Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Το Κυπριακό, το ποδόσφαιρο και όλα τα άλλα...

Είναι γνωστό ότι στην Κύπρο δεν μας ενδιαφέρει ούτε η πατρίδα μας που είναι στα πρόθυρα της επίσημης πλέον διχοτόμησης, ούτε η ακρίβεια της ζωής που μας αναγκάζει να ξοδεύουμε τα 3/4 του μισθού μας μόλις τον πάρουμε ούτε φυσικά και το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο με την οικονομική κρίση και τους καθημερινούς θανάτους στις χώρες της ανατολής.
Ο Κύπριος ζει και αναπνέει μόνο για την μάσα, τις πατριωτικές κορώνες, τον ψευδοπατριωτισμό για τα μάθκια του κόσμου και φυσικά το ποδόσφαιρο. Έχουμε δημοσιογράφους που προσπαθούν να κάνουν ένα ρεπορτάζ για ένα κοινονικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και μόλις δώσουμε πάνω στο ρεπορτάζ τους κάνουμε ζάπινγκ για να ακούσουμε ένα αθλητικό σταθμό να μας λέει κουτσομπολιά. Ούτε και βγαίνει ποτέ κάποιος στο ραδιόφωνο να διαμαρτυρηθεί για την ακρίβεια και τα τόσα προβλήματα της κοινωνίας μας. Αλλά βγαίνουν όλοι μαζικά στα ραδιόφωνα για να πουν την άποψη τους για τα αποτελέσματα του σαββατοκυρίακου στο ποδόσφαιρο. Είναι λογικό και φυσικό να μας αξίζει αυτό που έχουμε και όχι κάτι καλύτερο.

Ας πάρω πρώτα το Κυπριακό. Σχεδόν ΚΑΝΕΙΣ πραγματικά δεν νοιάζεται και καιρός να πάψουν όλοι να παριστάνουν τους πατριώτες και τους φρουρούς της ελληνικής κύπρου. Εδώ η χώρα μας έγινε 2 κομμάτια και έχουμε κάποιες ελπίδες να την επανενώσουμε και κάποιοι τρέμουν μόνο και μόνο σε αυτή τη σκέψη. Βλέπετε, με εξαίρεση το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ που σαν μεγάλες παρατάξεις έχουν μηχανισμούς να προσφέρουν και έργα (μέσα μέσα), τα υπόλοιπα κόμματα ζουν και συντηρούνται από το Κυπριακό πρόβλημα. Το ΔΗΚΟ, το διαχρωνικά καθεστωτικό κόμμα της Κύπρου που έφαεν και πρίστηκεν από τον καιρό του Μακαρίου μέχρι και σήμερα, δεν έχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ κοινωνική ή πολιτιστική προσφορά στον τόπο. Έχει μόνο την εκκλησία στις πλάτες του για να συντηρεί τον ψευδοπατριωτισμό. Η ΕΔΕΚ, ένα ούτω καλούμενο αριστερό κόμμα που δεν μπορεί να ζει κάτω από την σκιά του "αριστερού" ΑΚΕΛ, προσέφυγε στον ψευδοπατριωτισμό και στον εθνικισμό για να επιβιώσει. Το Ευρωκό, αλλιώς, ο αρρωστημένος συναγερμός, ζει και αναπνέει απλά για να συντηρεί τον ακραίο εθνικισμό επειδή μόνο αυτός κάνει κάποιους να νιώθουν καλά για τα λάθη του παρελθόντος. Μια λύση λοιπόν του προβλήματος μας, και χωρίς Κυπριακό στη μέση, χωρίς πάθη και μίση με τους ΤΚύπριους, σημαίνει αυτόματα και κατάρρευση όλων αυτών των κομμάτων που αδυνατούν ή απαξιούν να προσφέρουν και κάτι ουσιαστικό στον τόπο αυτό.
Ακόμη και όλα να μας τα δώσει ο Ταλάτ (που δεν θα μας τα δώσει εννοείται) αυτοί όλοι πάλι θα έχουν κάτι αρνητικό να πουν.

Και το πιο τραγικό είναι που ο απλός κόσμος τους ακολουθεί... χωρίς να αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί οι οπαδοί τους πως τους κοροϊδεύουν κατάφατσα οι πολιτικατζήδες τους. Γενικά, όλοι οι πολιτικοί είναι φίδια αλλά τουλάχιστον τα μεγάλα κόμματα μπορούν να προσφέρουν κάτι στον τόπο αυτό.

Ήρθε επιτέλους η άγια ώρα για αλλαγές στην θρησκοληπτο-ελληνο-εθνικοκεντρική παιδεία μας και όρμηξαν όλοι πάνω στον υπουργό. Γιατί; Γιατί είπε με λίγα λόγια πως πρέπει να αναφερθούμε και στα δικά μας λάθη και όχι μόνο σε αυτά του εχθρού για να διδακτούμε από αυτά. Γιατί είπε πως θα πρέπει να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα συνεργασίας με τους Τκύπριους αν είναι ποτέ να ζήσουμε ξανά μαζί σε μια ομόσπονδη Κύπρο. Και κλάααααμα ο Κυπραίος. Από αυτά τα δύο πράγματα όλοι αυτοί οι ψευδοπατριώτες που θεωρούν οτιδήποτε ελληνοκυπριακό σαν "χωριάτικο" και οτιδήποτε δυτικοευρωπαϊκό σαν "σικ" βγήκαν στις επάλξεις να εκφράσουν την αγανάκτηση τους γιατί η παρούσα κυβέρνηση, σύμφωνα με αυτούς, καταστρέφει τον ελληνισμό της χώρας μας!!! Η κατάντια μας είναι που με την εικόνα που έχουν κάποιοι στο μυαλό τους για το τι εστί "καλός έλληνας" είναι ακριβώς όλα αυτά που τον καθιστούν σαν "κακό τούρκο"... αλλά πέρα βρέχει... δεν πρόκειται ποτέ να το καταλάβουν αυτό.

Αλλά άστε τώρα το γέριμο το κυπριακό... πάμε στα πιο σημαντικά: το ποδόσφαιρο. Εκλαμουρίστηκε ο Κερτσπάγια και το μεγαλείο του ευπρεπισμού όλων μας ξεπρόβαλε! Κάποιοι έβρισαν τον Τιμούρ και αμέσως οι ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ μας δημοσιογράφοι το έκαναν τόσο μεγάλο θέμα για να μας πουν όλοι με την σειρά πως δεν είναι σωστό να βρίζουν κάποιον άνθρωπο! Ε, ευχαριστώ πολλά ρε γκάις! Εν το ήξερα ότι δεν είναι σωστό! Αλλά είπαμε, η ανάγκη μας να είμαστε τόσο πολιτικά ορθοί και ευπρεπείς στα μάτια των άλλων είναι πάνω από όλα! Ακόμη και απο την ίδια μας την δουλειά. Δημοσιογράφοι της φακής που αντί να ασχοληθούν με την δουλειά τους, δηλαδή το αγωνιστικό κομμάτι του παιχνιδιού, ασχολήθηκαν με το βρισίδι σαν να είναι όλοι κονωνιολόγοι ή ψυχολόγοι σε μια από τις εμπομπές του ΡΙΚ!

Καταρχάς, πέστε μου... έχει ΕΝΑΝ παίχτη ή προπονητή που δεν έχει ακούσει για την μάνα του, την αδελφή του, την ράτσα του κτλ στα γήπεδα της Κύπρου; Πέστε μου έναν! Που νόμισε πως πήγε ο Κετσπάγια; Να προσκηνήσει σε εκκλησία; Ή μήπως σε καμία τελετή βράβευσης των κατορθωμάτων του (δεν το λέω ειρωνικά); Πήγε να αγωνιστεί σε αγώνα ντέρμπι... ε, όλο και κάποιοι θα τον έβριζαν σαν αντίπαλος που είναι. Αλλού τον πονούσε και αλλού τα έβγαλε τα νεύρα του. Κατζάμ Ανόρθωση να τρώει 4άρα τόσο εύκολα δεν είναι και λίγο για το πρεστίζ του Τιμούρ. Θα πρέπει όμως να μάθει και να χάνει ο Κετσπάγια... αυτό είναι επαγγελματισμός. Και καλά, ο Τιμούρ είναι αυτός που είναι... με τα τόσα κακά στην συμπεριφορά του και τα άλλα τόσα καλά στην αξία του σαν ποδοσφαιριστής και προπονητής. Δεν φταίει και τόσο αυτός. Τα ΜΜΕ φταίνε για όλα αυτά, που τον έχουν αππώσει τόσο πολύ που νομίζει πως η δική του συμπεριφορά περνάει στο απυρόβλητο αλλά κάποιων ανώνυμων οπαδών το αντίθετο. Τα ΜΜΕ του έδωσαν την εντύπωση πως λόγω των επιτυχιών του στην Ανόρθωση μπορεί να κάνει και να λέει οτιδήποτε χωρίς να τον κατακρίνουν. Πάντως έχουν περάσει τόσες μέρες από το παιχνίδι και ακόμη θα βγει ο ίδιος να καταδικάσει τα έκτρωπα που έγιναν μετά το παιχνίδι. Ο Τούτιτς αν μη τι άλλο, του έβαλε γυιαλιά...
Το ξαναλέω.. ο Τιμούρ είναι αυτός που είναι και δικαίωμα του. Είναι μεγάλος για τα δεδομένα της Κύπρου όσο αφορά το ποδόσφαιρο αλλά στα ίδια ακριβώς επίπεδα με τους υπόλοιπους κυπραίους όσο αφορά την κουλτούρα και την νοοτροπία του. Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς τους δημοσιογράφους της φακής, ειδικά της Λουμιέρ, το εξής:

Η μάνα του Τιμούρ είναι καλύτερη από την μάνα του Χαραλαμπίδη, τη μάνα του Καιάφα, του Χρύση Μιχαήλ, Γαρπόζη, του Οκκά, του Σταύρου Γεωργίου, του Νίκου Νικολάου, του Γιωργαλλίδη και άλλων τόσων που άκουσαν για την μάνα τους στα γήπεδα μας; Αν όχι, τότε γιατί δεν το κάνετε μέγα θέμα όταν βρίζεται η μάνα αυτών των παιχτών και τόσων άλλων; Γιατί δηλαδή η μάνα του Τιμούρ έχει μεγαλύτερη αξία από τις άλλες μάνες; Επειδή είναι η μάνα του Τιμούρ;;; Αντε χ.... μας ρε καραγκιόζηδες. Σας έφαγε ο ευπρεπισμός. Εγώ εκείνο που ξέρω είναι πως οι πάιχτες, οι ποδοσφαιριστές που είναι και μικρότεροι σε ηλικία από τον Τιμούρ ΕΜΑΘΑΝ να μην λαμβάνουν υπόψην αυτές τις βρισιές και να μην βγαίνουν στις τηλεοράσεις να ΚΛΑΙΝΕ και να ανταποδίδουν τις βρισίες για να τους πείτε εσείς οι ευπρεπείς δημοσιογραφίσκοι "μάνα μου ρε".
Και αν ο Τιμούρ προσέφερε τα μέγιστυα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο, που έτσι πιστεύω και εγώ, προσέφερε και κάτι άλλο... την δημόσια βρισιά μπροστά στον φακό και την προβολή της από τα ΜΜΕ σαν ορθή αντίδραση!

Έχουμε μέλλον...