Η Κυπριακή λέξη της ψηφοφορίας:

Η λέξη "μιλλάρωστος" σημαίνει αδιάθετος και όχι ψεύτης άρρωστος όπως ψηφίσατε οι περισσότεροι. Άλλη λέξη παρόμοια, με το ίδιο νόημα όμως, που χρησιμοποιούμε για να πούμε "αδιάθετος" είναι η λέξη "ψευτάρρωστος". Αυτή η λέξη δεν έχει το ίδιο νόημα με το "ψεύτης άρρωστος".

Βρε λέτε;

Το ποιόν του Δημήτρη Χριστόφια σαν αντιπολίτευση το γνωρίζουμε όλοι. Καυστικός εκεί που πρέπει, αυστηρός εκεί που θίγεται, χαμογελαστός εκεί που πρέπει, ήπιων τόνων εκεί που πρέπει. Επίτηδες στην προηγούμενη πρόταση έβαλα τη φράση "σαν αντιπολίτευση". Διότι όλοι πρέπει να γνωρίζουν πως αλλιώς λειτουργά ένας πολιτικός / άνθρωπος όταν είναι στην αντιπολίτευση και αλλιώς όταν είναι κυβέρνηση. Μέχρι στιγμής κανείς πρόεδρος δεν κατάφερε να κερδίσει αυτό το στοίχημα που λέγεται αξιοκρατία και τιμή.
Θυμίζουμε τον ΔΗΣΥ που τώρα μετατράπηκε σε ένα κόμμα που (καλώς!) αναδικνύει σκάνδαλα, απάτες και πολιτεύεται με σύνθημα την αξιοκρατία, κι ας τζέπωσαν εκείνοι που τζέπωσαν εκατομμύρια από το ΧΑΚ όταν ήταν κυβέρνηση. Θυμόμαστε επίσης τον Τάσσο Παπαδόπουλο που στην ανακύρηξη του ως πρόεδρος το 2003 είπε πως θα ήταν αμίληκτος στο ρουσφέτι και στην αναξιοκρατία κι ας γέμισε το προεδρικό και ο περίγυρος του με κουμπάρους, υιούς, βαφτιστικούς κτλ. Θυμόμαστε και την δημοσίευση που έκανε στην εφημερίδα ΚΥΡΗΚΑΣ όταν πρόεδρος ήταν ο Σπύρος Κυπριανού. Είχε δημοσιεύσει τότε την ιατρική συνταγή των ψυχοφαρμάκων που έπαιρνε ο μακαρίτης επειδή θεωρούσε πως ο λαός έπρεπε να γνωρίζει την κατάσταση της υγείας του ηγέτη του, κι ας έκρυβε ο ίδιος τόσα χρόνια την κατάσταση της δικής του υγείας. Παραδείγματα πολλά.
Θα ήταν ηλίθιο να κρίνουμε από σήμερα τον Χριστόφια αφού ακόμη δεν ανέλαβε καθήκοντα προέδρου. Εδώ όμως θα είμαι για να τον στολίζω καλά αν αρχίσει τα ίδια μασκαραλίκια όπως κι οι άλλοι. Πάντως είχαμε ένα μικρό μεν, σημαντικό δε δείγμα για τον Χριστόφια. Και είναι θετικό! Παρακολουθώντας προχθές τις ειδήσεις από το Κούβα ΤιΒι (ΡΙΚ) άκουσα πως ο νέος (61 χρονών μάσιαλλα του!) πρόεδρος μας έδωσε δύο οδηγίες προς την προεδρική φρουρά, όταν θα οδηγούν στον δρόμο. Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, ο Χριστόφιας έδωσε οδηγίες στην αυτοκινητοπομπή του να μην κορνάρουν όταν οδηγούν και να σταματούν στα φώτα τροχαίας!
Μπράβο του! Έτσι είναι η σωστή αντιμετώπιση. Δεν σημαίνει πως επειδή τον βγάλαμε πρόεδρο, θα κρατά τον Θεό από τα αρχίδια και θα κάνει ότι θέλει. Είναι και θέμα λεπτότητας θα μπορούσε να πει κανείς. Δεν γίνεται εγώ ο απλός πολίτης να πληρώνω από το υστέρημα μου προστίματα επειεδή δεν υπάκουσα στον νόμο και την ίδια ώρα ο ίδιος ο πρόεδρος να παρανομεί! Το αντίθετο με τον Χριστόφια ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Ειλικρινά δεν θυμάμαι πόσες φορές κόσμος και κοσμάκης πήρε τηλέφωνο στο ραδιόφωνο για να παραπονεθεί πως παρολίγον να έχει ατύχημα επειδή ο Τάσσω δεν σταματούσε στα φώτα τροχαίας και αναγκάζονταν το αυτοκίνητα να ανοίγουν διάδρομο για να περάσει αυτός, ωσαν να ήταν ασθενοφόρο. Πρόσφατα ένας αστυνομικός έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του επειδή προσπαθούσε να κάνει χώρο στην πομπή του προέδρου... γελοιότητες. Ούτε ο Σεΐχης του Ντουμπάϊ να ήταν... Τέλοσπάντως, εγώ επειδή έχω και μια ευαισθησία για το οδήγημα στην Κύπρο, την αστειονομία μας και τον κάθε αμπάλατο Κυπραίο οδηγό, το βρίσκω πολύ θετικό που ο πρόεδρος τώρα δείχνει να πατά γερά τα πόδια του στην γη, ακόμη και γι αυτό το μικρό, ασήμαντο θέμα. Από τα μικρά και ασήμαντα όμως μπορεί να δει κάποιος την συμπεριφορά κάποιου. Ελπίζω από τη μια να μην προκαλεί με την συμπεριφορά του ο νέος μας πρόεδρος, αλλά από την άλλη αν τα πάει πολύ καλά, εγώ θα κλείσω το μπλογκ! Και δεν θέλω... οπόταν, αναμένω!!!

Γιατί έχασε ο Γιαννάκης Κασουλίδης - τα λάθη που πρέπει να γίνουν μάθημα

Αναμφίβολα ο Κασουλίδης ήταν το μεγάλο αουτσάϊντερ των εκλογών. Εξήγγειλε την υποψηφιότητα του όταν ακόμη η περίφημη τριμερής ήταν σε ισχύη, με μηδαμινές ελπίδες εκλογής. Στην πορεία, ανοίκτηκε διάπλατα ο δρόμος με την έξοδο του ΑΚΕΛ από την κυβερνητική συμμαχία. Η μετριοπάθεια και η ευγένεια που τον χαρακτηρίζει του έδωσε μια απρόβλεπτη και απότομη δυναμική, την οποία κατάφερε να εκμεταλλευτεί και να περάσει πανυγηρικά σαν πρώτος στον 1ο γύρο των εκλογών.
Μέσα στο διάστημα 7-8 μηνών που μεσολάβησαν από την εξαγγελία του μέχρι τις εκλογές κατάφερε να περάσει στον κόσμο κάποια μυνήματα, τα οποία εκτιμήθηκαν. Παρουσιάστηκε σαν ο πλέον Ευρωπαϊκός πολιτικός, υποστήριξε τα πιστεύω του με σθένος, μαζί με την βοήθεια του Αναστασιάδη έκανε μια σκληρότατη αντιπολίτευση στον Παπαδόπουλο αφήνοντας όμως τον ρόλο του "κακού" στον Αναστασιάδη, παίρνοντας αυτός τον ρόλο αυτού που απλά ακολουθά... Πολλοί το θεώρησαν αυτό σαν το μεγαλύτερο του μειονέκτημα, αλλά ήταν και αυτό που του κράτησε την εικόνα του μετριοπαθή πολιτικού. Μάλιστα, μέχρι την πρώτη Κυριακή των εκλογών, ο Κασουλίδης είχε κερδίσει την συμπάθεια μέχρι και πολλών Ακελικών αλλά και ακόμη περισσότερων ΔΗΚΟικών, καθώς παρότι ήταν υποψήφιος του ΔΗΣΥ, ήτανε χαμηλών τόνων άνθρωπος και έβγαζε προς τα έξω την εικόνα του καλού παιδιού. Μέχρι λοιπόν την πρώτη Κυριακή είχε όλα τα εχέγγεια για να υπερνικήσει τον όποιονδήποτε αντίπαλο.
Δυστυχώς όμως γι αυτόν, φάνηκε άτυχος. Με την αποτυχία του Τάσσου Παπαδόπουλου, κάποιοι υποστηρικτές του, ερήμην του ιδίου, μετέτρεψαν την προεκλογική μάχη με το "μισητό" ΑΚΕΛ σε ένα φανατισμένο αγώνα εντυπώσεων και λάσπης. Ο ίδιος, όσο κι ο πρόεδρος του κόμματος του ο Αναστασιάδης, δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν το κλίμα. Οι ακροδεξιοί υποστηρικτές του Παπαδόπουλου χωρίς 2η σκέψη συντάχθηκαν στο πλευρό του και άρχισαν ένα όργιο προπαγάνδας εναντίων του ανθυποψηφίου του. Επιστρατεύτηκε η εκκλησία (Ο προκαθήμενος της για να είμαι πιο ακριβής), ποδοσφαιρικά σωματεία, συντεχνείες, προσωπικότητες με βεβαρυμένο παρελθόν και συνδέσμοι αγωνιστών που με τις τοποθετήσεις τους έβαλαν μπουρλότο στα όσα είχε κτήσει με κόπο τόσους μήνες ο Κασουλίδης. Είναι αλήθεια πως δεν μπορούσε να αντιδράσει ο Κασουλίδης σε όλα αυτά. Τι θα τους έλεγε; "μην με στηρίζετε, δεν θας θέλω;"
Όμως, όλοι αυτοί χάλασαν την εικόνα που είχε κτίσει ο ίδιος τόσους μήνες. Ο ίδιος παρουσιαζότανε σαν ο άνθρωπος που θα ενώνει, που δεν θα αποκλείει μερίδα του λαού επειδή σκέφτονται διαφορετικά, που δεν θα φανατίζει, που βλέπει μπροστά. Ότι είχε κτίσει όμως σε τόσους μήνες, το χάλασε μέσα σε 3 μόλις μέρες.
Δεχόμενος να συνεργαστεί (πριν ακόμη τις εκλογές) με τον Αρχιεπίσκοπο ο οποίος είναι γνωστός για τον διχαστικό λόγο του, άρχισε να αυτοαναιρείται. Κι όταν ο τραουλλοπαπάς ακόμη τον στήριξε δημόσια με εκείνο τον αντιχριστιανικό τρόπο, ο Κασουλίδης δεν μπόρεσε να διαχωρίσει εαυτόν. Έπαιξε το παιχνίδι που άρχισαν άλλοι να στήνουν γι αυτόν. Ακολούθησαν τα αθλητικά σωματεία που σόσσωμα εξέδωσαν ανακοινώσεις υποστήριξης του και τα υπερστήριξε όταν δέχθηκαν την κριτική του αντιπάλου. Αυτό βοήθησε σημαντικά στο να χάσει το Ευρωπαϊκό, σύγχρονο προφίλ που έκτισε. Ακολούθησαν οι συνδέσμοι αγωνιστών, η ΣΕΚ και άλλοι που αντί να τον στηρίξουν γιατί πιστεύουν σε ότι μέχρι τότε έλεγε, τον στήριξαν γιατί πάνω από όλα ήταν αντι-ακελικοί ή κομμουνιστοφάγοι. Δυστυχώς γι αυτόν, ούτε αυτούς μπόρεσε να τους συγκρατήσει, όπως είχε κάνει πριν τον πρώτο γύρο ο Αναστασιάδης. Ο αφορισμός και ο απορρηπτισμός για τους αντιπάλους του πήρε σάρκα και οστά. Ήταν πλέον αναπόφευκτο ο Κασουλίδης, έστω και χωρίς να είναι ή να το θέλει, παρουσιαζότανε μέσω των υποστηρικτών του σαν ο ακροδεξιός, απορρηπτικός, παρελθοντολόγος, διχαστικός εκπρόσωπος της ακροδεξιάς. Ξαφνικά το σύγχρονο του προφίλ μετατράπηκε σε προφίλ φανατισμένου πολιτικού της δεκαετίας του 50. Η αντιπολίτευση, εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό στο έπακρο και τον κτύπησε εκεί που θα πονούσε: στο ευρωπαϊκό πρόσωπο που ο ίδιος εξέπεμπε και ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τους υποστηρικτές του. Επίσης, η κόρη του, μέλος της ιστιοσελίδας του επιτελείου του, ενεπλάκη με τα υβριστικά της πόστερς και μηνύματα στο όλο παιχνίδι εθνικιστικής έξαρσης, κάτι που του στοίχισε, καθώς -σαν πατέρας πάνω από όλα αλλα όχι σαν πολιτικός- υπεραμύνθηκε των επιλογών της κόρης του και του περίγυρου του.
Εκεί ακριβώς είχε χάσει το στοίχημα ο Κασουλίδης. Και θα πρέπει εκεί στην Πινδάρου να κάνουν μια αυτοκριτική. Τώρα έχουν όλα τα εχέγγεια να διδάξουν την μετριοπάθεια στους οπαδούς τους, καθώς ο ΔΗΣΥ είναι πλέον ενωμένος μετά από πολλά χρόνια. Το πάθημα που πρέπει να τους γίνει μάθημα είναι πως ο φανατισμός απορρήπτεται πλέον από την κοινωνία μας. Αυτό το μάθημα θα πρέπει να το πάρουν τόσο οι Τασσικοί αλλά και οι συναγερμικοί πλέον. Σίγουρα ο Χριστόφιας δεν υπερτερούσε σε όλα τα σημεία ή τα ποιοτικά χαρακτηριστικά από τον Κασουλίδη. Αλλά κέρδισε γιατί κατάφερε να διατηρήσει την εικόνα που θα έφερνε τον κόσμο κοντά του: την εικόνα του μετριοπαθή ηγέτη, άνθρωπου που θα ενώνει πραγματικά.
Ας αναλογιστούν λοιπόν καλά εκεί στον ΔΗΣΥ όλα αυτά. Με κάποια ακροδεξιά στοιχεία που ακόμη κουβαλούν κατάλοιπα άλλων εποχών και παλαιότερων ηγεσιών του κόμματος, ο ΔΗΣΥ χάνει το παιχνίδι των εντυπώσεων. Και όταν ένα "χωριατόπαιδο" σαν τον Χριστόφια καταφέρνει να κερδίζει τις εντυπώσεις από τον "ευγενή" Κασουλίδη, τότε μιλάμε για κατόρθωμα. Θεωρώ πως ο Κασουλίδης την πιο κρίσιμη στιγμή φάνηκε άτυχος. Περικυκλώθηκε από ακροδεξιά, διχαστικά στοιχεία που δεν μπορούσε να απομακρύνει από κοντά του. Και όλοι αυτοί μαζί, του χάλασαν την εικόνα που με τόσο κόπο έχτισε... Ας γίνουν λοιπόν τα παθήματα μαθήματα. Έχουν 5 χρόνια μπροστά τους να καλλιεργήσουν πολιτισμό και όχι φανατισμό σε κάποιους οπαδούς τους...

Δημήτρης Χριστόφιας: Πρόεδρος Κυπριακής Δημοκρατίας 2008-2013

Τα κατάφερε. Το "χωριατόπαιδο" για πολλούς από το κατεχόμενο μας Δίκωμο εξελέγηκε νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επικρατώντας του ανθυποψηφίου του Ιωάννη Κασουλίδη.

Αναμφίβολα, χωρίς την στήριξη του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ δεν θα τα κατάφερνε. Πολλοί μιλούν τώρα για την νέα-παλιά τριμερή συνεργασία. Τα πράγματα δεν θα είναι έτσι όμως. Όχι μόνο γιατί πρακτικά είναι αδύνατον καθώς δεν συνέταξαν όλοι αυτοί μαζικά προεκλογικό πρόγραμμα (όπως είχε γίνει το 2003) αλλά και γιατί στήριξη στον Χριστόφια παρείχαν και οι Οικολόγοι καθώς και οι ΕΔΗ και η Κίνηση Κέντρου οι οποίοι τον στήριξαν από τον πρώτο γύρο.

Το αποτέλεσμα είναι ιστορικό. Όχι για τον κόσμο αλλά για τον τόπο τον ίδιο. Πρώτη φορά εκλέγεται αριστερός πρόεδρος, πρώτη φορά επεχείρησε η αριστερά να κατέλθει αυτόνομα στις εκλογές με τον δικό της υποψήφιο και αναμφίβολα επιτέλους θα σπάσουν πολλά ταμπού και προκαταλήψεις της Κυπριακής κοινωνίας που για 60 τόσα χρόνια καλά κρατούσαν κάποιους στο μαντρί... Ίσως αυτό να είναι και το κοινωνικό κέρδος γενικότερα.

Έφτασε όμως και η ώρα για να κριθεί η αριστερά. Οι δικαιολογίες πως τάχα "άλλοι κυβερνούσαν" που προβάλει η παράταξη στην κριτική που της γίνεται τώρα πια δεν υφίσταται. Είναι η αριστερά στην εξουσία και αυτή θα κριθεί. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε το έργο που θα παράξουν, καθώς και αν πολιτευτούν με τον σωστό τρόπο, δηλαδή, διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Συγκεκριμένα περιμένουμε να δούμε σοβαρή προσπάθεια καταπολέμησης του ρουσφετιού, του ρατσισμού, περισσότερη δικαιοσύνη, ανοχή και σεβασμό στις αντίθετες απόψεις και αντιλήψεις αλλά και αξιοκρατία. Δηλαδή, ωριμότερη δημοκρατία!

Προσωπικά εγώ εύχομαι στον νέο μας πρόεδρο, ένα παιδί του λαού σαν και τους περισσότερους από εμας, καλή επιτυχία και καλό έργο. Εδώ θα είμαι, πιστός στα μπανανιακά μου καθήκοντα και τατσιζιλίκια μου για να τον συγχαίρω στα καλά και να τον κριτικάρω στα λάθη. Ουδείς αλάθητος άλλωστε... Όμως, δεν έχει σημασία πόσα λάθη θα κάνεις, αλλά αν θα τα κάνεις κατά εξακολούθηση και ειδικά χωρίς διάθεση να επανορθώσεις.

Ίδωμεν λοιπόν... η εντολή του κόσμου ήταν ξεκάθαρη (σχεδόν 54%) και αναμένει πίσω μια ξεκάθαρα σωστή πολιτική. Και επιτέλους, να λυθεί το Κυπριακό με ένα καλό τρόπο για όλους μας ούτως ώστε να μπορέσουν οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου να επικεντρωθούν στην εσωτερική διακυβέρνηση και στην ανάπτυξη του τόπου, που τόσο πολύ χρειαζόμαστε.

Το Ευρωπαϊκών προδιαγραφών επιτελείο Ιωάννη Κασουλίδη

Μάϊος 2007 - 17 Φεβρουαρίου 2008 ώρα 16:59μμ
-----------------------------------------------

.

.

.

.

.

17 Φεβρουαρίου 2008 ώρα 17:01 μμ

-------------------------------------

Δεν είχα σκοπό να γράψω πολλά για την 2η Κυριακή. Προσπάθησα αυτές τις μέρες να συγκρατηθώ και να μην μπω μέσα στο φανατισμένο κλίμα των ημερών και να γίνω κι εγώ γελοίος γλύφωντας εκεί που έφτυνα τόσο καιρό. Και το κατάφερα... δυστυχώς όμως, λόγω της απαξιωτικής προπαγανδίστικης συμπεριφοράς από το επιτελείο Κασουλίδη που αντι να μας παίρνει μπροστά και προς την ΕΕ μας οδηγεί σε εποχές που γράφτηκαν με μαύρο χρώμα στην ιστορία μας, οφείλω να σας παρουσιάσω το ποιόν και την συνέπεια αυτών των ανθρώπων. Θέση μου ΠΑΓΙΑ ήταν και είναι πως συμφώνησα με τα περισσότερα από όσα βλέπετε (δυστυχώς υπήρχαν κι άλλα πολλά αλλά τα έκρυψαν από την Κυριακή το βράδυ...) Αλλά δεν είμαι εγώ που κρίνομαι. Εγώ δεν διεκδηκώ προεδρία. Ούτε ο δημιουργός αυτών των αφισών. Κρίνεται το επιτελείο που εκπροσωπεί ΕΠΙΣΗΜΑ τον Ιωάννη Κασουλίδη. Κρίνεται η ειλικρίνια του(ς) και η σταθερότητα των απόψεων του(ς). Κρίνετε τους λοιπόν όπως τους αρμόζει...

-Το 1998 θα μας έφερναν τους Σ-300.
-Τους έστειλαν όμως διακοπές στην Κρήτη.
-Το 1999 σας έκρυψαν την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και το "όλα στο τραπέζι¨.

-Μέχρι το 2003 όμως σας πουλούσαν εθνικισμό.
-Το 2004 όμως ψήφισαν ΝΑΙ.
-Σεβάστηκαν είπαν την απόφαση λαού.
-Μετά ζήτησαν επανάληψη των δημοψηφισμάτων.
-Μετά πάλι σεβάστηκαν την απόφαση του λαού.
-Μέχρι την Κυριακή θα ψήφιζαν Χριστόφια για να μην επανεκλεγεί ξανά ο Τάσσος.

-Mέχρι την Κυριακή ήταν έτοιμοι να στείλουν έναν "κομμουνιστή, αριστερό, κόκκινο πρόεδρο στην Ευρώπη".

-Μέχρι την Κυριακή ήταν έτοιμοι να τους κυβερνήσουν οι "κομμουνιστές" και να "θυσιάσουν τα θρησκευτικά και την ελληνικότητα", φτάνει να μην έβγαινε ξανά "ο δικτάτορας, ο πινόκιο, το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης" Τάσσος.
-Μετά πάλι επανέφεραν το γνωστό τους "Η Κύπρος είναι Ελληνική"
-Αλλά εξακολουθούν να θεωρούν το σχέδιο Αναν καλό.
-Τώρα μας λένε πως το σχέδιο Αναν δεν πρόκειται να επανέλθει ποτέ και όποιο σχέδιο έρθει δεν θα είναι δοτό από τους ξένους.

ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ;;;

ΚΥΠΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

Άρθρο από την φίλη Μαργαρίτα Ζερβίδου
-------------------------------------------

ΚΥΠΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ
Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου


Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας ατελείωτης παρωδίας του πολιτικού σκηνικού αυτού του ταλαίπωρου τόπου και μετά και τα αποτελέσματα και της πρώτης Κυριακής των προεδρικών εκλογών, το να επιχειρήσει κανείς να μιλήσει για…ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής στην Κύπρο δεν θα ήταν και τόσο παράτολμο. Ίσως βέβαια ο παραλληλισμός αυτός να μην είναι και τόσο παρακινδυνευμένος, λαμβάνοντας υπόψη πως το ποδόσφαιρο – όχι ως άθλημα καθ’ αυτό αλλά ως κοινωνικό φαινόμενο – έχει περισσότερες ομοιότητες με την πολιτική παρά διαφορές! Το δυστύχημα βέβαια είναι πως οι ομοιότητες αυτές σχετίζονται με τις αρνητικές όψεις των δύο: δίψα για εξουσία, ατέρμονες κούρσες για επικράτηση πάσει θυσία – ο σκοπός αγιάζει τα μέσα – σκοτεινά παρασκήνια, εκμετάλλευση της «ψυχολογίας του όχλου», αλληλοκατηγορίες αλλά και αλληλοασπασμοί μεταξύ «άσπονδων εχθρών» εάν οι συνθήκες το επιβάλλουν και αυτές είναι μόνο μερικές από τις ομοιότητες.

Η «ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής» στην Κύπρο δεν θα πρέπει επομένως να μας ξενίζει, εάν προσεγγίσουμε το φαινόμενο από κοινωνιολογική σκοπιά. Εξ’ άλλου, κοινωνίες όπως η δική μας, όπου ο λαός εκχωρεί τόση εξουσία σε πολιτικά κόμματα θεωρούνται υποανάπτυκτες και όχι…Ευρωπαϊκές όπως μας αρέσει να αυτοχαρακτηριζόμαστε – χωρίς να είμαι εξ αυτών που θεωρούν την Ευρωπαϊκή ταυτότητα ως πανάκεια.

Από την άλλη, το φαινόμενο της πολιτικοποίησης του ποδοσφαίρου – και των όσων αυτό έχει ως συνέπεια – στην Κύπρο δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι μια καραμέλα που αρέσκονται στο να πιπιλούν οι ..ειδήμονες κάθε φορά που καλούνται να σχολιάσουν τα έκτροπα που λαμβάνουν χώρα στα γήπεδα. Οι δε παράγοντες των ποδοσφαιρικών σωματείων σύσσωμα καταδικάζουν το φαινόμενο, αποστασιοποιημένοι από τις γενεσιουργές του αιτίες: το αποδίδουν στην οικογένεια, στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, ακόμα και στα ναρκωτικά, αλλά ποτέ στα ίδια τα σωματεία! Όπως και σε άλλους τομείς, έτσι και εδώ παρατηρείται μια παντελής έλλειψη διάθεσης αυτοκριτικής.

Τις τελευταίες μέρες όμως, τις τόσο κρίσιμες για το μέλλον αυτού του τόπου, με τις προεδρικές εκλογές και τον αναβρασμό στο πολιτικό σκηνικό, οι μάσκες πέφτουν η μια πίσω από την άλλη, σε ρυθμούς που εμείς οι απλοί πολίτες δυσκολευόμαστε – ή αρνούμαστε – να ακολουθήσουμε. Και τα ποδοσφαιρικά σωματεία δυστυχώς, επέλεξαν – αν και όχι όλα – να μπλεχτούν στον κυκεώνα αυτό, θεωρώντας φυσιολογικό το να βγουν δημόσια και να στηρίξουν ένα εκ των υποψηφίων προέδρων! Τι υποκρισία… Μεγάλα και ιστορικά σωματεία όπως ο Απόλλωνας, το ΑΠΟΕΛ, η Ανόρθωση. Τώρα θα μου πείτε ότι άλλα σωματεία που πρόσκεινται σε κόμματα δεν είχαν ίσως την ανάγκη να το κάνουν. Ίσως, όμως άλλο είναι το «ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι» κι’ άλλο το να βγαίνω με επίσημη ανακοίνωση να στηρίζω δημόσια συγκεκριμένο υποψήφιο.

Την επόμενη φορά που θα έχουμε έκτροπα σε ποδοσφαιρικό αγώνα στα πλαίσια του Παγκυπρίου πρωταθλήματος – γιατί ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ και μάλιστα σύντομα – ας μη τολμήσουν οι παράγοντες των όποιων σωματείων οι οπαδοί θα έχουν ανάμειξη στα επεισόδια να αναθεματίσουν μεταξύ άλλων και την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου. Γιατί θα έχουν ήδη βάλει και το δικό τους χεράκι προς αυτή την κατάληξη και μάλιστα με τον πιο επίσημο ή αν θέλετε ξεδιάντροπο τρόπο. Ντροπή!

Υ.Γ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θα ήθελα να αναφέρω ότι η συγγραφέας αυτής της επιστολής δεν πρόσκειται σε κανένα κόμμα. Ως ποδοσφαιρόφιλη όμως, είναι οπαδός της Ανόρθωσης μια και κατάγεται από την Αμμόχωστο και έχει πατέρα πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας.


Μαργαρίτα Ζερβίδου
Λευκωσία

Επιστροφή στο μαύρο παρελθόν με μαύρη προπαγάνδα

Σήμερα έλαβα τα εξής μήνυμα:

"CNN NEWS 15 JULY 2011: Turkey with the support of NATO invaded today and occupied the remaining of Cyprus island, the only COMMUNIST country in the world besides Cuba. YOU can change history next Sunday and prevent the above news from happening. Vote for the NON COMMUNISTS..."

Κύριοι Κασουλίδη και Αναστασιάδη, ΕΜΑΣ θέλετε να πάρετε μπροστά; Μήπως θα έπρεπε να πάρετε πρώτα κάποιους οπαδούς σας στο σήμερα και μετά να έχετε την έννοια εμας των υπολοίπων; Στο κάτω κάτω, μέχρι την Κυριακή η ώρα 4:59μμ, ήσασταν έτοιμοι να ψηφίσετε... Χριστόφια.

Το γλείψιμο του αιώνα!

Σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία τα είδαμε όλα! Πρώτα το σκάνδαλο του αιώνα με το φυσικό αέριο, την απάντηση - συκοφαντία του αιώνα σύμφωνα με τους τασσικούς και τώρα μπήκαμε αισίως στο γλείψιμο του αιώνα :)

Τελικά η πολιτική είναι απίστευτο πράγμα. Πρώτα καταφέρνουν καλά-καλά να φανατίσουν τον κόσμο και μετά λένε στον κόσμο τους τα εντελώς αντίθετα. Αλλά να γίνω πιο συγκεκριμένος σε ποιούς αναφέρομαι ειδικά.

Ο Χριστόφιας, εντελώς τυχαία, φάνηκε τυχερός. Χωρίς να περιμένει πως ο Τάσσω θα έμενε έξω από τον 2ο γύρο, απέφυγε τις μηδενιστικές κριτικές προς τον Τάσσο, όπως απέφυγε και τις υβριστικές. Αρκέστηκε σε μια σκληρή αντιπολίτευση με αποκορύφωμα την θέση πως έχουμε φτάσει στο κατώφλι της διχοτόμησης, ολομέτωπες επιθέσεις από μερικά στελέχη όπως τον Κυπριανού και τον Χατζηγεωργίου αλλά και την προσωπική επίθεση στον Λιλλήκα. Σκληρή όμως ήταν και η αντιμετώπιση που πήρε από τους πρώην εταίρους, με αποκορύφωμα εκείνο το "πράκτωρας των ξένων", την στάση του στο δημοψήφισμα, και η αναφορά στον μεγάλο αδελφό. Αναμφίβολα η στάση του Χριστόφια πλήγωσε τους πρώην εταίρους του καθώς προφανώς είχε πολλές διαφωνίες μαζί τους και ξαφνικά τις θυμήθηκε όλες τους τελευταίους 6 μήνες και τους κάρφωνε κυριολεκτικά. Παρόλα αυτά, ουδέποτε χρησιμοποίησε υβριστικές αναφορές στον Τάσσο και αυτό ίσως παίξει τον δικό του ρόλο...

Ο δε Κασουλίδης (ή Αναστασιάδης, όπως θέλετε πάρτε το), ήταν άκρως μηδενιστικός έναντι στον Τάσσω. Είχε φανατίσει τον κόσμο του ΔΗΣΥ τόσο πολύ εναντίων αυτήν της κυβέρνησης σε σημείο που ήταν ολοφάνερο πως σε περίπτωση που ο Κασουλίδης δεν περνούσε στον 2ο γύρο, να πάνε να ψηφίσουν Χριστόφια και όχι το ΔΗΚΟ και τον Τάσσω. Εξού και που όλες οι δημοσκοπήσεις που έδειχναν τους συναγερμικούς να ψηφίζουν Χριστόφια στα σενάρια 2ου γύρου σε μεγαλύτερο βαθμό απ΄ότι οι Ακελικοί τον Κασουλίδη (αυτό ήταν και το παράπονο πολλών συναγερμικών). Η αντιπολίτευση των Κασουλίδη-Αναστασιάδη ξέφυγε από τα όρια της διαφωνίας και πήγε σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο, μέχρι και προσωπικό. Λόγω ακριβώς του σκανδάλου του αιώνα, που δικαιολογημένα και ευτυχώς ο Αναστασιάδης έφερε στη φόρα και μας γλίτωσε από περισσότερα κακά, ο Αναστασιάδης είναι στα δικαστήρια τώρα με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, πρώην μέλλον πρόεδρο της Δημοκρατίας, και με τον Λιλλήκα. Οι δε αναφορές του Αναστασιάδη περί του κουμπάρου του Συλλούρη να βρίσκεται πίσω από την εταιρία με ανώνυμους μετόχους έβγαλε στη φόρα πολλά προσωπικά... όπως, σύμφωνα με το Συλλουρούδιν, λεφτά που έφαγε ο Αναστασιάδης από το ΧΑΚ, την φυλάκιση του αδελφού του κτλ. Ο δε Κασουλίδης, μέσα στην υστερική αντιπολιτευτική του διάθεση, πρότεινε στον Τάσσο να αυτοκτονήσει! Το γνωστό χαρακίρι, αν το θυμάστε. Μέχρι και σε σκόνες πλυσίματος αναφέρθηκε σχολιάζοντας και χλευάζοντας τα δάκρυα του Τάσσου. Το δε επιτελείο του Κασουλίδη, και τι δεν έκανε. Από διαφημιστικά σλόγκαν (πολύ διασκεδαστικά για όλους μας μπορώ να πω) μέχρι και αφίσες για κουμπάρους και πινόκιο (επαναλαμβάνω την προσωπική μου εκτίμηση - δικαιολογημένα!). Θυμόμαστε όλοι την περίφημη αφίσα με τον Πινόκιο θέλωντας να αποκαλέσει τον Τάσσω ψεύτη, όπως και το (μακράν καλύτερο) κλιπ με τα λάχανα, την αφίσα με το "να τον στείλουμε διακοπές τον άνθρωπο", τα κλιπ για τις κοινωνικές παροχές, τις κατηγορίες περί έλλειψης δημοκρατίας, τις θέσεις για τον Αρχιεπίσκοπο, την καταστροφική πολιτική στο Κυπριακό, το θράσος 10 πιθήκων που είπε ο Τορναρίτης αναφερόμενος στο ΔΗΚΟ και τόσα άλλα που τώρα τα ξεχνώ.

Λέγοντας τα αυτά, δεν θέλω να αφήσω να νοηθεί πως τώρα, μετά που έμεινε έξω ο Τάσσως, ήταν αχρείαστα και άδικα. Δεν άλλαξα γνώμη τώρα. Εξακολουθώ να θεωρώ πως η ανεπανάληπτη κριτική του Αναστασιάδη-Κασουλίδη προς τον Τάσσο ήταν πέρα για πέρα δικαιολογημένη! Και δεν είναι μυστικό πως ΟΛΟΙ την χαρήκαμε και με το παραπάνω. Και δεν είναι μια ούτε δύο φορές που βγάλαμε το καπέλο στον Νίκο για όσα είπε. Απλά τα λέω για να δείξω πόσο σκληρή ήταν η αντιπολίτευση του ΔΗΣΥ σε σύγκριση με αυτήν του ΑΚΕΛ που αρκέστηκε μόνο στην πολιτική αντιπαράθεση και όχι σε προσωπική.

Τώρα λοιπόν, και οι δύο υποψήφιοι, γλείφουν εκεί που έφτυναν. Ο δε Χριστόφιας θυμήθηκε την φιλία τους, τον Μακάριο και τον Κυπριανού, το δημοψήφισμα αλλά και την τριμερή συνεργασία που έβγαλε πρόεδρο τον Τάσσω, από την οποία κατά τα άλλα έφυγε για λόγους αρχής! Κανονικό γλείψιμο. Αλλά είναι με μεγάλη μου απογοήτευση που τώρα βλέπω τέτοια μεταμόρφωση από τον Αναστασιάδη και τον Κασουλίδη. Εντάξει, λογικό ήταν να γλέιψουν κι αυτοί, αλλά όχι σε τόσο βαθμό ρε Νίκο! Έχεις ξεπεράσει κατά πολύ τον Χριστόφια και το λέω με πάσα ειλικρήνεια! Από τις προσωπικές (εκτός από πολιτικές) επιθέσεις προς όλους όσους στήριζαν Τάσσω, τώρα κατάντησε ο Νίκος να τους ονομάζει πατριώτες, ικανούς πολιτικούς, επισκέφτεται τον Αρχιεπίσκοπο, ξέθαψε από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας την Ελληνικότητα τους, θυμήθηκε την κοινή τους ιδεολογία, τους κοινούς αγώνες και το κοινό τους όραμα στην Ευρώπη. Επίσης, από την μια μέρα στην άλλην, έβαλαν πίσω την υπέρβαση που θα έκαναν αν έμεναν έξω από τον 2ο γύρο και εν στόματι Τορναρίτη εντελώς αδικαιολόγητα και απρόκλητα μιλούν για την ελληνικότητα τους ΑΜΦΙΣΒΗΤΩΝΤΑΣ αυτήν των Ακελικών. Α-Ν-Ε-Π-Ι-Τ-Ρ-Ε-Π-Τ-Ο για μια παράταξη που προβάλει τον Ευρωπαϊσμό της σαν τον λόγο που θα πρέπει να τους ψηφίσουμε!

Αναμένουμε λοιπόν τι θα γίνει την επόμενη Κυριακή. Εγώ απλά θέλω μια πολιτισμένη προεκλογική βδομάδα, χωρίς φανατισμούς και επιστροφές στο 60 (ακούς Τορναρίτη;) και όποιος κι αν βγει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για την Κύπρο μας. Και το κυριότερο απ΄όλα: ΕΝΟΤΗΤΑ!

Οι ηττημένοι, οι νικητές, η επόμενη μέρα

Έφυγε τελικά. Για τα 2/3 του λαού όπως φάνηκε ήταν επιβεβλημένο. Και πρέπει να γίνει σεβαστό. Ο λαός της Κύπρου, είτε ψήφισε κομματικά, είτε ψήφισε με την λογική, έδωσε ένα σαφέστατο μύνημα: η διαχείρηση του ΟΧΙ δεν τον άφησε ικανοποιημένο.

Οι ηττημένοι βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Είναι αλήθεια πως δεν το περίμεναν να μην περάσουν στον 2ο γύρο. Οι λόγοι που έμειναν έξω είναι πολλοί. Από τη μια η σκληρή και σχεδόν πάντα μηδενιστική αντιπολίτευση του Αναστασιάδη-Κασουλίδη, από την άλλην η έντονη κριτική από τον Χριστόφια και το επιτελείο του ξύπνησαν τον περισσότερο κόσμο από τον λήθαργο που είχε πέσει.
Θεωρώ σαν 3 από τους κύριους λόγους της ήττας όμως τα εξής: α. την προκλητικότατη και πολλές φορές διχαστική ανάμειξη του Αχριεπισκόπου στα προεκλογικά και στο πλευρό του Τάσσου, β. τα ολοφάνερα ψέματα του Λιλλήκα που για μήνες προσπάθησε, σαν συντονιστής του επιτελείου του Τάσσου, να διεστραβλώσει τις θέσεις των Κασουλίδη - Χριστόφια χωρίς καμία κομψότητα ή λεπτότητα και γ. το αλαλούμ των δηλώσεων των κομμάτων που υποστήριζαν τον πρόεδρο που προκάλεσε σύγχυση στον λαό με τις τόσες διαφορετικές εκτιμήσεις πάνω στο εθνικό θέμα.

Ο Κασουλίδης έκανε για πολλούς την έκπληξη. Για μένα όχι. Όπως και οι Ακελικοί, έτσι κι οι συναγερμικοί έχουν μεγάλη αγάπη για την παράταξη τους και δύσκολα θα τους εγκατέλειπαν. Η παρουσία των "άσωτων υιών" Συλλούρη, Ρίκκου, Κληρίδη στο πλευρό του Τάσσου έπαιξε τον δικό του ρόλο στην συσπείρωση των οπαδών της παράταξης δίπλα από τον Κασουλίδη. Επίσης, η αφοπλιστική παρουσία του Αναστασιάδη στα κανάλια, με το χάρισμα που έχει να κερδίζει τις εντυπώσεις, έπαιξε καθοριστικό λόγο στο να ανοίξουν τα μάτια των συναγερμικών ψηφοφόρων. Το μεγάλο στοίχημα τώρα είναι αν θα μπορέσουν να τα βρουν με τα κόμματα που υποστήριξαν τον Τάσσο, μετά από την ισοπεδοτική και μηδενιστική κριτική που τους έκαναν. Ποιός μπορεί άλλωστε να ξεχάσει τις (δίκαιες!) κατηγορίες για το φυσικό αέριο, τους χειρισμούς στο Κυπριακό, τις δικαστικές διαμάχες και αγωγές Τάσσου εναντίων Νικόλα Παπαδόπουλου και αντίστροφα, το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και τόσα άλλα. Φαίνεται όμως πως η πολιτική δεν λειτουργεί με τέτοια κριτήρια και όλα μπορούν να γίνουν. Ένα άλλο στοίχημα για τον συναγερμό είναι αν θα μπορέσει να κρατήσει το επίπεδο ψηλά στην σίγουρη σύγκρουση που έρχεται με το ΑΚΕΛ. Δηλαδή, εκεί που ήταν έτοιμοι να κάνουν την υπέρβαση για χάρη της ενότητας και της απομάκρυνσης του Τάσσου, τώρα θα φαίνονταν γελοίοι και αναξιόπιστοι αν άρχιζαν τα διχαστικά κτυπήματα, όπως αυτό του υπέρμαχου -μέχρι το Σάββατο- της υπέρβασης Τορναρίτη που ψες ούτε λίγο ούτε πολύ είπε πως αυτοί είναι Ελληνες γι αυτό θα πρέπει να το ΔΗΚΟ να τους ψηφίσει... ενώ απέφυγε να απαντήσει στην ερώτηση "οι ακελικοί δεν είναι έλληνες;". Ας ελπίσουμε πως η ενότητα και η ψυχραιμία θα επικρατήσουν. Αντι-ιδεολογικό πάντως θα ήταν αν τώρα άλλαζε το πρόγραμμα του ο Κασουλίδης για να χωρέσουν μέσα και το ΔΗΚΟ και οι άλλοι. Δεν πρέπει να ξεχνά ο Κασουλίδης πως εκλέγηκε πρώτος στην μάχη και ο κόσμος τον ψήφισε για τις θέσεις και το πρόγραμμα που είχε μέχρι και χτες. Αλλάζοντας το πρόγραμμα του τώρα θα ήταν πρόκληση προς τον λαό.

Ο Χριστόφιας όπως αναμενόταν πέρασε στον 2ο γύρο, σχεδόν πρώτος. Η καθαρή και κόσμια γλώσσα που υιοθέτησε σε όλη την προεκλογική ο Χριστόφιας έφερε και τα ανάλογα αποτελέσματα. Επίσης, πολύ σημαντικό ήταν που κατάφερε να περιορίσει μόλις στο 7% τις διαρροές του κόμματος προς τον Τάσσο. Ο Χριστόφιας ελπίζει πως επειδή δεν έκανε ποτέ μηδενιστική κριτική στην κυβέρνηση ίσως να του αποφέρει κάποια συμπάθεια και στήριξη από τους χαμένους. Παρόλα αυτά καταλαβαίνει πως η πολιτική και οι πολιτικοί δεν λειτουργούν έτσι. Απομένει να δούμε τι είναι έτοιμος να δώσει... για να πάρει. Πάντως πρέπει να θεωρείται δεδομένη η στήριξη από τον Νίκο Κλεάνθους που ψες μίλησε ξεκάθαρα και τάχθηκε υπερ του Χριστόφια, εισπράττοντας και την γνωστή πλέον κριτική από τον Τορναρίτη που έπεσε σε πολύ πολύ χαμηλά επίπεδα θα λέγαμε κατηγορόντας τον Κλεάνθους για προσωπικά συμφέροντα κτλ... Αντίθετα με τον Τορναρίτη, ο Χάσικος μίλησε πολύ καλύτερα, με ηρεμία και μακρυά από φανατισμούς. Σίγουρη πρέπει και να θεωρείται και η απόρριψη που θα πάρει ο Χριστόφιας από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΔΗΚΟ, που θεωρούν ως υπεύθυνο της ήττας τον Χριστόφια (και όχι ας πούμε την πολιτική τους και τις σκληρές τους θέσεις).
Αυτό που μένει τώρα για το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ και το ΕΥΡΩΚΟ είναι είτε να διαλυθούν, να διασπαστούν είτε να κρατήσουν τις θέσεις αρχών που είχαν μέχρι σήμερα και να ανασυγκροτηθούν. Έστεισαν ολόκληρη προεκλογική εκστρατεία πάνω στο ΟΧΙ τους στο δημοψήφισμα. Θα ήταν αναξιόπιστοι όλοι τους αν τώρα άλλαζαν τα κρητήρια της πολιτικής τους, όπως είπαν στελέχη του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ.
Το Ευρωκό είναι σχεδόν σίγουρο πως πάνε προς Κασουλίδη μεριά. Μένει λοιπόν η ΕΔΕΚ και το ΔΗΚΟ να αποφασίσουν. Θεωρώ πως το ΔΗΚΟ ειδικά θα περάσει την χειρότερη κρίση που πέρασε ποτέ... Είναι γνωστό σε όλους πως υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο διχοτόμησης του κόμματος καθώς οι μισοί κλείνουν την πόρτα στον υπαίτιο για την ήττα αριστερό Χριστόφια και οι άλλοι μισοί κλείνουν την πόρτα στον ...ενδοτικό (κατά αυτούς πάντα) Κασουλίδη λόγω του δημοψηφίσματος και της στάσης που κράτησε τότε αλλά και κατά την διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ("τα δάκρυα με σκόνη πλυσήματος", "το χαρακίρι", "τα παραμύθια της Χαλιμάς", το "θράσσος 10 πηθίκων", τα βίντο κλιπ με τα λάχανα και οι γελιογραφείες με τον Πινόκιο δακτυλοδείχνοντας τον Τάσσο ως τον μέγα ψεύτη κτλ κτλ).
Η ΕΔΕΚ λογικά θα σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο να στηρίξει Χριστόφια καθώς είναι δύσκολο να μην ακούσει εκείνο το 20% του κόμματος πους που ξεκάθαρα τάχθηκε υπερ Χριστόφια από την πρώτη Κυριακή. Αλλά και στο παρελθόν η ΕΔΕΚ έδιεξε πως δεν θεωρείται δεδομένη από κανέναν γι αυτό, όσο απομακρυσμένο κι αν είναι, δεν αποκλείουμε να τους δούμε στο πλευρό του Κασουλίδη.
Όαση στην έρημο για τον Χριστόφια ήταν οι ξεκάθαρες δηλώσεις του Νίκου Κλεάνθους του ΔΗΚΟ που είπε: "δεν πρέπει να λειτουργήσουμε με συναισθηματισμούς που επικρατούν αυτήν την ώρα. Ας μην ξεχνάμε πως η αριστερά στήριξε και τον Μακάριο μας, και τον αείμνηστο Σπύρο Κυπριανού, και το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και ανέδειξε στην προεδρία τον Τάσσο Παπαδόπουλο". Παρόλα αυτά θεωρώ προσωπικά πως δεν είναι αρκετά αυτά για να παρθεί μια πολιτική απόφαση από το ΔΗΚΟ και να στηρίξει τον Χριστόφια. Προσωπική μου άποψη είναι πως το ΔΗΚΟ, με την βαρύτητα του λόγου του προέδρου του Κάρογιαν, θα στηρίξει τον Ιωάννη Κασουλίδη και αυτόν αυτόματα κάνει τον δεύτερο σαν το ακλόνητο φαβορί της αναμέτρησης της Κυριακής. Το στοίχημα όμως παραμάνει... θα πάρουν απόφαση βάση της πολιτικής που υποστήριξαν σε ολόκληρη την προεκλογική εκστρατεία; (δηλαδή, του γεγονότος πως είπαν ΟΧΙ στο σχέδιο Αναν;) Ή θα τα ξεχάσουν όλα αυτά μέσα σε λίγα 24ωρα και θα ταχθούν στο πλευρό του Κασουλίδη που κάποτε χαρακτήρισαν και προδότη νενέκο; (εντελώς αδίκως, για να είμαι ξεκάθαρος) Κανείς δεν ξέρει... όλα παίζονται. Το μόνο σίγουρο είναι πως η απόφαση του Τάσσου Παπαδόπουλου θα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στους ψηφοφόρους του... κι αν ο Τάσσος επιλέξει Χριστόφια, τότε είναι η μοναδική περίπτωση που ο Κασουλίδης κινδυνεύει να χάσει την προεδρία. Διότι όπως είναι ΤΩΡΑ τα πράγματα, ο Κασουλίδης θα είναι ο επόμενος μας πρόεδρος.
Το μεγαλύτερο όμως διακύδευμα των εκλογών αυτών, πέρα από την προεδρία, τα κόμματα και τα συμφέρονται είναι η ενότητα στο εσωτερικό. Η ενότητα εμας όλων, του απλού κόσμου. Καταλαβαίνετε όλοι πόσο εύκολα μπορεί να αρχίσει μια άγρια αντιπαράθεση αν οι πολιτικοί του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ αρχίσουν να συμπεροφέρονται όπως τον Τορναρίτη. Εχουν υποχρέωση λοιπόν ΟΛΟΙ να κρατήσουν πολιτισμένο το επίπεδο της σίγουρης αντιπαράθεσης που έρχεται μεταξύ ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Ο κόσμος θέλει ενότητα. Ο κόσμος θέλει καλύτερες μέρες! Ας μην μας απογοητεύσουν... και κυρίως, ας μην ξεχνάνε πως τους ψηφίσαμε για να σταματήσει ο διχασμός....

But i love Cyprus!!!

Χθες πήγα για καφέ με μια παρέα. Ανάμεσα στην παρέα και μια κοπέλα που πρώτη φορά γνώριζα. Γερμανίδα, που ζει εδώ και χρόνια στο νησί, πολύ καλή πλέον γνώστης της Ελληνικής γλώσσας και αρκετά αφομιωμένη στην Κυπριακή κοινωνία. Ανάμεσα στα πολλά που λέγαμε εκεί, τυχαία (αλλά μοιραία) η κουβέντα μας εξελίκτηκε σε μια πολιτική συζήτηση. Η Γερμανίδα είχε άποψη και την εξέφρασε. Ήταν μια κουβέντα που ομολογώ με έφερε σε τρομερά δύσκολη θέση... θέλω να την μοιραστώ μαζί σας. Και ελπίζω να προβληματίσει κάποιους....

Εφόσον στο τραπέζι έτυχε να μην είχαμε Τασσικούς, η κουβέντα εξελίκτηκε σε μια συζήτηση με διάφορα ανέκδοτα για τον Τάσσο, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Η Γερμανίδα ακούγοντας με να λέω κι εγώ τα δικά μου με περιέργεια με ρώτησε
-"Ούτε κι εσύ λοιπόν ψηφίζεις Παπαδόπουλο;"
Της λέω όχι.
-"Ούτε εγώ τον θέλω. Ξέρω ότι είμαι ξένη εδώ, ούτε και ψηφίζω αλλά νιώθω πολύ άσχημα γι'αυτό που έγινε με τον Σρέντερ"
-Δηλαδή; Εννοείς που πήγε στα κατεχόμενα;
-"Όχι γι'αυτό. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό δεν με απασχολεί και τόσο επειδή δεν ασχολούμαι και τόσο με τα πολιτικά. Εννοώ γι'αυτά που είπε για την Γερμανία, θέλοντας να πει κάτι άσχημο για τον ίδιο τον Σρέντερ".
-Δηλαδή;, την ρωτώ.
-"Είπε ότι είναι γνωστή η θέση της Γερμανίας και του Σρέντερ όταν ήταν καγκελάριος της, που δεν είναι φιλική προς την Κύπρο αλλά είναι φιλική για την Τουρκία."
-Έλα, σιγά. Πολιτικά είναι αυτά, μην τα λαμβάνεις υπόψην.
-"Όχι, δεν μπορώ. Είμαι τόσα χρόνια εδώ, δεν ένιωσα ποτέ απόρριψη από κανέναν για την εθνικότητα μου αλλά το ένιωσα μετά από τόσα χρόνια από τον πρόεδρο της Κύπρου. Δεν είναι η Γερμανία εχθρική χώρα της Κύπρου. Δεν πρέπει να σκέφτεται έτσι ο πρόεδρος. Στην Ευρώπη δεν ακούς πουθενά τέτοια πράγματα. Εμάς στην Γερμανία μας μαθαίνουν πως έχουμε και Ευρωπαίους συμπατριώτες εκτός από τους Γερμανούς."
- Ναί, ήταν λάθος. Αλλά μην τον παίρνεις στα σοβαρά. Έτσι λέει για όποιον δεν κάνει πράγματα που του αρέσουν, της λέω κι εγώ προσπαθώντας να δικαιολογήσω τα δικαιλόγητα...
-"Μα εγώ αγαπώ την Κύπρο και τους Κύπριους! Με πληγώνει να ακούω τον πρόεδρο της Κύπρου να μας αποκαλεί εχθρούς σας. Σου λέω, τόσα χρόνια εδώ ποτέ δεν ένιωσα τόσο άβολα για το ότι είμαι Γερμανίδα..."

Ομολογώ, μου κόπημε και το γέλιο και η μουτσούνα... Δεν ήξερα τι να πω... Δεν προσπάθησα όμως να δικαιολογηθώ ξανά. Θεώρησα καλύτερο να αναγνωρίσω την πικρία της και να της πω ένα "σε καταλαβαίνω", παρά να δικαιολογήσω τα (οφθαλμοφανέστατα) αδικαιολόγητα...

Δεν θα πω περισσότερα... απλά σας αφήνω να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να τα ερμηνεύσετε όπως θέλετε....

Ξεγυμνόνονται μόνοι τους - Γκάφα ολκής από Τάσο Τζιωνή

Ο Μακάριος Δρουσίωτης με το τελευταίο του βίντεο "Το δηλητήριο" ανάμεσα σε άλλα μιλά και για τις μυστικές συναντήσεις Παπαδόπουλου - Σερνταρ Ντενκτας στο Μπούργκενστοκ, όπου υποτίθεται πως πήγαμε για να λύσουμε το Κυπριακό. Παρόλο που ο Δρουσιώτης παρουσιάζει αδιάψευστα στοιχεία τα οποία στηρίζουν την άποψη του πως ο Τάσσος, ο πρόεδρος μας, πήγε εκεί ουσιαστικά για να σκοτώσει την λύση και όχι για να την διαπραγματευτεί, εν τούτοις πολλοί επιλέγουν να κλέινουν τα μάτια και αφτιά τους και να εμμένουν πως ο Τάσσος φέρθηκε σωστά, αναφορικά με τους χειρισμούς του εκεί, στο Μπούργκενστοκ. (όχι αναφορικά με την απόφαση για ΟΧΙ, το ξεκαθαρίζω).

Ο Δρουσιώτης αποδεικνύει με στοιχεία πως σκοπός του Τάσσου στο Μπούργκενστοκ ήταν να μην διαπραγματευτεί καθόλου και να αποφύγει τις συνομιλίες για την όποιαδήποτε λύση. Αυτό διαφαίνεται και από την ελπίδα που είχε ο Τάσσος πως στις "συνομιλίες" θα πήγαινε ο Ντενκτας και θα τις σκότωνε. Για κακή του τύχη ο Ντενκτας αρνήθηκε να πάει, οπόταν ΚΑΤΑΔΕΚΤΗΚΕ να κάνει μυστικές συνομιλίες με τον γιο του αιμοβόρου Ραούφ Ντενκτάς για να απορρίψουν από κοινού το σχέδιο Αναν ΠΡΙΝ καν το διαπραγματευούν. Αποδείξεις περί αυτού είναι οι μυστικές συναντήσεις με τον Σερνταρ Ντενκτας στο Μπούργκενστοκ, στην Στράκκα, το ότι ενώ πήγε εκεί "για να λύσει" το Κυπριακό έφυγε και πήγε στις Βρυξέλλες, αρνήθηκε συναντήσεις με τον ΓΓ του ΟΗΕ με την πρόφαση πως ήταν κουρασμένος και τέλος το ότι αρνήθηκε να δώσει στον ΟΗΕ τις λεγόμενες κόκκινες μας γραμμές.

Τι είναι οι κόκκινες γραμμές; Είναι οι θέσεις που θα παραδίδαμε στον ΓΓ του ΟΗΕ για να δηλώσουμε πως δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Παρόλες τις έντονες πιέσεις του Χριστόφια, του Αναστασιάδη και άλλων, ο Τάσσος Παπαδόπουλος αρνήθηκε να τις δώσει. Ποιές ήταν αυτές οι θέσεις; Ήταν η αποστρατικοποίηση της Κύπρου ούτως ώστε να μην μείνει ούτε ένας τούρκος στρατιώτης στο νησί. Ήταν η απαίτηση να μην υπάρχουν μονομερή επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας στη Κύπρο. Ήταν η επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους. Ήταν όλα αυτά τα θέματα που συζητήθηκαν στο Εθνικό Συμβούλιο από όλους. Γιατί λοιπόν ο Τάσσος δεν τις έδωσε τις κόκκινες μας γραμμές;

Ο Μακάριος Δρουσιώτης ισχυρίχεται με αποδείξεις πως είναι επειδή ο Τάσσος πήγε στο Μπούργκενστοκ χωρίς να θέλει να διαπραγματευτεί, χωρίς να θέλει να εξευρεθεί μια συμφωνημένη λύση. Γι αυτή του την θέση, άκουσε τα πάντα. Προδότη τον είπαν. Πληρωμένο, πουλημένο τον είπαν. Τουρκόφιλο τον είπαν. Άκουσε τα πάντα ο άνθρωπος παρόλο που απεδείκνυε όλα όσα έλεγε.

Στις 10 του Φεβράρη όμως, την περασμένη Κυριακή δηλαδή, ήρθαν οι ίδιοι οι κυβερνώντες μας να το επιβεβαιώσουν!!! Ούτε κι ο πιο αφελής άνθρωπος στον κόσμο δεν θα περίμενε κάτι τέτοιο. Κι όμως, επειδή τα άδικα δεν ευλογούνται, ο Τάσος Τζιωνής υπέπεσε σε μια ανεπανάληπτη γκάφα ολκής και κατά λάθος το παραδέκτηκε, επιβεβαιώνοντας πανυγηρικά τον Δημήτρη Χριστόφια που από τότε εξέφραζε την έντονη του διαφορά αλλά και τον ίδιον τον Μακάριο Δρουσίωτη.

Ο Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου Τάσσος Τζιωνής λοιπόν, σε συνέντευξη του στην "Σημερινή" της περασμένης Κυριακής έκανε την εξής δήλωση όσο αφορά τις κόκκινες γραμμές:

"Ερωτώ: δεν θα ήταν μέγιστο διαπραγματευτικό σφάλμα να δώσουμε τα άκρα όρια των υποχωρήσεων ή το ελάχιστο των απαιτήσεών μας, έχοντας κατά νουν ότι στην ιστορία του Κυπριακού η επόμενη διαπραγμάτευση θα ξεκινούσε από εκεί που έμεινε η προηγούμενη;"

Εκτός του ότι κακώς ερμηνεύει την σημασία του όρου "κόκκινες γραμμές", αναφέρεται σε ... ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ. Ποιά ήταν κύριε Τζιωνή η επόμενη διαπραγμάτευση που είχες στο μυαλό εκεί στο Μπούργκενστοκ, που υποτίθεται πήγατε για να λύσετε το Κυπριακό;

ΜΗΠΩΣ ΠΗΓΑΤΕ ΣΤΟ ΜΠΟΥΡΓΚΕΝΣΤΟΚ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΣΑΣ ΕΙΧΑΤΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ;;;;;;;;;;;;;

Καταλάβατε φίλοι μου; Τους στείλαμε εκεί για να μας φέρουν λύση και ο κύριος Τζιωνής και ο κύριος Τάσσος Παπαδόπουλος είχαν υπόψην τους μια άλλη, μελλοντική διαπραγμάτευση!!! Παραδοχή λοιπόν όλων όσων λέει ο Μακάριος Δρουσιώτης πως πήγε εκεί για να μην βρεθεί λύση!!! Απίστευτο κι όμως αληθινό!!! Την ώρα που εμείς αγωνιούσαμε για τις συνομιλίες, την ώρα που εμείς κινδυνεύαμε να πάθουμε καρδιακό από την αγωνία μπας και μας πουν καλά νέα, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ αγωνιζότανε για να μην λύσει το Κυπριακό!!!

ΑΥΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ;
Δώστε την απάντηση σας στην κάλπη!

Ποίος πταίει; Ποίον είναι αυτό το τιποτένιον ανθρωπάκιν που ηξαγόρασεν την ΣΕΚ;

Κάντε κλικ για να διαβάσετε σε μεγένθυνση το πολύ εύστοχο σχόλιο από την εφημερίδα "ΠΟΛΙΤΗΣ".

Ψηφίζουμε ΕΝΟΤΗΤΑ ή ΜΙΣΟΣ; Ψηφίζουμε ΜΠΡΟΣΤΑ ή ΠΙΣΩ;

Πολλοί μιλούν για το ενδεχόμενο ιστορικού συμβιβασμού μεταξύ ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ. Κάποιοι άλλοι έχασαν τον ύπνο τους στο πιθανό αυτό σενάριο. Πρώτοι και καλύτεροι οι επιτελείς του προέδρου, και πιο πρόσφατα ακόμη η ΣΕΚ που με την καθοδήγηση του προεδρικού έβγαλε μια ανακοίνωση που μας παίρνει δεκεατίες πίσω. Πρόκειται όμως πραγματικά για τον πρώτο ιστορικό συμβιβασμό και υπέρβαση μεταξύ των δύο κομμάτων; Ασφαλώς και ΟΧΙ.

Η πρώτη υπέρβαση έγινε το 2005. Όταν το ΑΚΕΛ έθεσε θέμα στην Βουλή για αποκατάσταση των ονομάτων των δολοφωνηθέντων στελεχών του από άτομα της ΕΟΚΑ. Σε αυτή τη εισήγηση εισέπραξε ένα σθεναρό ΟΧΙ από τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Το μοναδικό κόμμα στο οποίο βρήκε ανταπόκριση η πρόταση του ΑΚΕΛ, ήταν ο ΔΗΣΥ. Τα δύο αυτά κόμματα έκαναν μια ιστορική υπέρβαση τότε, έναν συμβιβασμό καλύτερα. Το ΑΚΕΛ, μέσω του Κατσουρίδη αναγνώρισε στην Βουλή τον απελευθερωτικό αγώνα και αποφάσισε να τιμήσει τους αγωνιστές οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους για την απαλλαγή από τον Αγγλικό ζυγό όπως και να δεκτεί την 1η Απριλίου σαν Αργία (στην ΠΕΟ η 1η Απριλίου μέχρι και το 2005 ήταν εργάσιμη μέρα). Ο ΔΗΣΥ, μέσω του Αντώνη Καρά αναγνώρισε με την σειρά του πως ήταν τέτοια η μορφή του αγώνα* που σίγουρα έγιναν και λάθη και πως κάποιες από τις δολοφονίες αριστερών και δεξιών ήταν λάθος ή οφείλονταν σε λάθος πληροφόρηση. Και οι δύο συμφώνησαν να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη ερευνητική επιτροπή από ιστορικούς και επιστήμονες για να διερευνήσουν το θέμα σε συνεργασία με τους Συνδέσμους Αγωνιστών πόσοι και ποιοί αριστεροί δολοφονήθηκαν άδικα ούτως ώστε οι οικογένειες τους να αποκατασταθούν και επίσημα από την κοινωνία. Ήταν μια ανευ προηγουμένου προσπάθεια για ιστορική συμφιλίωση και απαλλαγή από το μίσος και τις αλληλοκατηγορίες που 50 χρόνια μετά τον αγώνα ακόμη διχάζουν μέρος του λαού μας. Τα δύο μεγάλα κόμματα είχαν κάνει ήδη την πρώτη ιστορική υπέρβαση σε πνεύμα αμοιβαίου συμβιβασμού.

*Ο Καράς εννοούσε πως λόγω της φύσης του αγώνα οι δολοφονηθέντες δεν καταδικάζονταν μετά από δίκη και με τεκμηριομένες καταγγελίες, αλλά από πληροφορίες άλλων ανθρώπων της ΕΟΚΑ.

Στην όλη αυτή προσπάθεια που έγινε, υπήρξε ένα σημαντικότατο εμπόδιο και κάποια άλλα λιγότερα σημαντικά εμπόδια. Αυτό το μεγάλο εμπόδιο ήτανε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος και τα λιγότερα σημαντικά εμπόδια ήταν κάποια πρόσωπα του Συνδέσμου Αγωνιστών ΕΟΚΑ. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος επενέβηκε στο θέμα βγάζοντας από την δύσκολη θέση τον Σ.Α.ΕΟΚΑ. Συγκεκριμένα αρνήθηκε να διαξαχθούν έρευνες και να στηθούν "δημόσια δικαστήρια" όπως χαρακτηριστικά είχε πει καθώς ο Σ.Α. ΕΟΚΑ δεν κρατά αρχεία για όσους τεμπελώνει σαν προδότες. Παράλληλα, μη θέλοντας να κακοφανήσει εντελώς το ΑΚΕΛ είπε πως οι τομεάρχες πόλεων του αγώνα οφείλουν να πουν οι ίδιοι αν υπάρχουν άνθρωποι που αδίκως δολοφονήθηκαν, προσπαθώντας να μην φανεί στα μάτια του ΑΚΕΛ εντελώς απορρηπτικός. Μετά ακολούθησε το συνέδριο του ΑΚΕΛ όπου δήλωσε το ξακουστό "ποτέ πια Δεξιά", έχοντας σαν ατζέντα την διατήρηση της εχθρότητας των δύο πόλων. Δηλαδή, προσπάθησε να εμπαίξει το ΑΚΕΛ κάνοντας μια κίνηση χωρίς ουσιαστικά καμία ελπίδα να πραγματοποιηθεί. Διότι, λογικό ήταν ο Σ.Α.ΕΟΚΑ να μην ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό. Κάτι που έγινε όπως αναμενόταν. Ο σύνδεσμος δεν ανταποκρίθηκε, κι έκλεισε οριστικά το θέμα. Μην ξεχνάμε πως ο Σ.Α.ΕΟΚΑ μέχρι και σήμερα δεν αποκατέστησε την μνήμη ούτε και δεξιών αθώων ανθρώπων (μεγαλύτερο παράδειγμα ο συναγωνιστής τους Γιαννάκης Στεφανίδης) που δολοφονήθηκαν με την κατηγορία της προδοσίας. Σιγά που θα έκανε κάτι τέτοιο με αριστερούς "προδότες".

Γιατί όμως ο Τάσσος Παπαδόπουλος επενέβηκε σε αυτό το θέμα και ουσιαστικά το οδήγησε σε ναυάγιο; Τι ήταν αυτό που ο Τάσσος ήθελε να αποσωβήσει; Δύο πράγματα: α. Την συμφιλίωση των δύο πόλων, κάτι που αν γινόταν θα κινδύνευε να χάσει τις επόμενες εκλογές τις οπoίες είχε κατά νου από τότε, β. την αλήθεια. Το πρώτο είναι πασηφανές. Το δεύτερο, την αλήθεια δηλαδή, την φοβάται. Ο ίδιος ήταν μπλεγμένος σε δολοφονίες πολιτών, όχι σαν εκτελεστής φυσικά, αλλά σαν πληροφοριοδότης. Αν κάτι τέτοιο αποδυκνιότανε από τις έρευνες, θα έχανε σίγουρα την υποστήριξη των Ακελικών αλλά και γενικά των προοδευτικών δεξιών δυνάμεων. Διότι, ο Παπαδόπουλος ήταν υπεύθυνος της Παγκύπριας Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΕΚΑ) η οποία έδινε πληροφορίες για προδότες στον Γρίβα. Ο ίδιος ο Τάσσος σε συνέντευξη του στο περιοδικό "Σελίδες" τον Ιούλιο του 2002 είχε πει: "δουλειά μου ήταν να διεισδύουμε και να ελέγχουμε με ανθρώπους μας όλα τα οργανωμένα σύνολα, συλλόγους, επιμελητήρια, συντεχνίες, επαγγελματικές οργανώσεις κ.τ.λ". Σαν πληροφοριοδότης λοιπόν ο Τάσσος έδιδε λίστες στον Γρίβα με πολίτες, δεξιούς** και αριστερούς που πρόδιδαν τον αγώνα. Το μέλλον αυτών ήταν μόνο ένα: θάνατος. Ως επικεφαλής της ΠΕΚΑ, ήταν και ο υπεύθυνος του περιοδικού "Εγερτήριον Σάλπισμα" που δινόταν δωρεάν στην νεολαία. Στο περιοδικό αυτό, ο Τάσσος υπέγραφε με το ψευδόνυμον Δευκαλίωνας και έγραφε για την "προδοτική στάση της ερυθράς ηγεσίας". Επίσης, επιδοκίμαζε τις δολοφονίες πολιτών και στελεχών του ΑΚΕΛ, παρουσιάζοντας τις σαν προδοτικές που άξια "πήραν αυτό που άξιζαν". Καμία αναφορά δεν έκανε για τους δεξιούς δολοφονηθέντες. Μια έρευνα, σαν κι αυτή που ζήτησε το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ, θα εξέθεταν ανεπανόρθωτα τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αν όλα αυτά τεκμηριώνονταν και επίσημα. Έκανε το παν για να σταθεί εμπόδιο λοιπόν στον ιστορικό συμβιβασμό που ήταν έτοιμοι να κάνουν ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ για να δημιουργηθεί κλίμα ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο.

** Είναι αφελές να πιστεύει κάποιος πως μόνο αριστεροί πρόδιδαν τον αγώνα ή έδιναν πληροφορίες. Οι Ελληνοκύπριοι που έπεσαν νεκροί από πυρά της ΕΟΚΑ ήταν 230. Οι Σ.Α. ΕΟΚΑ μιλούν για περίπου 28 προδότες αριστερούς. Ο μισός σχεδόν πληθυσμός της Κύπρου πέρασε από διάφορες ιερές εξετάσεις των Άγγλων που συνέχεια επιδίδονταν σε συλλήψεις και ανακρίσεις με βασανηστήρια. Είναι δυνατόν, όλοι, μα όλοι να άντεχαν τα βασανηστήρια και να μην μιλούσαν;

Σήμερα, ο Τάσσος κινδυνεύει να χάσει τα ηνία του κράτους εξ'αιτίας μιας άλλης πιθανής ιστορικής υπέρβασης από τα δύο μεγάλα κόμματα. Ήδη ενεργοποίησε την ΣΕΚ να βγάλει μια ανακοίνωση-δηλητήριο εναντίων μιας πιθανής υπέρβασης από τον ΔΗΣΥ και υπέρ της διατήρησης της πόλωσης και του μίσους στο όνομα μάλιστα της ΕΕ και των αξιών της!!! Σύντομα, και γράψτε όπου θέλετε, ακολουθεί και μια παρόμοια ανακοίνωση από τους συνδέσμους αγωνιστών ΕΟΚΑ. Είναι καιρός άλλωστε να ξεπληρώσουν την χάρη που τους έκανε τότε ο Τάσσος, το 2005, όταν με δική του παρέμβαση απεσώβησε την δημιουργία ανεξάρτητης έρευνας για τους δολοφονηθέντες πολίτες με την κατηγορία της προδοσίας.

Κανείς γνώστης των πραγμάτων δεν θα ανέμενε πως η ανακοίνωση της ΣΕΚ θα ήταν η πρώτη κι η τελευταία τέτοιου είδους. Σήμερα λοιπόν, έγινε αυτό που αναμενόταν. Μια άνευ πρηγουμένου, απροκάλυπτη ενέργεια της Ένωσης Αγωνιστών Αμμοχώστου. Ετοίμασαν μια επιστολή που χωρίς κ-α-ν-έ-ν-α απολύτως πολιτικό επιχείρημα καλούν τον κόσμο να μην ψηφίσει το "αγγλοκίνητο κόμμα που πρόδωσε τον αγώνα της ΕΟΚΑ". Δηλαδή, επιστροφή στο 1960, με προδότες και πατριώτες, επιστροφή στο 2004 με προδότες και πατριώτες και επαναφορά την νοοτροπίας αυτής το 2008 πάλι με προδότες και πατριώτες. Εν έτη 2008, που κατά τα άλλα είμαστε και υπερ της ιδέας της ΕΕ, βγάζουν κάποιοι τέτοιες ανακοινώσεις που σπείρουν ΠΑΛΙ τον διχασμό και το μίσος.

Το θέμα όμως δεν είναι ούτε ο αγώνας της ΕΟΚΑ, ούτε οι δολοφονίες, ούτε οι αριστεροί, ούτε οι δεξιοί, ούτε οι ήρωες μας, ούτε οι Συνδέσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ. Οι αντιπαραθέσεις για αυτά τα θέματα μας έκαναν να χάσουμε την μισή μας πατρίδα. Μας έχουν κουράσει εμάς τους νεότερους. Εμείς δεν θέλουμε να μισάμε, δεν θέλουμε εθνικισμό, δεν θέλουμε να πάμε πίσω στο 1960. Το θέμα είναι ένα, και είναι και πολύ σημαντικό για το μέλλον μας. Θα πέσουμε στην παγίδα του Τάσσου; Θα αφήσουμε τα λάθη και το μίσος από το παρελθόν να μας καθοδηγούν σήμερα, 60 ολόκληρα χρόνια μετά; Θα πέσουμε στην παγίδα του Τάσσου που προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα διχόνοιας παλι ανέμεσα στον λαό για να εξυπηρετηθούν τα προεκλογικά του σχέδια; Θέλουμε να ξαναπεράσουμε ακόμη μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα; Θα κάνουμε την χάρη στον Τάσσο να χρησιμοποιά σε σημείο κακοποίησης την μνήμη του αγώνα και των νεκρών ηρώων μας για να κερδίσει ξανά την καρέκλα και να βολέψει τους διάφορους Συλλούρηδες, Πιττοκοπίτηδες, Κουλίες, Ομήρου και Λιλλήκες που ανάθεμα αν ποτέ πρόσφεραν τίποτε σε αυτό τον τόπο αφιλοκερδώς;;; Η απάντηση όλων μας πρέπει να είναι ΟΧΙ. Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ένα πράγμα. ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. Πρέπει όλοι να καταλάβουν πως άμα χαθεί η πατρίδα μας ΚΑΜΙΑ αξία δεν θα έχουν όλα αυτά τα διχαστικά στοιχεία που σαν φαντάσματα μας κυνηγούν εδώ και δεκαετίες. Είναι καιρός να πάμε μπροστά! Στην Κύπρο του 2008 δεν υπάρχουν φασίστες συναγερμικοί και κομμουνιστές προδότες αριστεροί. Υπάρχουν μόνο Ευρωπαίοι πολίτες που θέλουν να πάνε μπροστά για να ζήσουν οι επόμενες γενιές, οι γενιές των παιδιών μας, σε μια κοινωνία ειρήνης, ομόνοιας και αλληλοσεβασμού.

Σε εμάς εναπόκειται λοιπόν. Είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε το παρελθόν πίσω, εκεί που του αξίζει, στο 1960, και να πάμε μπροστά όλοι μαζί, ενωμένοι για την σωτηρία της πατρίδας μας; Ή θα πέσουμε στην παγίδα του Τάσσου που προσπαθεί να ξύσει πληγές και να αναβιώσει φαντάσματα του παρελθόντος χωρίζοντας τον κόσμο σε προδότες-νενέκους και πατριώτες; Επιτέλους ας φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών των παιδιών μας, της επόμενης γενιάς και των θυσιών των ανθρώπων αυτής της χώρας!

Δώστε την απάντηση σας στις 17 του μήνα, και κυρίως, στις 24 του μήνα. Ας δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας στον κόσμο της Κύπρου για να ένα μέλλον ευρωπαϊκό, ανθηρό και με ενότητα ανάμεσα στον κόσμο. Είμαστε τόσο λίγοι ενάντια στον Τούρκο εισβολέα. Ας μην λιγοστέψουμε κι άλλο, τρώγωντας ο ένας τον άλλον. Ο εχθρός δεν είναι ούτε ο συναγερμικός, ούτε ο ακελιστής. Ο εχθρός είναι ο τουρκικός στρατός και όλες οι πολιτικές που επιφέρουν στασιμότητα και παγιώνουν την διχοτόμηση!

Η Κυπριακή λέξη της ψηφοφορίας:

Η λέξη κατσαρκάζω σημαίνει ξηραίνομαι και όχι αγριεύω, λιώνω ή λερώνω.

Παράδειγμα:
-Εκατσαρκάσαν τα δεντρά μας
-Άφηκες απότιστα τα φκιόρα τζαι εκατσαρκάσαν

Μπορεί το ρήμα αυτό να μην το χρησιμοποιούμε πολύ (σχεδόν καθόλου θα έλεγα) αλλά πολύ συχνά χρησιμοποιούμε την λέξη "κάτσαρα" για να περιγράψουμε ένα τοπίο με ξηρή βλάστηση...

* 7 απαντήσεις σωστές
* 13 απαντήσεις λάθος

Μικρά μικρά μπανανιακά...

• Δεν χάνει ευκαιρία ο Κασουλίδης να καρφώνει τον Χριστόφια για Ευρωσκεπτικισμό... Κινδυνεύει να εξελικτεί σε νέο Παπαδόπουλο ο άνθρωπος. Όποιος πει κάτι για την ΕΕ μονομιάς είναι Ευρωσκεπτικιστής.
• Σκεφτήτε δηλαδή τι θα έλεγε στους Γάλλους και στους Ολλανδούς αν έκαναν προεκλογική εκστρατεία μαζί του που με δημοψήφισμα απέρριπταν τις μεταρριθμιστικές συνθήκες της ΕΕ.
• Ξεκόλλα Γιαννάκη μου... όπως δεν γουστάρεις τον Τάσσο να σου λέει πως είσαι μειομένων αντιστάσεων επειδή διαφώνησες στο σχέδιο Αναν, τουλάχιστον να είσαι πιο ταπεινός στο θέμα ΕΕ και διαφωρετικών εκτιμήσεων. Στο κάτω κάτω, κανείς δεν ψήφισε εναντίων της ένταξης μας. Στο λέω απλά για να μην κάνουμε αυτά που μας κάνουν. Καλό θα σου κάνει, κακό όχι. Ευρωσκεπτικισμός υπάρχει μόνο σε ένα επιτελείο και ξέρεις ποιο. Όχι σε αυτό του Χριστόφια.
• Άλλο πράγμα ο ευρολαγνισμός, άλλο ο ευρωσκεπτικισμός κι άλλο ο ευρωαγωνιστής κύριε Κασουλίδη μου.
• Το Ευρωσκεπτικιστικό Ακέλ λοιπόν, διοργανώνει συμπόσιο με θέμα "Κύπρος-Κυπριακό-ΕΕ" στο οποίο θα παρευθρεθούν Ευρωβουλευτές της Ευρωπαϊκής Αριστεράς από Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία, Γαλλία και Ελλάδα. Κι αυτοί σύμμαχοι μας είναι, έτσι για να κάνουμε ξεκάθαρο το τοπίο! Ο Έλληνας είναι ο Γιώργος ΠΑσχαλίδης του... ΠΑΣΟΚ.
• Αυτή είναι και η μοναδική ελληνική παρουσία στα προεκλογικά της Κύπρου και θα εμφανιστεί στο πλευρό του Χριστόφια, και όχι στο πλευρό του Τάσσου.. ή καλύτερα του Ομήρου της ΕΔΕΚ που είναι και αδελφοποιημένα κόμματα με το ΠΑΣΟΚ!
• Ήρθαν 60-τόσοι Ευρωβουλευτές στη Λεμεσό να στηρίξουν τον Κασουλίδη. Και πολύ καλά έκαναν. Είναι ωραίο να νιώθεις ότι έχεις φίλους και συμμάχους που θα φανούν χρήσιμοι αν εκλεγεί ο Κασουλίδης πρόεδρος. Παρόλα αυτά θα ήθελα να ήξερα γιατί ο Κασουλίδης δεν φώναξε πάλι "Η Κύπρος είναι Ελληνική". Τι φοβήθηκε; Μήπως κάποια κατάλοιπα του υποψηφίου δεν συνάδουν με το... Ευρωπαϊκό προφίλ και μας τα πλασάρει μόνο για εσωτερική κατανάλωση; Α τον Ευρωσκεπτικιστή!
• Πάντως θα ήθελα να ρωτούσα κάτι και τους Ευρωβουλευτές. Αν παραξενεύτηκαν καθόλου που ήρθαν να στηρίξουν κάποιον για πρόεδρο της ΧΩΡΑΣ-ΜΕΛΟΥΣ ΚΥΠΡΟΥ και δεν είδαν ούτε μια Κυπριακή σημαία... Ποτζί-ποδά, πάλε γίναμε ρεντίκολο στα μάτια των ξένων.
• Αλλά το μεγαλύτερο ρεζίλι έγινε από τον πρώην ΥΠΕΞ μας. Σκεφτείτε δηλαδή να τον ξαναβάλει στο πόστο αυτό ο Τάσσος αν επανεκλεγεί (φτου-φτου). Είναι άξιος να πάει σε καμιά σύνοδο και να τους πει και νενέκους! Ο μεσιέ Λιλλικέ-α, ακόμη λίγο θα μας έλεγε πως ήρθαν στην Κύπρο οι Ευρωβουλευτές για να κάνουν πραξικόπημα του Τάσσου!
• Τόση ξενοφοβία πια; Αν είναι δυνατόν! Αν εμπορούσες κύριε Λιλλίτσι ας το έκανες κι εσύ! Ναί έχουμε προεκλογική, αλλά δεν θα παρουσιάζουμε ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ τους ξένους σαν ΕΟΚΑ Β. Ο Θεός να μην το δείξει να είναι αύριο αυτός ο άνθρωπος ΥΠΕΞ μας. Θα είναι η μαννότσαππα της ΕΕ.
• Άργησα αλλά τελικά κατάλαβα το σλόγκαν του Κασουλίδη για τα περί κουμπάρων όσο αφορά τον Τάσσο. Ο υπουργός Πασιαρδής μετακινήθηκε σε τρία υψηλά πόστα μέχρι τώρα. Είναι κουμπάρος του Τάσσου. Ο Πάλμας παντρεμένος με την αδελφότεκνη του Τάσσου που δουλεύει στο δικηγορικό γραφείο. Ο Υφιπουργός παρά τω προέδρω, κουμπάρος του Τάσσου. Ο μακαρίτης Πεύκιος, κι αυτός κουμπάρος του. Ο Πρόεδρος επιτροπής δημόσιας υπηρεσίας, κι αυτός κουμπάρος! Για τον και την Κενεβέζου είναι γνωστές οι συγγένειες... μην τα ξαναλέμε. Εβίβα κουμπάρε λοιπόν!
• Το είπε! Διάγγελμα Προέδρου Παπαδόπουλου όταν εκλέγηκε πρόεδρος το 2003: «Στην κοινωνία που θα στήσουμε δεν υπάρχει θέση για πολίτες δεύτερης ποιότητας λόγω της κομματικής τους ταυτότητας ή της ιδεολογικής τους τοποθέτησης. Όσοι παραβαίνουν αυτόν τον κανόνα με νοοτροπίες του παρελθόντος, πρέπει να ξέρουν την επίσημη διαβεβαίωσή μου, όχι μόνο την ανοχή μου δεν έχουν αλλά θα έχουν την οργή μου και την εκδικητική τιμωρία»
• Αλλά δεν το έκανε: "Νενέκοι, δοσίλογοι, τουρκοπροσκυνημένοι -Προδότες -Πουλημένοι -Πολιτικοί μειωμένων αντιστάσεων -Ανίδεοι πολιτικοί -Πράκτορες των Άγγλοαμερικάνων"
• Μα το προσέξατε ότι ο Τάσσος ούτε που πήγε στην κηδεία του μακαρίτη Χρυστόδουλου; Ότι ανέβαλε να παρουσιαστεί σε διάφορες εκδηλώσεις που ήταν καλεσμένος; Α ναί, ξέχασα είχε γρίππη μας είπεν η αζαγιά του τοίχου.
• Πάντως, θυμούμαι τον Τάσσο τότε που έγραφε στον "Κήρυκα" την ιατρική συνταγή με τα ψυχοφάρμακα του μακαρίτη του Σπύρου Κυπριανού. Έπρεπε, έλεγε, ο λαός να ξέρει την κατάσταση του ηγέτου του για να κρίνει αν μπορεί να τον εμπιστευτεί. Μπορούμε λοιπόν κύριε Λιλλήκα να έχουμε την ιατρική συνταγή του γιατρού του προέδρου μας με τα φάρμακα που του έγραψε για την γρίππη;
• Μου θυμίζει το 2003 που ήθελε να θεσμοθετηθεί νομοσχέδιο που θα απαγόρευε τις κοινωνικές παροχές 6 μήνες πριν τις εκλογές. Τώρα, στα 75 του πια ο άνθρωπος, προφανώς το ξέχασε.
• Τα κροκοδείλια δάκρυα όμως, τα θυμήθηκε μια χαρά. Θυμάστε τζίνο το κλαουννογαουρίσιμο το διάγγελμα; Έκλαψε κι αυτός μια φορά (τελικά τι ήταν; Ασετόν, σπίρτο, υγρό καθαρισμού μασκάρων... τι;) και τώρα μας το διαφημίζει. Ξεπεσμός στο φουλ. Έπιασε πάτο ο άνθρωπος. Πιο κάτω δεν έχει. Κατά τα άλλα, είναι σίγουρα τα διάφορα τασσούθκια πως θα επανεκλεγεί. Αν θέλετε τους πιστεύετε.
• Μα ξέρετε όλοι σας ποιοί υποστηρίζουν τον Τάσσο Παπαδόπουλο; Αν δεν το ξέρετε, μάθετε το: Χουντικός Αξιωματικός Στυλιανός Πατακός, Φώτης Παπαφώτης, Λευτέρης Παπαδόπουλος - ηγέτης ΕΟΚΑ Β, Καραντζαφέρης, Χρυσή Αυγή, Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Πάντως χίλιες φορές προτιμώ να με στηρίζει ο Ττίμης, ο Προδρόμου, Ο Παπαπέτρου, η Πραξούλα παρά όλοι αυτοί. Κι ύστερα απορεί ο Κάρογιαν κι ο Ομήρου (μα αυτός είναι αριστερός;;;;) γιατί δεν είναι ακόμη μαζί τους το ΑΚΕΛ.
• Α ξέχασα έναν. Κι ο υιός Σαμψών. Ναί, εκείνος που κατά τα άλλα ανήκει στον ΔΗΣΥ. Ο άνθρωπος εκστασιάστηκε με την ανακοίνωση της ΣΕΚ. Η φυλλάδα του την επομένη κυκλοφόρησε με τίτλο που παρομοίαζε τον Χριστόφια με χαμαιλέοντα. Σωτηράκη μου δεν έχει πρόβλημα. Σιγά μην περίμενε ψήφο από σένα ο Χριστόφιας. Έτσι κι αλλιώς εσύ δεν θες να κερδίσει ο Κασουλίδης. Διότι αν ήθελες, δεν θα ήσουν τόσο χαρούμενος με την ανακοίνωση της ΣΕΚ που μας παίρνει ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΙΣΩ. Εκτός κι αν αποταθείτε σε εξωγήινους να σας ψηφίσουν τον 2ο γύρο, αν περάσει ο Κασουλίδης.
• Την έκπληξη όμως έκανε ο Κασουλίδης. Ναί, αυτός που θέλει να βλέπει το μέλλον, να βλέπει μόνο μπροστά, να κάνει το ΟΧΙ και το ΝΑΙ ΜΑΖΙ, να φέρει ειρήνη και ομόνοια στην κοινωνία μας. Χαιρέτησε ο άνθρωπος την ανακοίνωση της ΣΕΚ. Όσοι επιθυμούν, να το έχουν υπ'όψην αυτό. Ρε μπας και πρέπει να φοβόμαστε λιγότερο τον διάολο που ξέρουμε παρά αυτόν που δεν ξέρουμε, όπως λέει κι η Αγγλική ρήση;
• Αχ ρε Αναστασιάδη, εκτός από τους αντίπαλους υποψήφιους, έχεις και τον δικό σου υποψήφιο και βουλευτές να σου πάνε κόντρα. Καλή τύχη πάντως... όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι είναι μαζί σου διότι τολμάς να δεις μπροστά. Όχι όπως τον Κασουλίδη που μόνο στα λόγια το λέει.
• Αλήθεια, πως ένιωσε ο κύριος Ομήρου για την ανακοίνωση της ΣΕΚ και πως νιώθει για την στήριξη της φυλλάδας εκείνης προς το πρόσωπο του κύριου Παπαδόπουλου; Αριστερός; Δεξιός; Χουντικός; Κρίμα στην ιστορία της παράταξης... έτσι ηγέτες όμως που έχει, ανάλογη τύχη θα έχει στο τέλος.
• Μιλά για τα μάγια της παρούσας κυβέρνησης ο Χατζηγεωργίου του ΑΚΕΛ. Ρε Τάκη, αγαπούμεν σε, εκτιμούμεν σε, θεωρούμεν σε τσιάκκον αλλά μην μας τα λες εμάς αυτά με τα μάγια. Εμείς, ο κόσμος, τα ξορκίσαμε εδώ και καιρό. ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟΥ ΣΟΥ ΠΕΣ ΤΑ. Κι αυτός με τη σειρά του να τα πει του Κατσουρίδη που ήταν κι εναντίων στην αποχώρηση από την συνκυβέρνηση τότε. Όχι τίποτε άλλο, αλλά αν πάθετε κανέναν χαττάν στον 1ο γύρο, να μεν κόψει ο νους τους πάλε να πάνε προς Τάσσο μεριά.
• Ακούσατε τι είπε ένας απλός πολίτης στην κάμερα για το ... καρναβάλι των επιτελείων στην Μακαρίου; ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ: "Περίμενα λίγη περισσότερη σοβαρότητα. Προεδρικές έχουμε που είναι και κρίσιμες μάλιστα. Λίγη περισσότερη σοβαρότητα δεν θα έβλαφτε". ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΔΙΚΕ ΜΟΥ.
• Ούτε στα καρναβάλια δεν θα δούμε τόσο χορό, παναΰρι και πελλάρα. Ρε μπας και βλέπουν όλοι τους συνέχεια CNN; Διότι αν νομίζουν πως αυτά τα καραγκιοζιλίκια είναι Ευρωπαϊκά, τότε εγώ προτιμώ να ζήσω σε μια χώρα της Αφρικανικής Ένωσης.
• Τωρά που είπα Αφρική. Θυμάστε τον τραουλλοπαπά που δήλωνε το 2004 πως με την ένταξη μας στην ΕΕ καταφέραμεν την ένωσην της Κύπρου με την μητέραν Ελλάδαν; Ναί το είχε πει εκείνες τις ημέρες σαν αντίδραση στο γεγονός πως οι θρησκευτικοί ηγέτες των Τουρκοκυπρίων πήγαν στον Κύκκο να προσευχηθούν για τον Μακάριο, κάνοντας μια μεγαλοπρεπή κίνηση προς τα μπρος και μια τρομερή υπέρβαση. Ε, ο Τόμμυ Β, συμπεριφέρθηκε σαν Αφρικάνος παπάς που μιλά σε "αγράμματα και αμόρφωτα μαυρούθκια". Και το γελοίο είναι ότι κάποιοι τον έκαναν Θεό με αυτά που είπε... Και ύστερα σου λένε, ψηφίζουν Τάσσο για να πάνε μπροστά. Μα που μπροστά θα πάτε μάνα μου; Είμαστε στη μούττη του γκρεμού και εσείς θέλετε να μας ρίξετε ούλλους κάτω!
• Ποιός από τους τρεις άραγε θα μπορέσει να απονέμει την δικαιοσύνη για το αεροπορικό της Ήλιος και να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων; Ποιός από τους τρεις θα φανεί τουλάχιστον λίγο ευαίσθητος για τον πόνο των συγγενών τους;
• Σίγουρα όχι αυτός που τους έκλεισε στα μούτρα την πόρτα του προεδρικού και που αρνήθηκε να τους δει γιατί ήταν... busy!
• Κατά τα άλλα, καλές εκλογές σε όλους σας. Μακρυά από ακρότητες και τσακωμούς. Και φυσικά, καλή απαλλαγή!

Ο αφθώδης πυρετός ξανακτυπά...

... μόνο που αυτή τη φορά αντί να πάει Δρομολαξιά, πήγε απ'ευθείας στο Ραδιοτασσικό Ίδρυμα Κύπρου. Το τραγικό είναι που αυτή τη φορά εξαπλώνεται επικίνδυνα. Προφανώς κτύπησε πρώτα τον κύριο Καρεκλά, μετά την Αιμιλία Κενεβέζου και ακόμη πιο πολύ τους κύριο Υπουργό Γεωργίας και κύριο Κυπριανού, που από την εξάπλωση της ασθένειας πάνω τους, εφουσκώσαν τόσο πολλά τα χείλη τους από τις παμπούλες που δεν μπορούσαν καν να βγουν στην τηλεόραση να μιλήσουν για το θέμα. Ο Θεός να τους φυλάει τους ανθρώπους... μα ούτε μια προστατευτική στολή για να ... καλύψουν την...ασθένεια του Τασσώδη πυρετού;

Ο Χοσέ Μανουέλ Μπαρόσο, έστειλε απαντητική επιστολή στον κύριο Ματσάκη ο οποίος την έδωσε στην δημοσιότητα. Σύμφωνα λοιπόν με την επιστολή του Μπαρόσο, ο-υ-δ-έ-π-ο-τ-ε υπήρξε στην Κύπρο επιδημία αφθώδες πυρετού!!! Ναί, καλά διαβάζετε. Ουδέποτε υπήρξε επιδημία αφθώδες πυρετού στη Κύπρο και το μέτρο που λήθφηκε τότε από την ΕΕ για μη εξαγωγή κρεάτων από την Κύπρο ήταν καθαρά προληπτικό. Αξίζει να ξέρετε επίσης πως η απόφαση για θανάτωση των ζώων εκείνων, παρόλο που την προνοούν οι κανονισμοί της ΕΕ ΑΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΕΙ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ήταν αποκλειστική απόφαση της κυβέρνησης μας και του υπουργού μας.

Δεν εκπλάγηκα και τόσο ομολογώ. Το πράγμα βρωμούσε από την αρχή. Λαμβάνοντας υπόψην κάποια γεγονώτα ήταν φανερό πως κάτι δεν μας έλεγαν οι κυβερνώντες μας. Καταρχάς, θανατώθηκαν τόσα αιγοπρόβατα χωρίς να θανατωθεί ούτε ένας χοίρος. Η ασθένεια του αφθώδες πυρετού εξαπλώνεται πολύ περισσότερο στους χοίρους παρά στα πρόβατα. Κανένα κρούσμα της ασθένειας όμως δεν εμφανίστηκε πάνω σε χοιροστάσια που ήταν μέσα στην ακτίνα των 10χιλ που η κυβέρνηση μας έθεσε σε καραντίνα. Επιπλέον, ο Μάρκος Κυπριανού τότε δήλωνε πως η ΕΕ δεν είχε ιδέα για ύπαρξη αφθώδες πυρετού στην Κύπρο. Μια θέση που αργότερα απέσυρε για να βολέψει προφανώς τους κυβερνώντες μας. Επίσης, οι φήμες πως στην περιοχή είχαν βάλει χέρι ντιβέλοπερς για να κτίσουν νοσοκομεία κτλ οργίαζαν. Άλλο γεγονός ήταν πως μια βδομάδα μετά την απόφαση της ΕΕ να απαγορευτεί το σφάξιμο κρέατος (γα προοληπτικούς λόγους!) ο κύριος Μάρκος Κυπριανού μας είπε πως άρεται η απαγόρευση. Πως ήταν δυνατόν η περιοχή να παραμένει σε καραντίνα "σύμφωνα με οδηγίες της ΕΕ" αλλά ταυτόχρονα να μας επιτρέπεται από την ΕΕ το σφάξιμο κρεάτος;;;

Το ΜΕΓΑ (μάλιστα, ως και το κανάλι του Παπά) το είχε σαν 2η κυριότερη είδηση της ημέρας και κάλυψε το γεγονός με εκτενέστατο ρεπορτάζ για την απαντητική επιστολή του Μπαρόσο. Και μπράβο τους. Το Ραδιοτασσικό Ίδρυμα Κύπρου, το οποίο πληρώνουμε θέλουμε - δε θέλουμε, μετέδωσε την είδηση στο τέλος του δελτίου. Μετά δηλαδή που είδαμε τις εκλογές της Αμερικής, τον τυφώνα στο Τενεσί, τις ληστείες των Σλοβάκων (αυτό φυσικά ήταν 2ο κύριο θέμα!) και τα διάφορα κουτσομπολιά του κόσμου και λίγο πριν πάνε στην αθλητική ενημέρωση, θυμήθηκαν να μας πουν και γι αυτό το θέμα.

Θυμίζω μόνο πως τις μέρες που εκδηλώθηκε η λεγόμενη ψευδοεπιδημία ήταν πρώτη είδηση και έπαιρνε και περίπου ένα 20λεπτο από κάθε δελτίο. Η δε Αιμιλία Κενεβέζου μας περιέγραφε με πολύ περαστατικό τρόπο το δράμα των κτηνοτρόφων που έκλαιγαν σαν μικρά μωρά για τα ζώα τους και εκθείαζε με σθένος και θαυμασμό την συμπαράσταση του τατά του αδελφού της προς τους κρηνοτρόφους ενώ κάθε 5 λεπτά έκανε και παρεμβάσεις ο υπουργός Γεωργίας μας. Είχαμε προεκλογική και βλέπαμε περισσότερο τον υπουργό Γεωργίας παρά τους υποψηφίους όπως θα θυμάστε. Δεν είχε μείνει κανάλι και ραδιοσταθμός που δεν εμφανιζότανε ο κύριος αυτός. Ποιός μπορεί να ξεχάσει άλλωστε και την δήλωση του πως αν αποδεικτεί πως όσοι έλεγαν πως δεν υπάρχει επιδημία αυτός θα έδινε την παραίτηση του!
Σήμερα λοιπόν που αποδεικνύεται από τα πιο επίσημα χείλη πως ουδέποτε υπήρξη επιδημία αφθώδες πυρετού στην Κύπρο, το θέμα έγινε τόσο, μα τόσο ασήμαντο, αποσιωποιήθηκε ενώ η Αιμιλία μας θεώρησε σαν ουσία του θέματος όχι το ότι δεν είχαμε την ασθένεια στην Κύπρο αλλά ότι τα μέτρα που πήραμε ήταν τα ενδυκνυώμενα... Άσε που εξαφανίστηκε ολόκληρη εκείνη η ευσπλαχνία για το δράμα των κτηνοτρώφων. Περιττό φυσικά να σας πω πως τόσο στο ΜΕΓΑ όσο και στο ΡΙΚ ο λαλίστατος υπουργός μας δεν εμφανίστηκε να κάνει δηλώσεις επί του θέματος. Αλήθεια, που ήταν; Αν ετοίμαζε γραπτώς την παραίτηση του, οκ, πάω πάσο, είναι μια πολύ καλή δικαιολογία. Αλλά βλάκες δεν είμαστε. Έκρυψε μέσα στο πετσί του ο κύριος...
Κάπως έτσι έχει χτυπήσει η ασθένεια το Ραδιοτασσικό Ίδρυμα Κύπρου και τους αντικειμενικούς και δίκαιους δημοσιογράφους του. Αν αύριο ας πούμε η Κύπρος κερδίσει τη μάχη για το Χαλλούμι από την Δανία θα είναι πρώτη είδηση. Κι αν, πάλι ας πούμε, αύριο κατεβεί κανένας Ευρωπαίος ηγέτης στα κατεχόμενα, η είδηση θα μεταδοθεί κάπου μεταξύ της είδησης πως γέννησε ο πίθηκος στον ζωολογικό κήπου του Τζιμπουχτού και της είδησης πως ο Λουΐ Βιτόν έφκαλε καινούργιες τσάντες...

Υ.Γ: α. Τι έγινε το άλλο πρώτο θέμα του ΡΙΚ πριν λίγο καιρό, δηλαδή τα πετρέλαια;

Γιατί η διχοτόμηση δεν είναι επιλογή - Μέρος Β

Στην προηγούμενη ανάρτηση εξήγησα πως και γιατί τυχόν επανεκλογή Τάσσου Παπαδόπουλου θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην διχοτόμηση. Η αλλοπρόσαλλη πολιτική του, τα ψέματα και οι παλινδρομήσεις που εντέχνως προσπαθεί ο πρόεδρος να κρύψει κάτω από την ομπρέλα της τάχα "διαχείρισης", ο μηδενισμός του ρόλου των Τουρκοκυπρίων που πηγάζει από ανίατες ασθένειες εθνο-εγωκεντρισμού των δεκαετιών 60 και 70, η στασιμότητα που φαίνεται να βολεύει τους αυλικούς του προεδρικού και η συμπερίληψη των εθνικιστών του Ευρωκό που "έχουν κοινές θέσεις με τον Πρόεδρο" είναι μια συνταγή που μας οδηγεί χωρίς καμία, μα καμία, αμφιβολία στην διχοτόμηση.

Το δυστύχημα είναι που όλοι αυτοί δεν ενοχλούνται από την ιδέα της διχοτόμησης. Αυτοί οι "πατριώτες" που κάποτε πήραν το νόμο στα χέρια τους γιατί πίστευαν πως έτσι θα μας γλίτωναν από τους Τούρκους φέρνοντας τους ουσιαστικά στο νησί, σήμερα είναι έτοιμοι να δώσουν την μισή μας πατρίδα στην Τουρκία παρά να πέσουν από το εθνικιστικό "εγώ" τους και να συμβιβαστούν στην ιδέα πως το νησί δεν ανήκει μόνο σε εμάς αλλά πρέπει να το χαρούμε μαζί με το σύνοικο στοιχείο, που είναι οι Τουρκοκύπριοι. Το μεγαλύτερο όμως δυστύχημα είναι που κάποιοι άλλοι, που δεν είναι εθνικιστές και που δεν διακατέχονται από σύνδρομα καταδίωξης και μίσους, σήμερα εμφανίζονται να έχουν σαν επιλογή την λύση "τζίνοι τζει τζαι εμείς ποδά". Είναι πραγματικά θλιβερό. Οι ευθύνες βαραίνουν όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις που είχαμε ως τώρα. Που ΑΠΕΤΥΧΑΝ να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο της επανένωσης της πατρίδας μας μέσα μας. Ειδικά όμως, αυτή η κυβέρνηση, θα μείνει στην ιστορία σαν η πρώτη (ελπίζω και μόνη) που εμμέσως πλην σαφώς, καλλιέργησε πιο έντονα ανάμεσα στον κόσμο την ιδέα του οριστικού διαμελισμού. Η ηγεσία του ΔΗΣΥ, κι ο Κληρίδης, οι διαχρονικά απορριπτικοί και σκληροπυρηνικοί, κατάφεραν έγκαιρα να απαλλαγούν από τα εθνικιστικά τους σύνδρομα και να δουν κατάματα τις ρεαλιστικές επιλογές μας. Κι αυτό πρέπει ΟΛΟΙ να τους το αναγνωρίσουμε. Όπως ΟΛΟΙ πρέπει να αναγνωρίσουμε και την στάση του ΑΚΕΛ που στήριξε μεν την Κυπριακή Δημοκρατία όταν βαλλόταν από παντού αλλά ταυτόχρονα δεν δίστασε να χάσει το βόλεμα της εξουσίας γιατί πιστεύει πως ήρθε η ώρα της λύσης και πως με τον Τάσσο μόνο σε διχοτόμηση μπορούμε να ελπίζουμε. Η συνέχιση της "κόντρας" μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, είναι πλέον αχρείαστη. Όσος διαφορές κι αν έχουν ιδεολογικά, τους ενώνει πλέον μια κοινή θέση στο εθνικό θέμα: λύση όσο πιο γρήγορα γίνεται διότι η διχοτόμηση είναι προ των πυλών και δεν είναι επιλογή. Μπορεί το σχέδιο Αναν να ήταν μια κακή λύση ΔΔΟ, αλλά η πρόθεση που επέδειξαν οι του ΔΗΣΥ για λύση του Κυπριακού είναι κι ο κυριότερος λόγος που ο Κασουλίδης θα μπορούσε να είναι ο επόμενος πρόεδρος μας, αν ο Δημήτρης Χριστόφιας αποτύχει να πλασαριστεί στην δυάδα του 2ου γύρου.

Πολλοί λοιπόν [ανάμεσα τους κι ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος με τις δηλώσεις του περί δεύτερης καλύτερης λύσης] θεωρούν πως η υφιστάμενη κατάσταση είναι μια χαρά. Άλλοι λένε να χωριστούμε μια και καλή. Ο Λιλλήκας κι ο Ματσάκης λένε πως παρά λύση ΔΔΟ καλύτερα δύο κράτη. Αυτή είναι η κατάντια μας. Να θεωρούμε την υφιστάμενη κατάσταση σαν επιλογή. Ας δούμε όμως τι σημαίνει διχοτόμηση, ακόμη κι αν ΔΕΝ αναγνωριστούν τα κατεχόμενα ως μια άλλη χώρα:

1. Μονιμοποίηση και ΝΟΜΙΜΟποίηση της κατοχής.
Αποδέχοντας την διχοτόμηση ή διατηρώντας την έστω, το κατοχικό καθεστώς ανεμπόδιστο πλέον μπορεί να εναρμονιστεί με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και σιγά σιγά να αναγνωριστεί σαν ξεχωριστή οντότητα. Όσο κι αν είναι διαφορετική η περίπτωση των κατεχομένων από το Κόσοβο για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή αλλά και διεθνής πολιτική έδειξε πως δεν ευνοεί διατήρηση συνοριακών εκκρεμοτήτων. Αντίθετα, ευνοεί την λύση τέτοιων προβλημάτων. Τα κατεχόμενα θα αναγνωριστούν και οριστικά χάνουμε την μισή μας πατρίδα. Με λύση όμως, αυτό αποφεύγεται.
2. Σύνορα με την Τουρκία μήκους 185 χιλιομέτρων, μέσα στην Κύπρο, μέσα στην Λευκωσία.
Ενδεχόμενη διχοτόμηση ή διατήρηση της, τα κατεχόμενα θα γίνουν νόμιμο πλέον κράτος-εν-κράτη της Τουρκίας όπου οι διάφοροι κεμαλιστές και στρατηγοί θα επιβάλουν την δική τους τάξη. Οι λαθρομετανάστες δεν θα έρχονται 20-20 όπως τώρα, αλλά 100-100 καθημερινά. Με λύση που θα διασφαλίζει τις πλειοψηφείες και τον αριθμό που μπορεί να εμβολιαστεί μέσα στις 2 ζώνες, αποφεύγεται κι αυτό.
3. Μεταφορά απεριορίστου αριθμού εποίκων στα κατεχόμενα.
Από το 2004 μέχρι σήμερα, ο ρυθμός ανάπτυξης του πληθυσμού των εποίκων, ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ, είναι μεγαλύτερος σε ποσοστό από τον αριθμητικό ρυθμό πληθυσμιακής ανάπτυξης της... Κίνας! Σε 5 χρόνια περίπου, προβλέπεται να ξεπεράσουν το 1000000 οι έποικοι. Με λύση, οι περισσότεροι θα φύγουν.
4. Μαζική μετακίνηση Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές με ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα δικαιώματα που τους δίνει το Σύνταγμα.
Αν από τις 150000 περίπουΤΚ, αποφασίσουν να έρθουν να ζήσουν στις ελεύθερες περιοχές έστω και λιγότερο από τους μισούς, τότε σημαίνει πως 650000 περίπου ΤΚ θα είναι ισότιμοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κι αυτό δεν είναι απομακρυσμένο σενάριο. Ήδη οι ΤΚ ζουν μειονεκτικά σε σύγκριση με τους έποικους που είναι οι καθόλα ευνοούμενοι του κατοχικού καθεστώτος. Ακόμη κι αυτοί οι ΤΚ που ανέχονται την κατάσταση στα κατεχόμενα με τους εποίκους, θα προτιμήσουν την ισότητα και την ασφάλεια που θα τους παρέχει η Ευρωπαϊκή Κυπριακή Δημοκρατία. Αν λοιπόν έρθουν έστω 60000-70000 ΤΚ από εδώ, τότε δικαιωματικά θα ζητήσουν και τα δικαιώματα τους, σύμφωνα με το Σύνταγμα. Κι αυτά τα δικαιώματα δεν είναι μόνο να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να ψηφίζουν, να δουλεύουν κτλ όπως κάποιοι αφελώς πιστεύουν. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα έχουν αντιπρόεδρο, υπουργούς στις κυβερνήσεις, ξεχωριστούς δήμους, φωνή στη Βουλή, δικαίωμα Βέτο σε αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας, εξωτερική πολιτική, διεθνείς σχέσεις και συμφωνίες που θα δεσμεύουν ΚΑΙ ΕΜΑΣ και τόσα άλλα... Με λίγα λόγια, αφέντες στο Βορρά οι Τούρκοι, συνέταιροι στο νότο με μας οι ΤΚ. Με λύση όμως, ΚΑΙ αυτό αποφεύγεται.
5. Ελληνο-τουρκο-ρωσο-αραβο-σριλανκεζο- ευρωπαϊκό κράτος
Με ενδεχόμενη είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ σε λίγα χρόνια, θα μπορούν να έρθουν στις ελεύθερες περιοχές όσοι Τούρκοι (όχι ΤΚ) θέλουν με τα δικαιώματα που τους δίνει το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Θα είναι θέμα χρόνου να ξυπνήσουμε μια μέρα σε ένα Ελληνο-τουρκο-ρωσο-αραβο-σριλανκεζο- ευρωπαϊκό κράτος και να είμαστε... ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ. Με λύση που να διασφαλίζει πλειοψηφείς, τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει.

Ας αναλογιστεί λοιπόν κανείς τι μέλλον θέλει για τα παιδιά του, τον ίδιο και την χώρα του. Η διχοτόμηση δεν αποτελεί λύση! Ούτε κι οι πολιτικές εκείνες που μας οδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση. Γι αυτό κι ο Τάσσος Παπαδόπουλος, οι διάφοροι κουμπάροι και βαφτιστικοί του, οι διάφοροι Λιλλήκες, Ομήρου, Συλλούρηδες, Κουτσού, Κουλίες, Πιττοκοπίτιδες και Αρχιεπίσκοποι πρέπει να φύγουν από την εξουσία!!! ΠΡΕΠΕΙ. Η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο αυτούς αλλά και τα δύο μεγάλα κόμματα, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ. Από αυτούς εξαρτάται αν θα τους αφήσουμε όλους αυτούς που είπα πιο πάνω να καθορίζουν το μέλλον μας και να μας καταστρέψουν!!!
Έφτασε η ώρα της πιο ηρωικής πράξης που χρειάστηκε ποτέ να κάνουν τα κόμματα αυτά. Η υπέρβαση πρέπει να γίνει οπωσδήποτε. Ο τόπος, η ιστορία, η συνείδηση αυτό επιβάλλει! Είναι τώρα ή ποτέ. Είτε σώζουμε τον τόπο μας τώρα, είτε τον χάνουμε για πάντα.

Οι Ακελικοί, οι αριστεροί κι οι φιλο-ακελικοί ΟΛΟΙ πρέπει να δώσουν την στήριξη τους στον άνθρωπο τους, τον Δημήτρη Χριστόφια. Οι Συναγερμικοί να κάνουν το ίδιο με τον Γιαννάκη Κασουλίδη. Έφτασε η ώρα να γυρίσουμε όλοι μαζί την πλάτη στους βολεμένους και ρουσφετολόγους κυβερνώντες και να πάμε επιτέλους μπροστά, προς την λύση.

Τι σημαίνει επανεκλογή Τάσσου - Γιατί η διχοτόμιση δεν είναι επιλογή - ΜΕΡΟΣ Α

Είναι με μεγάλη μου λύπη που ακούω συχνά-πυκνά κάποιους να λένε το νέο σλόγκαν... "τζείνοι τζει τζαι εμείς ποδά" ή "να μείνουμε όπως είμαστεν" ή "μια χαρά είμαστεν όπως είμαστεν τωρά". Πρόκειται για απόψεις που κυρίως, όχι όμως απόλυτα, πηγάζουν είτε από απογοήτευση για τους χειρισμούς των κυβερνήσεων μας διαχρωνικά στο Κυπριακό, είτε από απορριπτική διάθεση στην ιδέα της συμβίωσης με τους τουρκοκύρπιους συμπατριώτες μας.

Βλέποντας την πολιτική του Τάσσου εδώ και 50 χρόνια στο Κυπριακό, είναι ολοφάνερο πως λύση δεν πρόκειται να υπάρξει αν επανεκλεγεί στην προεδρία. Και δεν είναι ούτε κατηγορία, ούτε συκοφαντία. Είναι μια λογικότατη διαπίστωση. Αν κρίνουμε μόνο λίγα σημεία από την πολιτική του Τάσσου τα τελευταία 5 χρόνια όπου διετέλεσε πρόεδρος, τα ψέματα, τις αντιφατικές του εκτιμήσεις και πολιτικές, τις πανιδρομίσεις και την σύμπλευση του με κόμματα και στελέχη που τάσσονται φανερά εναντίων της μορφής λύσης που -επίσημα- ο Τάσσος υποστηρίζει (δηλ. διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία) μπορούμε να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές.

Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή αλλαγή. Για 30 χρόνια παρακαλούσαμε όλοι να προσέλθει η τουρκική πλευρά σε συνομιλίες για λύση του Κυπριακού. Σήμερα καταλήξαμε να δίνουμε το δικαίωμα στην Τουρκία να κρύβεται πίσω από το δάκτυλο της και ενώ είναι αδιάλλακτη έρχεται ταυτόχρονα και καλεί τον ΟΗΕ να αναλάβει πρωτοβουλίες για λύση του Κυπριακού και εμείς αντί να πηδάμε από τη χαρά μας, βρίσκουμε διάφορες δικαιολογίες για να διατηρηθεί η στασιμότητα! Αυτό λοιπόν που για τόσα χρόνια παρακαλούσαμε, γίνεται. Και όμως, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, αυτοί που δεν προσέρχονται σε συνομιλίες για λύση είμαστε εμείς. (8 Ιουλίου 2006 - 19 μήνες στασιμότητας, καμία εξάσκηση πολιτικήςε που να πιέσει τον Ταλάτ και την Τουρκία). Γιατί; Μα φυσικά επειδή ακόμη, μετά από 34 ολόκληρα χρόνια, δεν ξέρουμε καν τι είδους λύση θέλουμε. Δεν ξέρουμε ακόμη ποια βάση λύσης θα επιδιώξουμε. Δεν ξέρουμε ποια ψηφίσματα του ΟΗΕ που υπογράψαμε από τον καιρό του Μακαρίου θα τηρήσουμε και ποιά θα αγνοήσουμε! Βλέπετε, πρέπει να ικανοποιηθούν όλοι... οι Οικολόγοι που τάχθηκαν φανερά από την αρχή εναντίων της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, το εθνικιστικό Ευρωκό που κάνει όνειρα θερινής νυκτός πως θα επιστρέψουμε στο ενιαίο κράτος (και να αλωνίζουν όπως τότε...) και οι απέναντι θα μας πουν "γές σέρ", η Εδεκ που μέσω του προέδρου της τάσσεται φανερά εναντίων της διζωνικής (την ονομάζει λύση διχοτόμησης, άσχετα αν το 2004 ήταν αρχικά υπερ του ΝΑΙ) και τέλος το ΔΗΚΟ που είναι αντι-ομονσπονδιακό αλλά κανείς τους δεν έχει τα μπαλάκια να βγει να το πει.... κι όλοι αυτοί, στηρίζουν τον Τάσσο Παπαδόπουλο και έχουν κάνει σημαία τους την συμφωνία της 8ης Ιουλίου... που προνοεί λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδία και πολιτική ισότητα χωρίς σωστά ή λάθος περιεχόμενα!!! Πέστε τα όλα αυτά αναξιοπιστία; Αμφιταλαντεύσεις; ΨΕΜΑΤΑ; Διαχείρηση του κυπριακού λαού; Σταθερότητα θέσεων; Όπως θέλετε πέστε το... η αλήθεια, σπουδαία τα λάχανα ότι κι αν πιστεύετε!

Είναι λοιπόν ολοφάνερο πως ενώ οι Τούρκοι ξέρουν τι θέλουν και το επιδιώκουν, εμείς ακόμη ψαχνόμαστε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας τι λύση θέλουμε. Η υποψηφιότητα Ματσάκη ήρθε και έκανε τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα, για πολλούς, ειδικά για τους Τασσικούς. Εγώ λέω πως έκανε τα πράγματα πολύ πιο απλουστευμένα γι αυτούς. Δεν μιλά ούτε για ΔΔΟ, ούτε για σωστό περιεχόμενο, ούτε τίποτε. Η φωνή του Ματσάκη είναι απλά η φωνή του Τάσσου, με την μόνη διαφορά πως είναι φωνή χωρίς προεκλογικές σκοπιμότητες. Είναι ειλικρινής ο Ματσάκης και αυτό του το αναγνωρίζω, όσο κι αν διαφωνώ με τις απόψεις του.

Θα μου πείτε από που κι ως που λέω πως είναι ο Ματσάκης η φωνή του Τάσσου. Ρωτήστε καλύτερα τον κύριο Αγγελίδη του ΔΗΚΟ για παράδειγμα. Ο οποίος μετά την αθώοση του Ματσάκη για τα πυθάρια, μέσω τηλεόρασης, κάλεσε τον Ματσάκη να τα βρουν με το ΔΗΚΟ για όσα έγιναν και να συνταχθεί κι αυτός στο στρατόπεδο του Τάσσου Παπαδόπουλου!!! Πως λοιπόν ο κύριος Αγγελίδης ήθελε τον Ματσάκη στο πλευρό του Τάσσου, αφού ο Ματσάκης υποστηρίζει τα δύο κράτη;;; Ξέρω, ξέρω... θα μου πείτε πως ο Αγγελίδης δεν ήξερε πως ο Ματσάκης είχε τέτοιες απόψεις. Έλα όμως που ήξερε...

Όταν η λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας τέθηκε στα όργανα του ΔΗΚΟ πριν χρόνια για να την εξετάσουν, ο κύριος Ματσάκης την απέρριψε κατηγορηματικά. Από τότε την θεωρούσε διχοτομική λύση ο Ματσάκης, και σύμφωνα με τον ίδιο, διαφωνίες είχαν και ο Ζαχαρίας Κουλίας αλλά κι ο Αγγελίδης. Ο Τάσσος τότε... επέμενε και την δέκτηκε. Μάλιστα τόση ήτανε η διαφωνία του με τον Ματσάκη, ο οποίος φώναζε έντονα, που τον έδιωξε από την αίθουσα. Οπόταν, ο κύριος Αγγελίδης γνωρίζει εδώ και κάτι χρόνια τις θέσεις του κύριου Ματσάκη. Μάλιστα συμφωνούν... ο ίδιος ο κύριος Αγγελίδης ήτανε από τους πρώτους (αν όχι ο πρώτος) αξιωματούχους του ΔΗΚΟ που φανερά έθεσε θέμα αμφισβήτησης της ΔΔΟ πριν λίγους μήνες, αμέσως μετά την αποχώρηση του ΑΚΕΛ από την συγκυβέρνηση. Το ερώτημα είναι πολύ απλό: γιατί ο κύριος Αγγελίδης καλούσε τον Ματσάκη να συστρατευτεί μαζί με το ΔΗΚΟ για στήριξη του Τάσσου Παπαδόπουλου; Γιατί ο κύριος Αγγελίδης ο ίδιος υποστηρίζει Τάσσο Παπαδόπουλο; Γιατί το Ευρωκό το ίδιο; Γιατί ο κύριος Ομήρου το ίδιο; Αναφέρω όλους αυτούς διότι είναι αυτοί που τάχθηκαν ενάντια στη λύση ΔΔΟ κατά καιρούς. Ο Τάσσος, επίσημα τουλάχιστον, λέει πως θέλει λύση ΔΔΟ. Οπόταν, ΓΙΑΤΙ τον στηρίζουν; Η απάντηση είναι απλή: γιατί ούτε κι ο Τάσσος την δέχεται, κι ας δεσμεύεται απέναντι στους ξένους και απέναντι στον λαό του. Ίσως κάνει και μαζί μας διαχείρηση, όπως έκανε και το 2004 που δεχότανε το ΑΝΑΝ, ήθελε να το αλλάξει για να μπορούμε να το δεκτούμε ακόμη και μετά που ο λαός το απόρριψε κι ας το θεωρούσε διχοτομικό!!! Είναι πασιφανές γιατί η αντιπολίτευση μιλά για παλινδρωμίσεις και αναξιοπιστία.

Όσο για τη δήλωση του στο Ελσίνκι; Τι να πει κανείς για ένας πρόεδρο της Κύπρου που χωρίς δισταγμό τόνιζε μπροστά σε ξένους και κύπριους δημοσιογράφους πως "η ηφιστάμενη κατάσταση στην Κύπρο είναι η δεύτερη καλύτερη λύση"; Πως μπορεί δηλαδή η ΜΗ ΛΥΣΗ να είναι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες καλή λύση, έστω και δεύτερη καλυτερη; Μα δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό;;; Φυσικά, όταν δέκτηκε κριτική στο εσωτερικό γι' αυτή του τη δήλωση, μας είπε πως λάθος κατάλαβαν οι δημοσιογράφοι οι Κύπριοι διότι τα αγγλικά τους δεν είναι καλά!!! Οι δύο δημοσιογράφοι όμως που ήταν εκεί, ήταν ο ένας του "Φ" και ο άλλος της "Αλήθειας", οι οποίοι έχουν πάρει τα διπλώματα τους ... στην Αγγλία!!!

Η ουσία είναι μια. Πως μπορεί να αυτοπροβάλλεται σαν ο μόνος που έχει σταθερές θέσεις στο εθνικό θέμα όταν τις αλλάζει σαν τις γραβάτες;;; ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΤΟΥ δεν έμεινε σταθερή για πάνω από λίγους μήνες. Τι να πρωτοθυμιθεί κανείς; Την καθημερινή του δέσμευση μέσω τηλεοράσεων για να πείσει τους Ακελικούς ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν πως δεσμεύεται να λύσει το Κυπριακό στη βάση του σχεδίου ΑΝΑΝ που τον ικανοποιούσε; Που όταν εκλέγηκε το 2003 φώναζε από τους εξώστες για την δέσμευση του για λύση ΔΔΟ αποκαλόντας τους ΤΚύριους "τουρκοκύριοι αδελφοί μας" ενώ τώρα μας λέει πως ουσιαστικά δεν έχουν λόγο σε μια πιθανή λύση; Που πήγε στη Νέα Υόρκη και δέκτηκε το ΑΝΑΝ-3 μετά που ο Ντενκτάς το απέρριψε; Που κατηγορούσε τον Ντενκτάς στον Κόφι Αναν επειδή απέρριψε το Αναν-3 και ήταν οι συνομιλίες σε αδιέξοδο; Να θυμηθούμε την σωστή του κρίση που όταν ο Ερντογάν, στριμωγμένος από την ΕΕ να δεκτεί το σχέδιο στρεφόταν ενάντια στον Ντενκτάς κι ο Τάσσος μας με την αυξημένη του κρίση μας έλεγε πως είναι τεχνάσματα επικοινωνιακά για να έρτει μετά ο Ερντογάν να ρίξει τον Ντενκτάς από την εξουσία και να δεκτεί το σχέδιο αναν, χωρίς βασικές διεκδικίσεις της Τουρκίας; Να θυμηθούμε τις προϋποθέσεις που έθετε η Τουρκία και δεν ικανοποιήθηκαν [μόνιμες αποκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενίσχυση της διζωνικότητας, το πρωτογενές δίκαιο και άλλα] ενώ εμάς μας είπε πως όλες οι απαιτήσεις της Τουρκίας ικανοποιήθηκαν ενώ καμία δική μας απαίτηση δεν έγινε αποδεκτή;;; Να θυμηθούμε πως ο στρατός της Τουρκίας απέρριψε το σχέδιο Αναν και στράφηκε εναντίων του Ερντογάν ενώ εμας μας έλεγε πως πανυγηρίζουν στην Τουρκία και έδιωσε εντολες στα ΜΜΕ να λένε το ίδιο; Να θυμηθούμε πως μετά την απόρριψη του σχεδίου από τον Τάσσο, ο Ερντογάν έλεγε με ανακούφιση πως το γεγονός πως οι Τκύπριοι το δέκτηκαν και οι Εκύπριοι το απέρριψαν είναι η μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία της Τουρκίας τα τελευταία 50 χρόνια;;; Και εδώ δεν λέω πως έπρεπε να το δεκτούμε, για να προλάβω κάποιους έξυπνους. Λέω ΓΙΑΤΙ να δεκτεί το Αναν-3 όταν ο Ντενκτάς το είχε απορρίψει, κοροϊδεύοντας όλη τη διεθνή κοινότητα και εμας μαζί που τον στηρίξαμε και έτρεχε μετά κρυφά κρυφά να παρακαλά τον Σερνταρ Ντενκτας να το καταστρέψουν; ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ που θα φέρει λύση; Με τέτοια πολιτική κρίση; Για όνομα... ο άνθρωπος είναι 75 χρονών... δεν μπορεί να μπορεί!!!

Είναι πλέον τόσο φανερό πως δεν υπάρχει "άστο ως πάρα τζει" μετά τις εκλογές. Η αλλαγή θα γίνει είτε τώρα, είτε ποτέ. Η υπέρβαση των δύο μεγάλων κομμάτων θα γίνει τώρα ή ποτέ. Συμφωνώ με τον Τάσσο πως δεν είναι κομματικές οι εκλογές. Έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ λύσης (Χριστόφιας-Κασουλίδης) και διχοτόμησης ή μη λύσης (Τάσσος). Στις 17 του Φεβράρη να στείλουμε τον Τάσσο στο δικηγορικό του γραφείο και στο προεδρικό έναν άνθρωπο που όταν θα αναφέρνει τους πρόσφυγες, τους αγνοούμενους και τα χωριά μας θα του δίνει δύναμη να αγωνιστεί για την λύση, την επανένωση και όχι να τους εξαγοράζει με χρήματα για συντελεστές δόμησης και κουρουφέξαλα.

Στο Β΄ Μέρος: τι σημαίνει διχοτόμηση, με την επανεκλογή Τάσσου.

ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ - ΤΑ ΕΚΑΜΕΣ ΣΑΛΑΤΑ

Άλλο ένα ηχηρότατο χτύπημα δέχτηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και μαζί της το ήδη καταρρακωμένο ηθικό μας. Η κάθοδος του πρώην Γερμανού καγκελάριου Γκέρχαντ Σρέντερ όπως αναμενόταν έφερε και σαφή πολιτικά μηνύματα. Η προσπάθεια της κυβερνησάρας μας, με τις αντιστάσεις (όσες έχει κι ένα λαστιχάκι, τόσες είναι φαίνεται) να προσδώσει ιδιωτικό χαρακτήρα στην επίσκεψη του Σρέντερ, για ακόμη μια φορά έπεσαν στο κενό, ξεγυμνώνοντας την έλλειψη σωστής κρίσης που διαθέτει ο Τάσσος Παπαδόπουλος, σύμφωνα με τον οποίο η Κύπρος βρίσκεται σε ισχυρότερη θέση σήμερα παρά παλιά...
Ας δούμε όμως το χρονικό την επίσκεψης του Σρέντερ. Η επίσκεψη του είναι στα πλαίσια τη πρόσκλησης του Ταλάτ, όταν πρώτος ο Σρέντερ τον είδε στη Γερμανία, και όχι σε εστιατόρια όπως με τόση αφέλεια μας λέει ο πρόεδρος! Ο Σρέντερ, σαν ιδιώτης, αντιπροσωπεύει την μεγαλύτερη εταιρία φυσικού αεριού στον κόσμο, την Ρωσική Γκασπρομ. Η κυβέρνηση μας είχε επικοινωνήσει με την εταιρεία αυτή για να φέρει φυσικό αέριο στην Κύπρο... αντί όμως να το κάνει αυτό, το κάνει στα κατεχόμενα αν κρίνουμε από την ατζέντα του Σρέντερ που πήγε για επενδύσεις... Στο πολιτικό σκηνικό όμως, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Παρόλη την προσπάθεια των Κάρογιαν, Τάσσου, Κουτσού, Ομήρου, Λιλλήκα και Περδίκη στα ΜΜΕ να μας πείσουν πως είναι μια ασήμαντη ιδιωτική επίσκεψη, το θέμα της καθόδου του Σρέντερ στην Τύμπου απασχόλησε εκτός από τα ε/κ, τ/κ, ελλαδικά και τουρκικά μέσα ενημέρωσης και την “Frankfurter Rundschau” που έγραψε πως η κάθοδος Σρέντερ αποτελεί την ενθάρρυνση για την άρση της οικονομικής και πολιτικής απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων αλλά και την Ντόϊτσε Βέλλε (Deutsche Welle), η οποία αποκάλυψε πως μέχρι και την προηγουμένη της επίσκεψης Σρέντερ στα κατεχόμενα η Κυπριακή Κυβέρνηση δεν είχε κάνει σαν διάβημα προς την Γερμανία και πως ο Τάσσος εδραιώνει την διχοτόμηση!!! Αυτό ήρθε σαν συνέχεια της δήλωσης του Όλι Ρεν που είπε πως η ΕΕ δεν θεωρεί παράνομα τα κατεχόμενα λιμάνια και αεροδρόμια!!! Και για όλα αυτά, ο πρόεδρος μας, χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο ενός μικρού παιδιού είπε κατά λέξη "σπουδαία τα λάχανα"!!! Είναι πραγματικά τραγικό... ότι και να πούμε για αυτόν τον πρόεδρό, είναι πραγματικά λίγο. Ο Σρέντερ λοιπόν στις δηλώσεις που έκανε όταν έφτασε στα κατεχόμενα είπε πως δεν βλέπει κανέναν λόγο να μην γίνονται απευθείας πτήσεις Βερολίνο-Τύμπου και θα το εισηγηθεί όταν επιστρέψει πίσω στη Γερμανία. Επίσης ανάφερε τον σεβασμό του για "τον λαό στο βορρά" και την ανάγκη έναρξης οικονομικών συμφωνιών με τους Τκύπριους για να ενισχυθούν οικονομικά, στα πλαίσια της άρσης της απομόνωσης τους.
Κι όμως, από την δική μας πλευρά, καμία ανησυχία! Τίποτα δεν τρέχει, ούτε διαβήματα κάνουμε για τα χαστούκια που τρώμε κάθε βδομάδα σχεδόν... απεναντίας, "σπουδαία τα λάχανα" λέει ο Πρόεδρος μας. Εγώ προσωπικά ένα έχω να του πω... σηκώσου φύγε μόνος σου από τώρα!!! Τα έκανες κυριολεκτικά ΣΑΛΑΤΑ και είσαι πλέον επικίνδυνος για την χώρα μας! Να χαρείς, φύγε να γλιτώσουμε!!!