But i love Cyprus!!!

Χθες πήγα για καφέ με μια παρέα. Ανάμεσα στην παρέα και μια κοπέλα που πρώτη φορά γνώριζα. Γερμανίδα, που ζει εδώ και χρόνια στο νησί, πολύ καλή πλέον γνώστης της Ελληνικής γλώσσας και αρκετά αφομιωμένη στην Κυπριακή κοινωνία. Ανάμεσα στα πολλά που λέγαμε εκεί, τυχαία (αλλά μοιραία) η κουβέντα μας εξελίκτηκε σε μια πολιτική συζήτηση. Η Γερμανίδα είχε άποψη και την εξέφρασε. Ήταν μια κουβέντα που ομολογώ με έφερε σε τρομερά δύσκολη θέση... θέλω να την μοιραστώ μαζί σας. Και ελπίζω να προβληματίσει κάποιους....

Εφόσον στο τραπέζι έτυχε να μην είχαμε Τασσικούς, η κουβέντα εξελίκτηκε σε μια συζήτηση με διάφορα ανέκδοτα για τον Τάσσο, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Η Γερμανίδα ακούγοντας με να λέω κι εγώ τα δικά μου με περιέργεια με ρώτησε
-"Ούτε κι εσύ λοιπόν ψηφίζεις Παπαδόπουλο;"
Της λέω όχι.
-"Ούτε εγώ τον θέλω. Ξέρω ότι είμαι ξένη εδώ, ούτε και ψηφίζω αλλά νιώθω πολύ άσχημα γι'αυτό που έγινε με τον Σρέντερ"
-Δηλαδή; Εννοείς που πήγε στα κατεχόμενα;
-"Όχι γι'αυτό. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό δεν με απασχολεί και τόσο επειδή δεν ασχολούμαι και τόσο με τα πολιτικά. Εννοώ γι'αυτά που είπε για την Γερμανία, θέλοντας να πει κάτι άσχημο για τον ίδιο τον Σρέντερ".
-Δηλαδή;, την ρωτώ.
-"Είπε ότι είναι γνωστή η θέση της Γερμανίας και του Σρέντερ όταν ήταν καγκελάριος της, που δεν είναι φιλική προς την Κύπρο αλλά είναι φιλική για την Τουρκία."
-Έλα, σιγά. Πολιτικά είναι αυτά, μην τα λαμβάνεις υπόψην.
-"Όχι, δεν μπορώ. Είμαι τόσα χρόνια εδώ, δεν ένιωσα ποτέ απόρριψη από κανέναν για την εθνικότητα μου αλλά το ένιωσα μετά από τόσα χρόνια από τον πρόεδρο της Κύπρου. Δεν είναι η Γερμανία εχθρική χώρα της Κύπρου. Δεν πρέπει να σκέφτεται έτσι ο πρόεδρος. Στην Ευρώπη δεν ακούς πουθενά τέτοια πράγματα. Εμάς στην Γερμανία μας μαθαίνουν πως έχουμε και Ευρωπαίους συμπατριώτες εκτός από τους Γερμανούς."
- Ναί, ήταν λάθος. Αλλά μην τον παίρνεις στα σοβαρά. Έτσι λέει για όποιον δεν κάνει πράγματα που του αρέσουν, της λέω κι εγώ προσπαθώντας να δικαιολογήσω τα δικαιλόγητα...
-"Μα εγώ αγαπώ την Κύπρο και τους Κύπριους! Με πληγώνει να ακούω τον πρόεδρο της Κύπρου να μας αποκαλεί εχθρούς σας. Σου λέω, τόσα χρόνια εδώ ποτέ δεν ένιωσα τόσο άβολα για το ότι είμαι Γερμανίδα..."

Ομολογώ, μου κόπημε και το γέλιο και η μουτσούνα... Δεν ήξερα τι να πω... Δεν προσπάθησα όμως να δικαιολογηθώ ξανά. Θεώρησα καλύτερο να αναγνωρίσω την πικρία της και να της πω ένα "σε καταλαβαίνω", παρά να δικαιολογήσω τα (οφθαλμοφανέστατα) αδικαιολόγητα...

Δεν θα πω περισσότερα... απλά σας αφήνω να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να τα ερμηνεύσετε όπως θέλετε....