχει καλές σχέσεις με τους ξένους; Χα;

-Ακολούθως ρωτήθηκε για το αν το 2004 υπήρξε διχόνοια ανάμεσα στον λαό με τα όσα έγιναν μετά το δημοψήφισμα και τους χαρακτηρισμούς των υποστηρικτών του ΝΑΙ σαν νενέκους. Η απάντηση, αποστομωτική: «δεν έχουν σημασία αυτά! Σημασία έχει που καταφέραμε να προφυλάξουμε το κράτος μας που θα διαλύετουν με το σχέδιο Αναν». Το επαναλαμβάνω εγώ για όσους δεν το κατάλαβαν: δεν έχει σημασία το γεγονός πως χαρακτηρίστηκε το ¼ του λαού μας ως νενέκους!!! (για όσους δεν το γνωρίζουν ΝΕΝΕΚΟΣ σημαίνει δοσίλογος, τουρκοπροσκυνημένος)

-Ερώτηση: «Κύριε Ομήρου, είστε πιο κοντά με το Ευρωκό από ότι με το ΑΚΕΛ;» Απάντηση Ομήρου: «Εμείς ψηφίζουμε Τάσσο» !!! (δαμέ εζάβωσα λλίον αλλά μετά κατάλαβα - απαγορέψαν τους στο επιτελείο Τάσσου να λένε την λέξη "ΝΑΙ")

-«Διαφωνώ με τις τοποθετήσεις του Υπουργού που λέει πως «χορτάστε πρώτα αυτά που σας δώσαμε τώρα και μετά βλέπουμε». Γιατί διαφωνείς τότε με τον ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ;

-«Διαφωνήσαμε με την αναβολή των δημοψηφισμάτων. Ναι, κι αυτό ήταν μια από τις διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις που είχαμε –φυσιολογικά- με τον Πρόεδρο.». Ερώτηση δημοσιογράφου: «Φαίνεται πως σε σημαντικά θέματα είχατε τελικά κι εσείς διαφωνίες με τον πρόεδρο. Γιατί δεν τα λέγατε;». Απάντηση Ομήρου: «τα μιλούσαμε με τον πρόεδρο». Δική μου ερώτηση: για ποιο ακριβώς πράμα κατηγορείς κύριε Ομήρου το ΑΚΕΛ;

-«Εμείς είμαστε υπέρ της μείωσης της στρατιωτικής θητείας, αν όμως μπορεί να γίνει». Ερώτηση δημοσιογράφου: «κάνατε σαν κόμμα μελέτες επί του θέματος;». Απάντηση Ομήρου: «ΟΧΙ, αλλά μας είπαν από το .... » Εδώ είχα γελάσει πάρα πολύ!

-Αυτό το συμπαθητικό ζωάκι είναι ο χαμαιλέοντας Ταζνανίας! Στο θέμα μας όμως… «Το ΑΚΕΛ μετά τις βουλευτικές απώλειες, αντί να κάνει αυτοκριτική, έριξε το φταίξιμο στην ΕΔΕΚ και στους υπουργούς της. Δυστυχώς έγινε τελικά ο ανασχηματισμός». Ερώτηση δημοσιογράφου: «Δηλαδή ο πρόεδρος υπέκυψε στο ΑΚΕΛ; Διότι αυτός έκανε τον ανασχηματισμό!». Απάντηση Ομήρου: «ΟΧΙ βέβαια. Εδώ δεν υπέκυψε στους ξένους, θα υπέκυπτε στο ΑΚΕΛ; Εγώ ξέρω πως οι υπουργοί της ΕΔΕΚ λειτούργησαν ΑΨΟΓΑ.». Ερώτηση δημοσιογράφου: «Άρα, αφού δεν υπέκυψε ο πρόεδρος όπως λέτε, υπαναχώρησε για να κάμει το χατίρι στο ΑΚΕΛ ή δεν εκτίμησε σωστά τους υπουργούς σας αφού λειτουργούσαν άψογα και τελικά έγινε ο ανασχηματισμός;» Απάντηση Ομήρου: «ΟΧΙ».
Κι εδώ έπεσε πολύ γέλιο!

-Δεν τον ρώτησαν όμως για το φυσικό αέριο… δεν ξέρω αν έγινε επίτηδες, αλλά είναι γνωστή ΚΑΙ ΕΔΩ η διαφωνία της ΕΔΕΚ με τον πρόεδρο, τον υπουργό εμπορίου, γεωργίας και το ΔΗΚΟ. Η ΕΔΕΚ ταυτίζεται με το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ στο θέμα της πλωτής μονάδας φυσικού αερίου και τάσσεται εναντίων ενώ οι υπόλοιποι υπέρ. Δηλαδή στο πιο σημαντικό και ακριβό έργο που έκανε ποτέ η Κυπριακή Δημοκρατία διαφωνεί με την κυβέρνηση και θα την υποστηρίξει; Επίσης, καμία αναφορά στις τόσες αρνητικές εξελίξεις στο Κυπριακό, στην κτηνοτροφία και σε άλλα τόσα σημαντικά θέματα.... ίσως στο μέλλον.

- Από τα όσα είπε εγώ πάντως κατάλαβα πως σε σημαντικότατα θέματα διαφωνεί με τον Τάσσο, εκτός από το πιο σημαντικό θέμα που ήταν (όχι είναι – πέρασε πια) το σχέδιο Αναν. Τώρα γιατί τον στηρίζει, τον στήριξε πριν ακόμη ο Τάσσος υποβάλει υποψηφιότητα, ο καθένας ας κρίνει από μόνος του.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

Περί πολιτισμένου πολιτικού λόγου… ο λόγος

Προχθές στο ΡΙΚ, άκουγα τρεις εκπροσώπους των επιτελείων των τριών κυρίων υποψηφίων για την Προεδρία. Με ενδιέφερε η συζήτηση γιατί ήταν μια ευκαιρία να δω την υποκρισία όλων τους: να μιλάνε για πολιτισμένο πολιτικό λόγο την ώρα που όλοι τους μιλούν για χαρακίρι, για πράκτορες των Αμερικανών, για ΕΟΚΑ Β, για ναρκισσισμό και εγωπάθεια, για Χάρυ Πότερ, για μειωμένες αντιστάσεις κτλ. Δεν διαψεύστηκα καθώς όλοι πήραν ένα υφάκι Παναγίας και προσπαθούσαν να το παίξουν … επιπέδου.

Δεν θα σταθώ στους εκπροσώπους του Χριστόφια και Παπαδόπουλου διότι είπαν ένα από τα ίδια αλλά και βλακείες. Παραδείγματος χάρη, ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπαν πως ακόμη και η ήπια αντιπαράθεση αποτελεί παράδειγμα έλλειψης πολιτισμένου πολιτικού λόγου. Ειδικά ο εκπρόσωπος του προέδρου, με λίγα λόγια μας είπε πως όταν λένε κάποιοι πως μόνο αυτοί «μπορούν και θέλουν» είναι ύβρη. Μάλλον ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος δεν αντέχει την κριτική και περιμένει τους ανθυποψηφίους του πρόεδρου να μην φουμίζουν το σπίτι τους αλλά το δικό του! Η άλλη εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, βασικά ήταν ανιαρή και δεν είχε και τίποτε το αξιόλογο να πει παρά τις συνηθισμένες ατάκες περί σεβασμού κτλ κτλ κτλ.

Θα σταθώ όμως στον εκπρόσωπο του Κασουλίδη, τον κύριο Μιτσόπουλο. Κ-Υ-Ρ-Ι-Ο-Σ με κεφαλαία ο άνθρωπος. Με πολύ μεστό και κατανοητό λόγο έδωσε μαθήματα πολιτισμένου πολιτικού λόγου χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία ταυτόχρονα να ενδίδει σε έμμεσες αιχμές κατά των άλλων εκπροσώπων, και ειδικά αυτού που εκπροσωπούσε τον πρόεδρο Παπαδόπουλο, ο οποίος προκαλούσε συνέχεια, παρά το ήπιο (πανάγιο) ύφος που πήρε.

Ο κύριος Μιτσόπουλος λοιπόν, μίλησε καθαρά και σταράτα. Πρέπει να διαχωρίζουμε την αντιπαράθεση με πολιτικά επιχειρήματα, ακόμη κι έντονη, από την αντιπαράθεση σε προσωπικό επίπεδο με προσωπικούς χαρακτηρισμούς, είπε. Παραδέχτηκε πως όλοι πρέπει να συμβάλουν σε αυτό και δεν μπήκε στην διαδικασία να προσπαθήσει να κάνει τον δικό του υποψήφιο να φαίνεται καλύτερος από τους άλλους, σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα. Εννοείται πως είπε τες καλές του κουβέντες για τον Κασουλίδη που εκπροσωπεί, αλλά στο θέμα του πολιτισμένου πολιτικού λόγου κράτησε ίσες αποστάσεις από όλους. Και επειδή συνέχεια γράφω για τα κακά και στραβά των άλλων, θεωρώ πως είναι σωστό να γράφω και τα καλά κάποιων άλλων. Ένας εξ αυτών των καλών λοιπόν είναι ο κύριος Μιτσόπουλος, που έστω κι αν ήταν απλά λόγια για κατανάλωση, ο άνθρωπος μπόρεσε να αναπτύξει την θέση του χωρίς πλάγιες μπηχτές για τους άλλους. Ήταν η καλύτερη εμφάνιση στην τηλεόραση που είδα από πλευράς επιτελείου του Κασουλίδη. Με διαφορά. ΜΠΡΑΒΟ του και προσωπικά εύχομαι να τον ξαναδούμε σύντομα και πιο συχνά να αναπτύσσει τις απόψεις του στο γυαλί με τόσο μεστό, κατανοητό και κυρίως πολιτισμένο τρόπο. Πολλοί νέοι στη πολιτική σκηνή πολιτικοί, ειδικά οι νεότεροι του, έχουν πολλά να μάθουν από αυτόν. Δεν αρκεί πάντα ένα πανάκριβο κουστούμι… Όπως και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των άλλων επιτελείων θα ήταν για το καλό το δικό τους (και το δικό μας) να παραδειγματιστούν από τον κύριο Μιτσόπουλο. Ξανά ΜΠΡΑΒΟ στον κύριο Μιτσόπουλο και μακάρι να τον ακολουθήσουν κι άλλοι.

Ανακοίνωση

Παρόλο που το "Κύπρος: Χρυσοπράσινο Μπανανόφυλλο" θέτει σαν προϋπόθεση την έγγριση του μπλογκερ για να μπορεί ο οποιοσδήποτε να αντιγράψει κείμενο από εδώ, ανακάλυψα μια ιστοσελίδα, πολύ παρόμοια με την επίσημη ιστοσελίδα του Προέδρου Παπαδόπουλου, όπου αναγράφεται το κείμενο μου "60+ λόγοι που δεν πρέπει να ψηφίσουμε Τάσσο". Η αλήθεια είναι πως δεν με χαλά και ιδιαίτερα το γεγονός. Σημασία έχει να γίνει κάτι γνωστό και όχι να γίνω εγώ ψωνισμένος :)
Επειδή όμως η σελίδα που αναφέρω δεν έχει σύνδεσμο όπου μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με τον συγγραφέα, απλά θεωρώ πως πρέπει να διευκρινήσω πως καμία σχέση δεν έχει το μπλογκ με την εν λόγω ιστοσελίδα.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Γιατί ο κ. Σαρρής μας λέει ψέματα!

Τις τελευταίες μέρες είμαστε μάρτυρες της αντιπαράθεσης μεταξύ του Υπουργού Οικονομικών κ. Σαρρή και του επιτελείου του κ. Χριστόφια. Ο δεύτερος κατηγορεί τον πρώτο για οικονομική πολιτική κουμπαρά, σύμφωνα με την οποία γεμίζουν τα ταμεία του κράτους και αδειάζουν αυτά των πολιτών. Ο κ. Χριστόφιας ζητά επίμονα να δώσει η κυβέρνηση περισσότερες κοινωνικές παροχές, ειδικά στους φτωχούς. Κάτι που φυσικά αρνείται ο κ. Σαρρής. Μάλιστα σε πολύ πρόσφατη δήλωση του ανάφερε πως είναι φυσιολογικό φαινόμενο να παρατηρούνται και ποσοστά φτώχειας ανάμεσα στον πληθυσμό, κάτι που ισχύει και στις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου άλλωστε.
Δηλαδή;
Δηλαδή, υπερηφανεύονται πως τα ταμεία είναι γεμάτα, βγάλαν χιλιάδες κόπιες της έκθεσης της ΕΕ που δείχνει πως το κράτος ευρωστεί και σε όποιο ΜΜΕ παραστούν το κυματίζουν σαν σημαία (ε, εδώ που τα λέμε, είναι και το μόνο θετικό χαρτί που έχει αυτή η κυβέρνηση από την ΕΕ), αλλά μας λένε "χορτάστε με τζίνα που σας εδώσαμε τωρά, και μεν ζητάτε κι άλλα. Κι αν είστε και φτωχοί, εν πειράζει. Κοτζάμ χώρες και έχουν φτωχούς... εμείς δεν θα έχουμε;" Με λίγα λόγια, επειδή η ακρίβεια μας σκοτώνει καθημερινά μας λένε να μην είμαστε και αχάριστοι από πάνω και να μην ζητάμε κι άλλα. Ζητάνε από τον συνταξιούχο, να χορτάσει τις 20 λίρες παραπάνω που παίρνει μετά και τα τελευταία μέτρα κοινωνικών παροχών. Κάτσε χόρτασε γέρο, κι αμα πριστείς και χορτάσεις, τότε έχεις δικαίωμα να ζητάς παραπάνω. Στις πιέσεις Χριστόφια, και στην κριτική που ασκείται και από τον ΔΗΣΥ, απάντησαν πως τα αποθέματα πλεονάσματος είναι μόνο γύρω στα 40 εκατομμύρια λίρες και τα φυλάνε για σκοπούς εκτάκτου ανάγκης. Το ΑΚΕΛ με τους υπολογισμούς του, λέει πως είναι κάπου στα 240 εκατομύρρια λίρες. Μάλιστα ο σοσιαλιστής (εδώ γελάμε) Βαρνάβας της ακροδεξιάς ΕΔΕΚ, είπε ειρωνικά πως το ΑΚΕΛ υπολογίζει ότι του κατέβει.
Στοιχεία για να αποδείξω ή να διαψεύσω για τους αριθμούς αυτούς δεν έχω. Έχω όμως υπόψη μου κάτι άλλο, που πιστεύω δημιουργά εύλογα ερωτήματα για τους πραγματικούς αριθμούς πλεονάσματος των κρατικών ταμείων που ισχυρίζεται πως έχει η κυβέρνηση μας.
Μιλώ για ένα εργοστάσιο μπογιών που βρίσκεται απέναντι από το νέο γενικό νοσοκομείο.
Επειδή όπως πάντα η κυβέρνηση τούτη προνοεί για όλα τα θέματα, έτσι και σε αυτή τη περίπτωση προνόησε να γίνει το νοσοκομείο (ακόμη δεν μας είπαν που πήγαν τα παραπάνω εκείνα χρήματα που χρειάστηκαν για να γίνει το νοσοκομείο) και μετά να θυμηθούν πως απέναντι τους υπάρχει εργοστάσιο που φτιάχνει μπογιές. Εννοείται πως το συγκεκριμένο εργοστάσιο δεν φταίει σε τίποτε, προυπήρχε του νοσοκομείου. Απλά όπως πάντα, κτίσαμε το νοσοκομείο και μετά θυμηθήκαμε τα αρνητικά.
Επειδή λοιπόν, θεωρείται πως δεν είναι σωστό απέναντι από νοσοκομείο να υπάρχει εργοστάσιο που παράγει προϊόντα με χημικά και άλλες ουσίες, η κυβέρνηση μας, των μόνο 40 εκατομμυρίων πλεονάσματος, σύμφωνα με πληροφορία που έτυχε να ακούσω - και δεν είναι απόλυτα διασταυρωμένη-, πρόσφερε στο εργοστάσιο αυτό 5 εκατομμύρια λίρες για να φύγει από εκεί, και να μην χάσει και την γη από πάνω. Δηλαδή, να πιάσει 5 εκατομμύρια το εργοστάσιο, να λειτουργήσει αλλού και να μείνει και η γη εκεί δική του εργοστασιάρχη.
Και ερωτώ εγώ... μια κυβέρνηση που υπερηφανεύεται πως έχει γεμάτα ταμεία, αλλά μόλις της ζητήσεις κάτι σου λέει ότι μόνο 40 εκατ. έχει πλεόνασμα και δεν μπορεί να δώσει άλλα στους φτωχούς, ΠΩΣ μπορεί να έχει πρόθεση να ξοδέψει το 1/8 του πλεονάσματος της ΜΟΝΟ σε μια εταιρία; Μιλάμε για το 12.5% του πλεονάσματος!!!
Δεν γνωρίζω καμία κυβέρνηση στο κόσμο που έχει πρόθεση να ξοδέψει το 12.5% του πλεονάσματος της πάνω σε μόνο μια εταιρεία!!! Είναι αδύνατον των αδυνάτων. Όσο για το εργοστάσιο; Προς το παρόν το εργοστάσιο παραμένει εκεί, οπόταν ίσως επανέλθω με το θέμα αν μάθω πως έγινε και μεγαλύτερη προσφορά από το κράτος. Το κράτος που φημίζεται για τα ταμεία του και λέει στον κόσμο που φωνάζει για την ακρίβεια πως πρέπει πρώτα να χορτάσουν με τα προηγούμενα κοινωνικά μέτρα και μετά να ζητούν κι άλλα. Το κράτος, ο υπουργός του οποίου, λέει στους φτωχούς πως αποτελούν στατιστικό στοιχείο, πως στατιστικά εν πρέπει να έχουν παράπονο διότι έχει κι άλλους φτωχούς, ακόμα και στις πιο πλούσιες χώρες του κόσμου..!

Με τες υγιες μας!

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Αντικατοχικός "εμφύλιος" - οι ευθύνες βαραίνουν όλους μας!

Προχθές είχαμε την επέτειο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους από τον Ντενκτάς. Πιο μαζικά από ποτέ, με παρουσία 20 και πλέον αντιπροσώπων από τρίτες χώρες το κατοχικό καθεστώς γιόρτασε την διχοτομική πολιτική της Τουρκίας. Για ακόμη ένα χρόνο, το μαχαίρι που μας μοίρασε στα δύο μπήκε πιο βαθιά και οι πληγές ακόμη παραμένουν ανοικτές.
Χθες όμως, δεχτήκαμε και ένα δεύτερο κτύπημα. Μια δεύτερη μαχαιριά. Όχι από Τούρκους, ούτε από τους "εχθρούς" ξένους... αλλά από τα ίδια τα παιδιά μας, τους μαθητές μας.
Στη Λεμεσό, στην αντικατοχική εκδήλωση των μαθητών και φοιτητών, είχαμε συμπλοκές, γρονθοκοπήματα και διάφορα εξευτελιστικά. Ούτε να καταδικάσουμε την εισβολή δεν μπορούμε μαζί. Ούτε να ενώσουμε τις φωνές μας εναντίων της κατοχής δεν μπορούμε μαζί.

ΓΙΑΤΙ;
ΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΛΥΣΗ ΑΜΑ ΜΑΖΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ;
ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ Τουρκοκύπριους ΑΜΑ ΜΑΖΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ;

Στα νιάτα μας ίσως τελικά αναβιώνει ο παλαιότερος διχασμός και αντιπαλότητα που για τόσα χρόνια καταφέραμε τουλάχιστον να κρατήσουμε σε χαμηλούς τόνους. Τώρα, όλα αυτά τα καταπιεσμένα αισθήματα φαίνεται πως βγαίνουν στην επιφάνεια. Από μαθητές των 18 και 2ο και 22 ετών. Αλήθεια, τι ξέρουν τα παιδιά αυτά από ιστορία της Κύπρου; Πόσοι από αυτούς έχουν ανοίξει κανένα βιβλίο να μάθουν τι πραγματικά έγινε; Απλά όλοι τους ξέρουν ότι τους έχουν μάθει από το σπίτι. Αν ο μπαμπάς είναι αριστερός, θα τους έχει μάθει πως οι δεξιοί είναι όλοι πραξικοπηματίες, ΕΟΚΑΒτζήδες, δολοφόνοι, αυτοί που φταίνε για την καταστροφή της Κύπρου, πως σκότωναν αριστερούς τον καιρό την ΕΟΚΑ κτλ. Αν είναι δεξιός ο μπαμπάς θα τους έχει μάθει πως όλοι οι Ακελικοί είναι τουρκόφιλοι, μόνο αυτοί πρόδωσαν την ΕΟΚΑ, συνεργάζονταν με τους Άγγλους, μισούν την Ελλάδα και την Ελληνική σημαία, θέλουν να φέρουν πίσω τον κομμουνισμό κτλ. Από μικρά μωρά μαθαίνουν να μισούν και όχι να σέβονται την αντίθετη άποψη. Μαθαίνουν να αλληλοκατηγορούνται για το ποιος φταίει. Δεν μαθαίνουν πως οι πρόσφυγες, οι νεκροί και οι πληγωμένοι του πολέμου δεν έχουν κόμματα, δεν έχουν εθνικότητα, δεν έχουν ιδεολογίες. Το μόνο που έχουν είναι την ίδια καταγωγή και πατρίδα! Τον ίδιο πόνο, τα ίδια αισθήματα αδικίας και τα ίδια ΓΙΑΤΙ. Μαθαίνουν μόνο να αντιπαλεύονται ακόμη και σε εκδηλώσεις σαν την χθεσινή που θα έπρεπε με μια δυνατή, ενωμένη φωνή να φωνάξουν και να σμίξουν την αδικία που τους πνίγει ενάντια στην τουρκική πολιτική. ΑΣΥΚΩΤΗ ευθύνη φέρουν για όλα αυτά οι εν ενεργεία μέχρι σήμερα πολιτικοί του '60, οι ακολουθείς τους, οι προηγούμενες κυβερνήσεις και πρόεδροι αλλά και τα δύο μεγάλα κόμματα, που για να μαντρώνουν οπαδούς τους γέμιζαν με μίσος για το αντίπαλο δέος. Δαιμονοποιούσαν το "αντίπαλο" κόμμα για τόσα χρόνια, με τόση συνέπεια και φανατισμό που λογικά δεν θα έπρεπε να ξενίζει κανέναν μας τα όσα έγιναν χτες. (δεν αναφέρομαι στο ΔΗΚΟ και στην ΕΔΕΚ που ανάλογα με την καρέκλα γίνονται μπλε ή κόκκινοι)
Δεν θέλει και πολλή σκέψη για να καταλάβει κανείς γιατί τα σημερινά παιδιά εξωτερικεύουν αυτό το αίσθημα μίσους που έχουν οι δύο αυτές παρατάξεις, η μια για την άλλη (δεξιά και αριστερά, όχι μόνο τα δύο μεγάλα κόμματα). Μετά από πολλά χρόνια, μπροστά σε ακόμη μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας, φανήκαμε ΑΝΙΚΑΝΟΙ. Πάλι. Ο κόσμος μοιράστηκε σε προδότες και πατριώτες, ακόμη μια φορά. Όπως και το 1955. Όπως και το 1974. Έτσι και το 2004. Αυτή τη φορά για να εξυπηρετηθούν οι προεδρικές βλέψεις και οράματα του 75χρονου προέδρου μας. Ενός προέδρου που τον καιρό των σκληρών θέσεων και σκληρών πολιτικών δολοφονιών υπήρξε υπέρμαχος της διχόνοιας, ζητούσε να μην γίνονται μνημόσυνα για τους δολοφονηθέντες πολίτες (δεξιούς και αριστερούς) και διαλαλούσε πως τους άξιζε. Ενός προέδρου που με την περιρρέουσα του ατμόσφαιρα το 2004 πλήγωσε τόσο πολύ τον κόσμο μας, που δύσκολα θα μπορέσει να ξεχαστεί. Δίδαξε στη νεολαία μας πως η διαφορετική άποψη είναι καταδικαστέα, είναι προδοτική, είναι ξενόφερτη. Καθημερινά αναφέρονται στους ξένους ονομάζοντας τους εχθρούς, εξισώνουν την διαλλακτικότητα με την ολίσθηση, ο ρατσισμός πως οτιδήποτε διαφορετικό και ξένο έγινε τρόπος ζωής, η λέξη επανένωση έγινε συνώνυμο της προδοσίας, η λέξη ΟΧΙ έγινε συνώνυμο του πατριωτισμού και η λέξη ΝΑΙ της τουρκολαγνίας.

Μέσα σε όλο αυτό λοιπόν το αλαλούμ που καθιερώνει για κομματικούς σκοπούς η παρούσα κυβέρνηση με πρωτοστάτη τον πρόεδρο της δημοκρατίας, το ΔΗΚΟ και τον πρόεδρο του, το ακροδεξιό Ευρωκό και την παραπαίουσα ΕΔΕΚ, τα νιάτα μας δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα. Άλλωστε είναι και η πιο ευάλωτη ομάδα πληθυσμού που μπορεί να παρασυρθεί και να αφομοιώσει τις οποιεσδήποτε θέσεις πιο εύκολα από κανέναν άλλον. Εδώ είναι που υπάρχει και η μεγάλη ευκαιρία του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ να ξεπλύνουν, όσο γίνεται, τις παλιές τους αμαρτίες και την συντήρηση της διχόνοιας που ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ τους, είτε λίγο είτε πολύ, έσπειραν. Με μια πραγματική και αδιαμφισβήτητη πατριωτική κίνηση μπορούν να αφήσουν τις ταμπέλες μακριά για λίγο και να ενεργήσουν με γνώμονα το καλό της πατρίδας. Οφείλουν να προσπαθήσουν να έρθουν κοντά και να ξαποστείλουν τον οποιοδήποτε διχαστικό πρόεδρο, διχαστικά κόμματα και διχαστικές ιδεολογίες. Τα νιάτα μας τους φωνάζουν, πιο δυνατά από ποτέ: "Τσακωνόμαστε επειδή είμαστε οπαδοί σας, επειδή έτσι μας μάθατε". Ας τους ακούσουν επιτέλους... είναι πατριωτικό καθήκον και των δύο!

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Κύπρος: σάπιο μπανανόφυλλο

Δυστυχώς δικαιωθήκαμε, εμείς όλοι που μέρα νύκτα προσπαθούμε με τον δικό μας τρόπο ο καθένας να θίξουμε την σαβούρα της κοινωνίας μας. Πίσω από τους Ραδιομαραθώνιους, πίσω τα horror-style δελτία ειδήσεων μας όταν αναφέρονται σε προσωπικά δράματα πολιτών, πίσω από την ανθρωπιά που αυτοπροβάλουμε εμείς για εμας, πίσω από το "κοινωνικό" κράτος και τις αξίες που διατυμπανίζουμε πως έχουμε για να το ακούμε μόνοι μας και να κάνουμε χαρούες, ήρθε ένας ουδέτερος κριτής, η Ευρώπη, να μας ρίξει την μάσκα και να μας αναγκάσει να δούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη.
Η Κοινωνική 'Ερευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που γίνεται για όλες τις χώρες μέλη και που για πρώτη φορά συμπεριέλαβε την Κυπριακή "Δημοκρατία", μας ήρθε σαν αστραπή εν αιθρία. Μας κτύπησε κατάμουτρα και ακόμα πίνουμε Ποστάν για να μας περάσει. Φυσικά δεν άκουσα (ίσως και να κάνω λάθος εδώ, δεν ξέρω) κανένα σχόλιο από τον διαμορφωτή της κοινωνίας μας που είναι η κυβέρνηση μας, η εκκλησία μας κτλ... όπως γίνεται συνήθως με ότι δεν μας συμφέρει, το αφήνουμε να περάσει απαρατήρητο.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα αυτή, κατατασσόμαστε ανάμεσα στους ρατσιστικούς, καλοπερασάκηδες, αδρανής, συντηριτικούς πολίτες της ΕΕ. Μερικά από τα στοιχεία, σε αριθμούς, που ανέδειξε για εμας η έκθεση είναι τα εξής:
- 1 στους 3 Κύπριους παρακολουθεί πάνω από 3 ώρες τηλεόραση ημερησίως. Λαμβάνοντας υπόψην και την ποιότητα της τηλεόρασης μας (200 σαπουνόπερες την βδομάδα και 100 χαζοκυπριακές κ' χαζοελληνικές σειρές), καταλαβαίνουμε πως έχουμε σοβαρό πρόβλημα να ζήσουμε την ζωή μας. Αυτό μας κατατάσσει στον βυθό της κατάταξης σαν τους πιο απαθείς άνθρωπους. Μαζί με την Κύπρο, οι μόνες χώρες που έχουν τόσο ψηλά ποσοστά είναι η Βουλγαρία (αυτοί που θεωρούμε χώρκατους και έχουν συνδέσει τις γυναίκες τους μόνο με καμπαρέ) και η Αγγλία (αυτοί που όλη μέρα βρίζουμε και θεωρούμε την χειρότερη ράτσα). Να λοιπόν που έχουμε και κοινά! :)
-Οι μισοί Κύπριοι δεν διαβάζουν καθημερινά εφημερίδα. Αυτό, μαζί και με το ότι βλέπουμε τόσο πολύ τηλεόραση, καταδεικνύει πως ο σύγχρονος Κύπριος επιθυμεί να ξοδεύει τον χρόνο του. Άκρως ανησυχητικό είναι το γεγονός πως 94% των Κυπρίων θεωρούν αυτό το φαινόμενο φυσιολογικό και δεν αισθάνονται καθόλου τύψεις!
-Ποσοστό 66.7% των Κυπρίων δεν δέχονται μια γυναίκα που έχει παιδί με κάποιον άνθρωπο με τον οποίον συζεί και δεν είναι νυμφευμένη. Αυτό το ποσοστό είναι το υψηλότερο ανέμεσα στις χώρες της ΕΕ και δείχνει το πόσο συντηριτικοί είμαστε.
- 54% των Κυπρίων δηλώνει πως δεν αθλείται καθόλου ενώ μόνο το 26% δηλώνει πως αθλείται σε καθημερινή βάση. Εξ'αιτίας του γεγονότος πως η έλλειψη άσκησης είναι βασικότατος παράγοντας ανάπτυξης χρόνιων ασθενειών, η Κύπρος καταλαμβάνει την πρώτη θέση ανάμεσα στις ανάμεσα στις άλλες χώρες που είναι ευάλωτη στην ανάπτυξη αυτών των ασθενειών.
-Μόνο το 38,4% των Κυπρίων φαίνεται να αποδέχονται διαφορετικές σεξουλικότητες (ομοφυλοφιλία). Πρόκειται για ένα από τα μικρότερα ποσοστά ανέμεσα στις χώρες της ΕΕ. Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα των Σκανδιναβικών χωρών: Δανία 88.1%, Σουηδία 86.4% και Νορβηγία 80.8%.
-Μόνο το 10% των Κυπρίων χρησιμοποιεί το διαδύκτιο καθημερινά, ενώ 7 στους 10 Κύπριους δεν το χρησιμοποιεί καθόλου (προφανώς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία). Πάλι σε αντίθεση με τις Σκανδιναβικές χώρες, εκεί 1 στους 2 χρησιμοποιεί το διαδύκτιο καθημερινά.
- Σε σχέση με την κοινωνική συνοχή, οι Κύπριοι εμφανίζονται οι πιο επιφυλακτικοί με τους συμπολίτες τους. Πάλι σε αντίθεση με τις Σκανδιναβικές χώρες που παρουσιάζουν πολύ μεγάλα ποσοστά συνοχής και αλληλεγγύης, οι Κύπριοι μαζί με τους Πολωνούς, τους Βούλγαρους και τους Πορτογάλους βρίσκονται στον αντίποδα. Συγκεκριμένα φαίνεται πως οι Κύπριοι δεν έχουν εμπιστοσύνη στους άλλους, βλέπουν τον κόσμο με καχυποψία και βλέπουν σε όλους δόλιες προθέσεις! (αυτά που λέγαμε για το πως μας μαθαίνουν από τα δημοτικά να είμαστε ρατσιστές... να τα τώρα).
- Σε σχέση με την θρησκεία εμφανιζόμαστε να έχουμε την πιο άμεση σχέση με την θρησκεία. Απαντούμε πως είμαστε θρησκευόμενοι, με μεγάλη διαφορά από την δεύτερη Πολωνία. Επίσης, είμαστε στη 2η θέση, μετά την Πολωνία, στην συχνότητα εκκλησιασμού και προσευχής. Σύμφωνα με τα υπόλοιπα στοιχεία της έκθεσης, είμαστε οι πιο υποκριτές διότι:
α. από τη μια δηλώνουμε βαθιά πίστη στην θρησκεία
β. από την άλλην δεν φαίνεται να αποτελούν βίωμα μας βασικές αρχές της θρησκείας μας, οπως η ανοχή, η αποδοχή, η αγάπη για τον πλησίον κτλ.


Τα σχόλια σας παρακαλώ!

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Τώρα και η ΠΓΔΜ και το Ισραήλ!!!

Πρώτα η Γερμανία μας είπε πως δεν έπρεπε να μούμε στην ΕΕ αφού δεν λύθηκε το Κυπριακό.
Μετά ολόκληρη η ΕΕ άρχισε να μιλά για απομώνοση των Τκύπριων και χάθηκε οριστικά η λέξη "κατοχή" από την ατζέντα.
Μετά ήρθε το Πακιστάν, και πιο αργότερα το Αζερμπαϊτζάν να κάνουν απ'ευθείας πτήσεις στα κατεχόμενα.
Μετά ήρθε η Αμερική που κάλεσε τον Ταλατ στο Στέϊτ Ντιπάρντμεντ αποκαλώντας τον σαν "πρόεδρο".
Μετά ήρθε η Ιταλία που κάλεσε στην βουλή της Τκύπριους βουλευτές.
Μετά ήρθε η Ισλαμική διάσκεψη, που 50+ χώρες κάλεσαν για πρώτη φορά τον Ταλατ σαν πρόεδρο άλλου κράτους!
Μετά ήρθε το μέγα-χαστούκι από το ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων) που αναγνώρισε 2 Τκύπριους δικαστές, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα και την άσκηση των καθηκόντωντου στα κατεχόμενα σαν νόμιμη.
Μετά ήρθε η Σουηδία που ήθελε σύσκεψη για άρση της απομόνωσης των ΤΚυπρίων.
Μετά ήρθε η Συρία που αναγνώρισε τα ΤΚυπριακά διαβατήρια και άρχισε ατμοπλοϊκά δρομολόγια από την Λατάκεια στην Αμμόχωστο!
Μετά ήρθε η συμφωνία Αγγλίας-Τουρκίας για στήριξη των κατεχομένων, παράκαμψης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ξεκίνημα διμερών σχέσεων Βρεττανίας-ΤΔΒΚ, όπως αναφέρονται τα κατεχόμενα στην συμφωνία αυτή.
Κι εκεί που νομίζαμε πως δεν μπορούσαμε να πάμε πιο κάτω, νά μας και τα Σκόπια και το Ισραήλ.

Μάλιστα... η κυβερνησάρα μας, ο άξιος για την κρίση και αντίληψη του πρόεδρος μας Τάσσος Παπαδόπουλος, που ζητά την ψήφο του λαού για να επανεκλεγεί και να διαχειριστεί την τύχη της χώρας μας, ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, θα πρέπει να τρέξει ΜΕΤΑ τα γεγονότα για να διασώσει ότι μπορεί αφού ΠΑΛΙ απέτυχε να κάνει προληπτική πολιτική.

Η ΠΓΔΜ (Πρ. Γιουγκ. Δημοκρατία της Μακεδονίας) αναπτύσσει ΚΙ ΑΥΤΗ σχέσεις με τα κατεχόμενα. Ο επικεφαλής του συμβούλου του προέδρου της ΠΓΔΜ, με απ'ευθείας πτήση πήγε στα κατεχόμενα για να λάβει μέρος στους εορτασμούς για την ανακύρηξη του ψευδοκράτους.

Σε μια άλλη εξέλιξη ο Ερντογαν ζήτησε από τον Πέρεζ του Ισραήλ να ανοίξει τουριστικό και διπλωματικό γραφείο στα κατεχόμενα για να βοηθήσει την άρση της απομόνωσης και ο Σιμόν Πέρεζ ανταποκρίθηκε ΘΕΤΙΚΑ.

Αυτός ο άνθρωπος, ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ την χώρα μας μέρα με τη μέρα, έχει το θράσσος να μας λέει για μειομένες αντιλήψεις των αντιπάλων του και λάθος κρίσεις!!!!! Αντί να παραιτηθεί, να απολογηθεί για όσα κακά μας έφερε και να πάει έσσω του, θέλει ξανά πρόεδρία!!!! Ούστ που δαμέ, ηλίθιοι, φανατισμένοι εθνικιστές πολιτικοί του 60... μας κάνατε να αηδιάσουμε την ίδια μας τη χώρα! Φύγετε από εκεί, ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Δόξα σοι ω Σεξ!

*** οι θρησκόλυπτοι, θεοσεβούμενοι, πουριτανοί, ευπρεπείς, χωρίς χιούμορ άνθρωποι διαβάζουν το παρακάτω κείμενο με δική τους ευθύνη***

Ένα από τα πράγματα που γουστάρω στη σημερινή γενιά των 30-40-50 είναι πως δεν κολώνουν να μιλήσουν για το σεξ. Ούτε το παίρνουν στα σοβαρά... το αντίθετο, είναι πάντα ένα θέμα που τραβά σαν μαγνήτης το ενδιαφέρον, ενώ οι σαρκασμοί δείνουν και παίρνουν και το γέλιο ρέει άφθονο. Σας παραθέτω κάποιες συνομιλίες, έτσι για χαλάρωμα και γέλιο, που είτε έτυχε να μου τις είπαν εκ των αστέρων άλλοι, είτε τις είδα σε ταινίες. Κλασσικές σεξοκουβέντες, λίγο πόρνικες αλλά πάντα επίκαιρες!
1. Μιλάει ο γκέυ με την κολλητή του.
-Γκ: Πήγατε στο ξενοδοχείο τελικά;
-Κο: Ναι, ήταν τέλειαααα.... και τη νύκτα βγήκαμε έξω και γίναμεν τσαλατζιν που τα ποτά.
-Γκ: Ναι; Δηλαδή μετά που πήγατε σπίτι έππεσε γαμίσι;
-Κο: Όϊ. Μας πήρε ο ύπνος με τα ρούχα.
-Γκ: Ήξερα το εγώ κόρη ότι εν γκέυ ο τύπος! Ελάλουν σου το!
2. Δύο φίλες συζητάνε...
-Φίλη Α: κόρη, είπεν μου ότι θέλει να με πάρει από πίσω.
-Φίλη Β: Ε; Δοκίμαστο κόρηηη
-Α: Μα μετά θα με εκτιμά το ίδιο ή θα με θεωρεί σαν έναν κώλο;
-Β: Ε, δε τον τζαι εσύ σαν έναν βίλλον. Τι λαλείς κόρη μου; Χέστηκες... τζίνος δηλαδή γιατί εν φοάται αν θα τον εκτιμάς εσύ παραπάνω που σου το ζητά; Γιατί εσύ δηλαδή να έχεις την έννοια; Επειδή εσύ είσαι η γυναίκα;
-Α: Ναί ρε, αλλά αν πονέσω;
-Β: Ε αν πονέσεις του λες να σταματήσει. Μεν κάμνεις έτσι, δοκίμαστο. Η τρύπα εν τρύπα.
-Α: Μα εν είμαι τρύπα!
-Β: Τζίνην την ώρα είσαι και παραείσαι. Τζαι τζίνος εν βίλλος για σένα... μεν σε πιάνουν τα παρθενικά σου τωρά. Εγώ που το έκαμα άρεσεν μου.
-Α: Ναί, τζαι μετά που 3 μέρες άφηκεν σε!!!
3. Ο Π. πληρώνει για να κάνει σεξ. Όλοι εμείς που τον ξέρουμε καλά, του λέμε συχνά να τα κόψει τούτα διότι τρώει τα λεφτά του άδικα και μπορεί να αρπάξει και καμιά αρρώστια με έτσι άστατη σεξουλική ζωή. Ορίστε το δικό του βερζιον, που το δανείστηκε από μια αμερικανική σειρά:
"Τα λεφτά είναι δύναμη. Το σεξ είναι δύναμη. Άρα, δίνοντας λεφτά για σεξ είναι απλά μια ανταλλαγή δύναμης... κάτι σαν μπίζνες!"
4. Ο Ν. συζητά με μια συνάδελφο του:
-Ν: Μια γυναίκα μπορεί να σε φτύσει από το πρώτο ραντεβού ή και από το δέκατο, με την ίδια ευκολία.
-Σ: Πότε δηλαδή εσύ πήγες σε δέκατο ραντεβού με την ίδια;
5. -Φιλά καλά κόρη;
-Μα αθυμούμαι; Το καυλί του είναι σαν τουρσί πάντως!
6.
-Α: Ένας δονητής δεν σου τηλεφωνεί στα γενέθλια σου. Δεν σου στέλνει λουλούδια την επομένη. Δεν σου λέει "σε αγαπώ", ούτε και μπορείς να τον πάρεις στους γονείς σου για να τους γνωρίσει!
-Β: Γαμά όμως καλύτερα και καταφέρνει να σε κάμει να τελειώσεις, έτσι;
7. Η Α. προσπαθεί να κοινονικοποιηθεί και να νιώσει αποδεκτή ανάμεσα σε ένα πλήθος από λεσβίες...
-Α: Παρόλο που γουστάρω τους άντρες και είμαι ετεροφυλόφιλη, εντούτοις πάντα νοιώθω μια ξεχωριστή σύνδεση με το γυναικείο φύλο...
-Β: Μάνα μου, τούτα ούλλα εν καλά. Αλλά αν δεν φάεις πουττί, λεσβία εν είσαι! Παρέτα μας!
8. Ένας ωραίος άντρας γνωρίζει μια γοητευτική κοπέλα στην αίθουσα αναμονής του ψυχιατρείου. Δίνουν ραντεβού μετά την ψυχανάλυση και πάνε για δείπνο και μετά στο κρεβάτι. Μετά το σεξ και αφού ήδη νιώσαν πιο κοντά ο ένας στον άλλον, ρωτάει η κοπέλα:
-Κ: Λοιπόν, γιατί επισκέπτεσαι ψυχίατρο;
-Α: Επειδή εν έχω σωτηρία. Είμαι μαλάκας με τις γυναίκες. Άμα τις γαμήσω και μετά, χάνω το ενδιαφέρον μου... εν θέλω να τες θωρώ μπροστά μου μετά. Εσύ; Γιατί πάεις εκεί;
-Κ: Διαλέγω πάντα τους λάθος άντρες....
9. Δύο φίλοι συζητάνε...
-Μαλάκα μου, είπα το της φιλης μου ότι ξενογάμισα και με χώρισε. Εν θέλει να με ξαναδεί.
-Εγώ μαλάκα, πήγα μήνα του μέλιτος στο Παρίσι με την γυναίκα μου και είδε περίοδο... μετά που της πέρασε η περίοδος αρρώστησε, εκρυολόγησε.... μετά με κόλλησε και μένα.... δεν έκαμα σεξ έχει 1 μήνα!!!
-ΟΚ, νικάς εσύ!
10. Ένα ζευγάρι τσακώνεται...
-Γυναίκα: έχει 4 χρόνια, εβαρήθηκα τες ιδιοτροπίες σου. Δεν με εκτιμάς. Δεν μου κάμνεις καμιά χάρη, βλέπεις μόνο τον εαυτό σου.... ονομάζεις το σχέση εσύ τούτο;
-Άντρας: Ε, το σεξ εν απαίσιο, βαρκούμαι σε... ναί, αυτό είναι σχέση. Γεια!

Η Κυπριακή λέξη του poll: Λέτσα

Οι απαντήσεις σας:

α. Λεκές - 4 ψήφοι
β. Βρωμιά - 8 ψήφοι
γ. Δέρμα - 9 ψήφοι
δ. Λίπος - 3 ψήφοι

Η λέξη "λέτσα" είναι λατινογενής λέξη και προέρχεται από την λατινική λέξη "lezzo", που σημαίνει ΔΕΡΜΑ.

Παραδείγματα:
"Εγίνην πέτσα λέτσα"
"Έτσι άδρωπος εν λερωμένη λέτσα"

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Οι κομμουνιστικές βλακείες του ΑΚΕΛ και η βλακώδης αντιπολίτευση του ΔΗΣΥ

Είμαστε απίστευτος λαός. Τόσο μικρός κι όμως απίστευτος. Ίσως και μοναδικός στο παγκόσμιο στερέωμα. Και δυστυχώς δεν μιλώ ούτε για εξυπνάδα, ούτε για επιστημονικές μελέτες, ούτε για δημοκρατία, ούτε για αξίες... αλλά για βλακεία. Ίσως είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο όπου έχει μια καταστροφική και αντιδημοκρατική κυβέρνηση αλλά η αντιπολίτευση κάνει ότι περνά από το χέρι της για να την επανεκλέξει. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό που γίνεται.


Πρώτα έχουμε τις κομμουνιστικές βλακείες από το ΑΚΕΛ. Όχι, δεν είμαι κομμουνιστής και όχι, δεν χλευάζω όσους είναι. Όπως δεν χλευάζω κι άλλες ιδεολογίες όπως την δημοκρατική δεξιά (ναί κύριοι Ακελικοί, υπάρχει αυτό το πράμα!), τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα κτλ. Σέβομαι όλες τις ιδεολογίες, όπως και τους υποστηρικτές τους. Χλευάζω μόνο την ακροδεξιά επειδή μέσα της εκκολάπτονται διάφορα ρατσιστικά και φασιστικά φαινόμενα. Αλλά είναι άλλο θέμα αυτό. Το ΑΚΕΛ λοιπόν, που σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις κοντράρει τον Τάσσο Παπαδόπουλο στα ίσα και έχει πολλές πιθανότητες να τον εκθρονίσει, γιόρτασε με κάθε λαμπρότητα την επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Μιας επανάστασης που όποιο καλό σκοπό κι αν είχε αρχικά, στο τέλος κατάντησε ένα καθεστώς εξ'αιτίας του οποίου σκοτώθηκε τόσος κόσμος και άλλος τόσος έμεινε δυστυχισμένος για δεκαετίες. Ταυτόχρονα προβάλει η υποψηφιότητα Χριστόφια ένα σύγχρονο κόμμα που είναι έτοιμο να κυβερνήσει μια ευρωπαϊκή (λέμε τώρα) χώρα και να την ωθήσει προς εκσυγχρονισμό, θα έχει εκπρόσωπους από όλα τα κόμματα στην κυβένρηση του κτλ. Ε, μα θέλουνε και παπά να τους πει ότι είναι ΜΑΛΑΚΙΕΣ που κάνουνε; Κι εξηγιέμαι:
α. Και να εκλεγεί ο Χριστόφιας, κομμουνισμό δεν θα έχουμε. Ο Χριστόφιας από μικρός ήταν πολύ θρήσκος (καντηλανάφτης στο χωριό του, κάθε κυριακή στην εκκλησία). Ουδέποτε εξέφρασε θέσεις όπως το ότι πρέπει οι περιουσίες του κόσμου να γίνουν κρατικές, να απαγορευτεί η θρησκεία, να απαγορευτεί η αντιπολίτευση κτλ. Επίσης, δεν είναι όλοι οι φίλοι του κόμματος κομμουνιστές. Οπόταν, γιατί επιμένουν, και ειδικά σε προεκλογική περίοδο να τιμούν κομμουνιστικές επετείους και κουρουφέξαλα;
β. Για να εκλεγεί ο Χριστόφιας, θα πρέπει να πάρει ψήφους από τον κόσμο του ΔΗΣΥ. Ε, πως θα τους πάρει όταν τιμούν - επαναλαμβάνω, σε προεκλογική περίοδο- κομμουνιστικές επετείους; Είναι με την εντύπωση πως το επιτελείου του Τάσσου δεν θα το εκμεταλλευτεί αυτό; Αφού είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ πως σε περίπτωση αναμέτρησης Τάσσου - Χριστόφια θα θέσουν στον κόσμο του ΔΗΣΥ το επιχείρημα πως θα πρέπει να επιλέξουν τάχα μεταξύ ενός δεξιού δημοκράτη (ακροδεξιός εθνικιστής κομματικός του ΔΗΚΟ) και τάχα ενός κομμουνιστή (όσο κομμουνιστής είναι ο αναστασιάδης, άλλο τόσο είναι και ο Χριστόφιας). Έτσι είναι που θα το αντικρούσουν; Τιμώντας την Οκτωβριανή Επανάσταση; Καλά, ο Λουλλής κοιμάται; Πληρώνεται για να μην βλέπει τέτοια εξόφθαλμα λάθη; Επικοινωνιολόγος υποτίθεται πως είναι!!! Άστε που ακόμη δεν απέσειρε ο Χριστόφιας το "αν δεν περάσουμε 2ο γύρο, θα ψηφίσουμε Τάσσο". Έτσι για να καταλάβω πως σκέφτεστε εκεί στην Ε. Παπαϊωάννου, θα ψηφίσετε αυτόν που σας είπε πράκτορες των Αμερικανών, πως εξυπηρετάτε τα συμφέροντα των ξένων, πως θέλετε να επαναφέρετε το σχέδιο ΑΝΑΝ, πως είστε μειωμένων αντιλήψεων και αντιστάσεων, πως είστε φτηνοί συκοφάντες; Αν ναί, πέστε μας το ΞΑΝΑ να ξέρουμε να σας ρίξουμε μαύρο στο ψηφοδέλτιο να τελειώνουμε.

Και δεν μας φτάνει αυτό, έχουμε και τον συναγερμό που κάνει την πλέον βλακίστικη, ηλίθια αντιπολίτευση. Αυτό το λέω διότι θεωρώ δεδομένο πως ένα κόμμα που μιλά για σκάνδαλα του αιώνα, καταστροφική εξωτερική πολιτική από τον πρόεδρο, λασπώθηκε όσο κανείς άλλος για το δημοκρατικό του δικαίωμα να πει ΝΑΙ στο σχέδιο Αναν, διασπάστηκε από τον πρόεδρο, χλευάζεται κάθε φορά που μιλά, είναι στόχος του προέδρου για να το συρρικνώσει κτλ, σκοπό πρέπει να έχει την αλλαγή διακυβέρνησης. Θεωρώ δεδομένο πως ένα τέτοιο κόμμα δεν θέλει με το τίποτε την παραμονή του Τάσσου στην προεδρία. Ε, τί κάνει γι αυτό; Αν εξαιρέσουμε τον Αναστασιάδη και 3-4 άλλους, οι υπόλοιποι στην ουσία δουλεύουν για επανεκλογή του Τάσσου. Και εξηγιέμαι πάλι:
α. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου την περασμένη Τρίτη 6 Νοεμβρίου μόνο που δεν είπε πως θα ψηφίσει Τάσσο στο 2ο γύρο, αν δεν περάσει ο Κασουλίδης. Επιτίθεται με τόση μανία στο ΑΚΕΛ, σαν να είναι ο Χριστόφιας ο πρόεδρος που πρέπει να διώξουν από την προεδρία και όχι ο Τάσσος. Μέχρι και στην ξεπερασμένη και άνανδρη προσπάθεια να διεστραυλώσει θέσεις του ΑΚΕΛ στράφηκε ο άνθρωπος. Απαντούσε 1 φορά ο Βότσης στις κατηγορίες του και 100 Κατσουρίδης.
β. Ο Κασουλίδης δεν πάει πίσω. Είτε κοντόφθαλμος είναι ο άνθρωπος, είτε είπαν του να είναι πιο σκληρός και αππώθηκε όπως το μωρό το αγουδερό τζαι τσιριλλά όπως τον υστερικό όπου του καπνίσει. Κάθε κατηγορία που εκστομίζει εναντίων του Τάσσου, φροντίζει να την στρέψει και ενάντια στο ΑΚΕΛ και στον Χριστόφια. Δεν το κόφκει η ξερή τους εκεί στην Πινδάρου πως άμα τα βάζουν και με τους δύο στον ίδιο βαθμό, αν μείνουν εκτός 2ου γύρου οι ψηφοφόροι τους θα νιώσουν πως έχουν να διαλέξουν μεταξύ δύο ισάξιων κακών; Δεν το κόφκει η ξερή τους πως -αφού νοιάζονται τόσο πολύ για το Κυπριακό - θα ήταν καταστροφή (όπως λένε) να παραμείνει ο Τάσσος εκεί; Και ΑΝ, λέω ΑΝ, θέλουν όντως να ξεφορτωθούν τον Τάσσο, πως θα το καταφέρουν άμα στρέψουν τους Ακελικούς μακρυά τους σε περίπτωση που περάσει ο Κασουλίδης 2ο γύρο με τον Τάσσο;

Διότι, σκεφτείτε το λίγο.... αν περάσει Τάσσος-Κασούλας, με τις τόσες κατηγορίες που εκστομίζει ο Κασούλας ενάντια και στο ΑΚΕΛ, ποιός ακελικός θα τον ψηφίσει; Και αν περάσει Χριστόφιας-Τάσσος, πάλι για τον ίδιο λόγο, ποιος συναγερμικός θα ψηφίσει Χριστόφια; Άρα, με την αντιπολίτευση που κάνουν, ΧΑΝΟΥΝ ότι και να γίνει, και παραμένει εκεί ο Τάσσος. Και ξαναλέω: ένα κόμμα που κατηγορεί την κυβέρνηση για σκάνδαλα του αιώνα, καταστροφική εξωτερική πολιτική από τον πρόεδρο, κατηγορεί τον πρόεδρο πως είναι αντιομοσπονδιακός, λασπώθηκε όσο κανείς άλλος για το δημοκρατικό του δικαίωμα να πει ΝΑΙ στο σχέδιο Αναν, χαρακτηρίζεται Τουρκόφιλο, διασπάστηκε από τον πρόεδρο, χλευάζεται κάθε φορά που μιλά, είναι στόχος του προέδρου για να το συρρικνώσει κτλ, σκοπό πρέπει να έχει την αλλαγή διακυβέρνησης. Θεωρώ δεδομένο πως ένα τέτοιο κόμμα δεν θέλει με το τίποτε την παραμονή του Τάσσου στην προεδρία. Ας σκεφτούν λοιπόν εκεί στον συναγερμό ποιον υποβοηθά στα αλήθεια η σημερινή τους τακτική να βάλλουν κατά Τάσσου και ταυτόχρονα Χριστόφια.


Λέγοντας τα όλα αυτά, δεν αγνοώ σε καμία περίπτωση το γεγονός πως έχει κάθε λόγο ο Συναγερμός να κατηγορεί και το ΑΚΕΛ. Όπως δεν αγνοώ και το γεγονός πως και το ΑΚΕΛ έχει κάθε λόγο να αντιπαλεύεται με τον ΔΗΣΥ. Αυτά όλα που έγραψα πιο πάνω όμως, έχουν να κάνουν με την ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ πολιτική που ακολουθούν, ΑΝ ΟΝΤΩΣ δεν θέλουν με το τίποτε να παραμείνει εκεί ο Τάσσος. Άστε που δεν τολμούν να πουν πως από τώρα δεσμεύονται να μην υποστηρίξουν τον Τάσσο ΠΑπαδόπουλο σε περίπτωση που δεν περάσουν! Όχι να πουν πως θα αλληλοστηρικτούν, απλά να πουν πως δεν θα στηρίξουν Τάσσο. Και επαναλαμβάνω πως η βλακεία του ΑΚΕΛ να τιμά κομμουνιστικές επετείους και η βλακεία του ΔΗΣΥ να βάλλει έναντια στο ΑΚΕΛ, το μόνο που καταφέρνουν είναι να σιγουρεύουν την νίκη του Τάσσου στις εκλογές και -σαν αποτέλεσμα αυτού- να φέρνουν τον τόπο ολοένα και πιο κοντά στην οριστική, νόμιμη διχοτόμηση.


Ας φέρουν τα μίλια τους πριν να είναι αργά. Ας αποδείξουν πως έχω λάθος που λέω πως είμαστε η μοναδική χώρα που έχουμε μια καταστροφική κυβέρνηση αλλά ταυτόχρονα και μια βλακώδη αντιπολίτευση που κάνει ότι είναι δυνατόν να επανεκλέξει την ίδια κυβέρνηση.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Πόσο ευπρεπείς είμαστε;

Σε μια μικρή κοινωνία όπως είναι αυτή της Κύπρου, η συμπεριφορά μας πάντα περνά μέσα από το μικροσκόπιο του περίγυρου μας. Ανωνυμία δεν υπάρχει, όλοι ξέρουμε τον ίδιο κόσμο, ο γνωστός του γνωστού - ω γνωστέ μπορεί να μάθει όλα τα προσωπικά μας χωρίς καν να χρειάζεται να μας ξέρει. Με λίγα λόγια, είμαστε ο ένας μέσα στα μούτρα του άλλου και η κριτική για το τι κάνουμε και πως λειτουργούμε βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη της ζωής μας. Λογικό είναι λοιπόν να θέλουμε να φερόμαστε όσο το δυνατόν πιο ... "κοινά" για να αποφεύγουμε την κριτική αυτή. "Κοινά" εννοώ να αναπτύσσουμε συμπεριφορές που είναι κοινές και κοινά αποδεκτές στην κοινωνία μας. Δηλαδή, πως θα ντυθούμε για να πάμε για ένα καφέ, για δείπνο σε ένα εστιατόριο, τι θεωρείται "χωριάτικο" και πως να το αποφεύγουμε και τόσα άλλα πράγματα. Με λίγα λόγια, ο κόσμος ζει μέσα στους άγραφους κανόνες της ευπρεπούς κοινωνίας μας. Υιοθετούμε τα "ναί" και τα "όχι" των άγραφων αυτών νόμων και πάμε με τα νερά, με το ρεύμα του υπόλοιπου κόσμου. Βασικά γινόμαστε όλοι μαμούχαλοι και κόπιες αγνοώντας αυτό που πραγματικά είμαστε και καταπιέζοντας τον εαυτό μας να συμπεριφέρεται διαφορετικά απ' ότι θα ήθελε.
Παράδειγμα... έχει κανέναν που δεν θα ήθελε να βγει έξω σε κλαμπ φορώντας μια βερμούδα, σάνταλα και μια παρδαλή φανελίτσα των 5 λιρών χωρίς να νιώθει πως θα τον χαρακτηρίσουν "χώρκατον" ή "κκιλίντζιρον"; Ή έχει κανέναν που δεν θα ήθελε να βγει έξω, μόνος του επειδή ας πούμε είτε δεν βρίσκει παρέα, είτε επειδή έτσι του ήρθε χωρίς να νιώθει πως όσοι τον δουν θα σκέφτονται "μάνα μου ρε, μα εν τέλια μόνος του τούτος, αλόπως εν έσιη φίλους"; Ή υπάρχει περίπτωση, έστω και 1 στο εκατομμύριο, να ρωτήσεις δημόσια κάποιον αν εγκρίνει το ρουσφέτι και να σου πει ΝΑΙ, άσχετα αν η μισή Κύπρος ζει από αυτό; Ή υπάρχει περίπτωση να κάνει κάποιος ένα γκάλοπ στους δρόμους και να τοποθετηθεί κάποιος υπερ του ρατσισμού (εκτός από τον Πιττοκοπίτη), εναντίων των φτωχών, εναντίων των δικαιωμάτων των γυναικών, εναντίων της ισότητας όλων των ανθρώπων (εκτός από τους παπάδες μας) κτλ; Καμία περίπτωση. Όλοι θα απαντήσουν αυτό που ΠΡΕΠΕΙ, και όχι αυτό που νιώθουν.
Αφορμή για όλα αυτά που γράφω είναι μια εκπομπή στυλ Πρωινού Καφέ που τυχαία είδα στην πλούσια σε μαλακίες κυπριακή τηλεόραση καθώς έκανα ζάππινγκ. Μιλούσαν για τον κεραυνοβόλο έρωτα, το σεξ, την αγάπη κτλ. Βγήκαν λοιπόν τα παιδιά της εκπομπής στους δρόμους να ρωτήσουν τους κυπραίους για τα θέματα αυτά. Το τι άκουσα, δεν περιγράφεται. Ήταν σαν να τους είχαν εμφυτέψει όλους ένα μικροτσιπ στον εγκέφαλο, και όλοι σαν ποίημα, απάγγελλαν το ίδιο απαράλλακτο πράγμα: δεν έχει σημασία η εξωτερική ομορφιά, αλλά ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα." Από τα 10 άτομα που ρωτήθηκαν, οι 9 απάντησαν αυτό. Όχι με διαφορετικά λόγια, ούτε με διαφορετική σειρά. ΑΚΡΙΒΩΣ όπως σας το λέω. Και οι εννέα. Μαζί με τους εννέα αυτούς, είχαν την ίδια άποψη οι δύο παρουσιάστριες και οι καλεσμένοι τους εκεί στην εκπομπή.
Δεν θα σας πω τώρα τι διαφορετικό είπε ο ένας από τους δέκα. Θα το αφήσω για το τέλος. Θα μιλήσω όμως για τις παρουσιάστριες. Οι οποίες ήταν εννοείται κοκκετταρισμένες ως την τρίχα.Δηλαδή, όμορφες κι οι δύο, αυτό που λέμε ΤΑΚΚΑΡΕΣ. Του κομμωτηρίου, βαμμένες, ντυμένες σικάτα και μοδάτα. Θα ήθελα να γινότανε να έβγαινα στην εκπομπή εκείνη την στιγμή και να τις κάνω και τις δύο πόξιλικκι, που λέμε και στα Κυπριακά :) Γιατί να θέλω να το κάνω αυτό; Έτσι, γιατί είμαι νευρόσπαστο, τατσίζης, εκκεντρικός τζαι αθκιασερός. Ίσως και γιατί απλά μου έρχεται εμετίλα από όλη αυτή τη ψευτιά στην οποία ζούμε. Θα τις ρωτούσα λοιπόν... γιατί ξοδεύετε τόσα χρήματα και οι δύο σας για να είστε πάντα στην "εντέλεια" αφού δεν μετρά για σας η εξωτερική ομορφιά; Αν ερχότανε ένας κοντός, χοντρός και φαλακρός να σας την πέσει, θα του λέγατε "δεν μπορώ να σου κάτσω ακόμη επειδή θα ήθελα να δω αν ταιριάζουμε στον χαρακτήρα;" Ή αν αυτό που μετρά είναι η προσωπικότητα του άλλου και όχι η φάτσα του ή η τσέπη του, ή η δουλειά του ή το κοινωνικό του στάτους, θα δεχόσασταν να βγείτε έξω με έναν φτωχό, όχι σικάτο χτίστη ή καλουψιή που θα είχε όμως μια δυνατή, επιβλητική και σωστή ηθικά προσωπικότητα; Σόρυ κοράσες, αλλά δεν με πείθετε! Απλά λέτε αυτό που είναι κοινώς αποδεκτό, κοινώς σωστό, πολιτικά ορθό κι ας μην το πιστεύετε! Μαμούχαλες κι εσείς, όπως και μεγάλο ποσοστό του κόσμου μας. Λίγοι, πολύ λίγοι είναι οι άνθρωποι που θα πούνε δημόσια αυτό που πραγματικά θέλουν ή θα συμπεριφερθούν όπως πραγματικά τους βγαίνει.
Και όπως σας είπα και πιο πριν, στο τέλος θα σας έλεγα για τον έναν ερωτηθέντα που απάντησε διαφορετικά από τους/τις άλλους/ες. Συγκεκριμένα ο άνθρωπος είπε τα εξής: "οι γεναίτζες εν έχουν εφκαρίστισην. Όσο κάμνεις ότι σου λαλούν, είσαι μια χαρά. Άμα τους πεις κανέναν όϊ, παν τζαι βρίσκουν άλλον. Εγιώ εν πιστέφκω ότι έσιη έρωτες τζαι αγάπες πραγματικές σήμερα, πολλά λλίες".
Ομολογώ πως ΧΑΡΗΚΑ πολύ ακούγοντας τον να μιλά. Και όχι φυσικά, πριν δώσετε πάνω μου να με φάτε, δεν μου άρεσε αυτό που είπε, αλλά μου άρεσε που το είπε. Εγώ του βγάζω το καπέλο του τύπου! Είπε μια βλακεία, κάτι υποτιμιτικό για τις γυναίκες, κάτι που θα έκανε όλους μας να τον κατακρίνουμε (δικαίως!), αλλά τουλάχιστον εκφράστηκε όπως ένιωθε και δεν ένιωσε την ανάγκη να πει κάτι πολιτικά ορθό μπροστά στην κάμερα για να τον αποδεκτούμε εμείς οι υπόλοιποι. Ο άνθρωπος ήταν ο εαυτός του! Οι άλλοι εννέα που ρωτήθηκαν ήταν ψεύτες, ήταν απλά ευγενικοί, ήταν σαν τα ρομποτ προγραμματισμένα να λένε τα ίδια πράγματα! Δεν ήταν ο εαυτός τους.
Μακάρι να είχαμε πολλούς σαν τον τύπο αυτόν. Και επαναλαμβάνω, όχι για αυτά που είπε, αλλά για το ότι ήταν αυθεντικός, αληθινός, δεν ήταν ψευτοευπρεπής! Γι αυτό και μόνο, εγώ του λέω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ! Και εύχομαι να βλέπω συχνότερα ανθρώπους που δεν το παίζουν σικ και κουλ αλλά είναι ο πραγματικός τους εαυτός και δεν φοβούνται να τον εκθέσουν δημόσια αδιαφορώντας για το τι λέμε εμείς... Όσο για την ορθότητα αυτών που είπε, δεν το συζητώ διότι δεν είναι αυτό που θέλω να θίξω. Αν επιμένετε να τοποθετηθώ, τότε λέω ήταν ΛΑΘΟΣ, με κεφαλαία. Αλλά μια άποψη, σαν κι αυτή του ανθρώπου αυτού μπορεί εύκολα να αλλάξει, ενώ μια νοοτροπία για να αλλάξει χρειάζεται να περάσει καιρός... πολύς καιρός. Και στην Κύπρο χρειαζόμαστε πολυφωνία, χρειαζόμαστε αλλαγή στην νοοτροπία μας.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Γιατί η ΕΔΕΚ εξαφανίζεται από τον κομματικό χάρτη

Ήταν θέμα χρόνου η ΕΔΕΚ να μπει σε περιπέτειες από την ημέρα που το κόμμα πήρε... δεξιές στροφές. Η πολιτική που ακολούθησε ο Λυσσαρίδης από την δεκαετία του 90 και μετά, έφεραν το κόμμα σε μια κατάσταση αφανισμού. Δεν θα ασχοληθώ με το τί έκανε ο Λυσσαρίδης όμως... θα σταθώ στον πρόεδρο της ΕΔΕΚ τον σημερινό, τον κύριο Ομήρου.
Ο οποίος με παντελή έλλειψη διορατικότητας για το μέλλον, ακολούθησε τον εύκολο δρόμο της καρέκλας πέφτωντας στην παγίδα και τώρα έγινε όμηρος (όνομα και πράμα) του Τάσσου και συμπεριφέρεται σαν ένα τσιράκι ή στρατιωτάκι του προέδρου, ανίκανος βασικά να ελιχθει για να απεγκλωβιστεί.
Ο κύριος Ομήρου, με μαγικές χαμελεοντικές ικανότητες κατάντησε το κίνημα του ένα καθημερινό ρεντίκολο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που είναι το μόνο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ευρώπης που τα ποσοστά του είναι τόσο μικρά, κάτω από το 10%. Και η εξήγηση είναι πολύ απλή... δεν είναι πραγματικοί σοσιαλιστές. Συμπεριφέρονται και πολιτεύονται σαν ακροδεξιοί εθνικιστές, ξεχνώντας και την ιστοριά τους, της χώρας τους αλλά και των ηρώων τους. Τρίζουν τα κόκκαλα του ΗΡΩΑ Δώρου Λοίζου στον τάφο του. Του άνθρωπου που έδωσε την ζωή του υπερασπιζόμενος την νομιμότητα της τάξης, της δημοκρατίας. Που πέθανε στην θέση του Λυσσαρίδη, διότι ο γιατρός ήταν ο στόχος, όχι ο Δώρος. Και η ψυχή του αναρωτιέται... άξιζε τελικά τον κόπο η θυσία μου;

Μου έρχονται στο νου αυτά που ο κύριος Ομήρου έλεγε σε συνέντευξη του τον Μάρτη του 1998, όταν επιτελούσε υπουργός της κυβέρνησης Κληρίδη. Πως όσοι συνέλαβαν με όποιοδήποτε τρόπο στο πραξικόπημα δεν πρέπει να έχουν πουθενά υπευθυνη θέση. Η ερώτηση αφορούσε τον κύριο Σολωμή, που ενδέχετουν να είχε πάρει μέρος στο πραξικόπημα. Ο κύριος Ομήρου τότε, που δεχόταν κριτική από τους οπαδούς του κόμματος του, δεν είχε απάντηση. Απάντηση δεν είχε και όταν στην ίδια συνέντευξη ρωτήθηκε για την στάση του κύριου Χάσικου που παρεβρέθετουν κάθε χρόνο στο μνημόσυνμο του Γρίβα. Απλά αρκέστηκε να πει πως η ιστορία δεν παραγράφεται αλλά "οι σημερινές συμμαχίες και συγκρούσεις πρέπει να αφορούν το σήμερα και όχι το χτες. Άλλωστε αυτή τη πολιτική, της εθνικής συμφιλίωσης, έκανε κι ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981". Μόνο που διέφυγε του κυρίου Ομήρου πως ο Παπανδρέου αποκατάστησε την Εθνική Αντίσταση, τα θύματα του διχασμού και όχι τους στρατιωτικούς ή τους καλλιεργητές του διχασμού. Και όταν ο αρχηγός κάποιου κόμματος, ο ίδιος δείχνει ασέβεια προς τον νεκρό ήρωα του κόμματος του, τι τύχη μπορεί να έχει αλήθεια; Φυσικά φρόντησε να ρίξει στο τέλος και την ατάκα "πληγές σαν αυτήν του Δώρου Λοίζου δεν κλείνουν ποτέ".

Μόνο που φαίνεται πως έκλεισε, καλοέκλεισε και έκανε και πλαστική που πάνω για να μην φένεται! Ο σημερινός πρόεδρος της ΕΔΕΚ τάσσεται στο πλευρό του Δευκαλίωνα που με την δράση του τις δεκαετίες 50-70 αποτέλεσε την στέγη των δολοφώνων του Δώρου Λοίζου. Τάσσεται στο πλευρό του Τάσσου που καταπολέμησε με νύχια και δόντια την εθνική συμφιλίωση για να επιφέρει τον εθνικό διχασμό, τους προδότες, τους μειοδότες, τους νενέκους και τους τουρκολάγνους. Ποια αξιοπιστία μπορεί να έχει πλέον ένα τέτοιο κόμμα; Που ακολουθεί τόσο παθητικά, σαν πιόνι, τα τερτίπια του προέδρου να μοιράζει πατριωτισμό εκεί που θέλει και προδοσία εκεί που βρίσκει απλά μια διαφορετική άποψη; Είναι αυτό σοσιαλισμός; Είναι αυτό κίνημα δημοκρατικό; Σοσιαλδημοκρατικό;

Και για να μην ξεχνιώμαστε, σας θυμίζω και τα όσα καταλόγιζε στον Τάσσο Παπαδόπουλο ο ίδιος ο κύριος Ομήρου το 2002 στην εφημερίδα ΜΑΧΗ τον Σεπτέμβριο, όταν με την στήριξη του ΔΗΣΥ θα κατέρχετουν ανθυποψήφιος του σημερινού του ... μάστρου.

-" Ο Τάσσος είναι ανακύκλωση του παρελθόντος"
-"Ο Τάσσος δεν προσφέρει την ζωογόνο πνοή της ανανέωσης, του εκσυγχρονισμού και της αντιμετώπισης του διεθνούς περιβάλλοντος"
-"Η υποψηφιότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου, όπως και πείρα του, αποτελεί κατά τη γνώμη μου ένα απεχθές βάρος και μια αρνητική κληρονομιά"

Τα ερωτήματα φυσιολογικά είναι εύλογα...

  • Κύριε Ομήρου, αν το 2002 όταν ο Τάσσος ήταν 70 χρονών, και αποτελούσε ανακύκλωση του παρελθόντος, τί είναι σήμερα, το 2007, που είναι 75 χρονών;;; Το μέλλον μας;
  • Κι αν το 2002 που δεν είχαν συμβεί όλα αυτά τα αρνητικά για την Κύπρο τετελεσμένα με Συρίες, Ιταλίες, Γερμανίες, Ισλαμικές, ΕΔΑΔ, Αγγλίες, Σουηδίες, επιτροπές αποζημιώσεων κτλ δεν προσέφερε η υποψηφιότητα του στην αντιμετώπιση του διεθνούς παράγοντα, την προσφέρει τώρα, το 2007 με όλα όσα προανάφερα;
  • Κι αν όσοι ευθύνονται για το πραξικόπημα δεν έχουν δικαίωμα να κατέχουν υπεύθυνη θέση, μήπως αυτοί που τους υποστηρίζουν αυτούς τους πραξικοπηματίες, όπως το Ευρωκό, έχουν αυτό το δικαίωμα;
Φυσικά πήρες και εσύ το ευχαριστώ από τον Δευκαλίωνα, όπως το πήραν και κάποιοι άλλοι, που -ευτυχώς γι αυτούς- ξύπνησαν και δεν τον ακολουθούν. Εσύ όμως Γιαννάκη ακόμα κοιμάσαι... ροχαλίζεις... βλέπεις όνειρα απατηλά, ουτοπικά... βλέπεις καρέκλες και υπουργεία. Ξύπνησες προς στιγμήν... με τον πάτσο που σου έδωσε ο Δευκαλίων. Όταν στην Λεμεσό, ανακοίνωνε πως σκοπός του είναι με την επανεκλογή του να συρρικνώσει ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ και να καταστήσει το ΔΗΚΟ τον εκφραστή του κέντρου και έναν τρίτο εξίσου δυνατό πόλο. Ξύπνησες, διότι είδες κι εσύ πλέον αυτά που τόσα χρόνια δεν έβλεπες. Πως σκοπός του είναι να σε αφανίσει και να σε απορροφήσει. Η μόνη σου σωτηρία, κι ας μην το καταλάβεις ακόμα, είναι να χάσει ο Τάσσος, να μην επανεκλεγεί. Τώρα που θα πας; Δεν έχεις πουθενά να πας... οι πόρτες είναι κλειστές παντού. Μόνος σου τις έκλεισες. Ο μόνος που σε θέλει εκεί κοντά του είναι ο Τάσσος, απλά για να σε απορροφήσει, να σε διαλύσει και να γίνεις ένα λιθαράκι που θα χρησιμοποιηθεί για να κτιστεί ο τρίτος πόλος. Κι η ΕΔΕΚ... θα χαθεί, δε θα υπάρχει πια. Θα είναι πλέον ένα μικρό ΔΗΚΟ, μέρος κάποιου μεγαλύτερου ΔΗΚΟ.

Κι ο Δώρος Λοίζου θα αναρωτιέται ακόμη.... άξιζε τον κόπο η θυσία μου;