Προχθές στο ΡΙΚ, άκουγα τρεις εκπροσώπους των επιτελείων των τριών κυρίων υποψηφίων για την Προεδρία. Με ενδιέφερε η συζήτηση γιατί ήταν μια ευκαιρία να δω την υποκρισία όλων τους: να μιλάνε για πολιτισμένο πολιτικό λόγο την ώρα που όλοι τους μιλούν για χαρακίρι, για πράκτορες των Αμερικανών, για ΕΟΚΑ Β, για ναρκισσισμό και εγωπάθεια, για Χάρυ Πότερ, για μειωμένες αντιστάσεις κτλ. Δεν διαψεύστηκα καθώς όλοι πήραν ένα υφάκι Παναγίας και προσπαθούσαν να το παίξουν … επιπέδου.
Δεν θα σταθώ στους εκπροσώπους του Χριστόφια και Παπαδόπουλου διότι είπαν ένα από τα ίδια αλλά και βλακείες. Παραδείγματος χάρη, ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπαν πως ακόμη και η ήπια αντιπαράθεση αποτελεί παράδειγμα έλλειψης πολιτισμένου πολιτικού λόγου. Ειδικά ο εκπρόσωπος του προέδρου, με λίγα λόγια μας είπε πως όταν λένε κάποιοι πως μόνο αυτοί «μπορούν και θέλουν» είναι ύβρη. Μάλλον ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος δεν αντέχει την κριτική και περιμένει τους ανθυποψηφίους του πρόεδρου να μην φουμίζουν το σπίτι τους αλλά το δικό του! Η άλλη εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, βασικά ήταν ανιαρή και δεν είχε και τίποτε το αξιόλογο να πει παρά τις συνηθισμένες ατάκες περί σεβασμού κτλ κτλ κτλ.
Θα σταθώ όμως στον εκπρόσωπο του Κασουλίδη, τον κύριο Μιτσόπουλο. Κ-Υ-Ρ-Ι-Ο-Σ με κεφαλαία ο άνθρωπος. Με πολύ μεστό και κατανοητό λόγο έδωσε μαθήματα πολιτισμένου πολιτικού λόγου χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία ταυτόχρονα να ενδίδει σε έμμεσες αιχμές κατά των άλλων εκπροσώπων, και ειδικά αυτού που εκπροσωπούσε τον πρόεδρο Παπαδόπουλο, ο οποίος προκαλούσε συνέχεια, παρά το ήπιο (πανάγιο) ύφος που πήρε.
4 σχόλια:
μα έτσι πρέπει να ναι οι πολιτικοί. οι περισσότεροι μιλάνε λες και είναι σε καφενείο. Αμα βλέπω τον κουλία η τον πιττποκοπίτη αρρωστώ...
Με τον Κουλία γελώ, επειδή ειλικρινά μόνο ανέκδοτα λέει. Με τον Πιττοκοπίτη, θλίβομαι και με πιάνει κατάθλιψη. Δεν γίνεται να έχουμε έναν τόσο μεγάλο ρατσιστή σαν πολιτικό, και μάλιστα με τόση προβολή στα ΜΜΕ. Ακούω τον άνθρωπο και μόνο ΚΑΚΙΑ βγάζει, για ότι κι αν μιλήσει. Σκέτη χολή και κακία. Ρατσιστής και εθνικιστής. 2 σε 1, που λέμε.
Κάποτε το ίδιο ύφος, το ίδιο σοβαρό πολιτικό λόγο, με επιχειρημάτα επιπέδου είχε κι ο Καρογιάν, πριν βεβαίως γίνει πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Ακόμα κι αν διαφωνούσες με τις απόψεις του, δεν μπορούσε παρά να τυγχάνει σεβασμού για το πολιτικό του πολιτισμό. Δυστυχώς οι υποχρεώσεις της προεδρείας ενός κόμματος που μέσα είναι ο Κουλίας, ο Πιττοκοπίτης, ο Κενεβέζος, η Αντιγόνη, το Τασσάκι κι ο Κολοκασσίδης και μέχρι πρόσφατα ο Ματσάκης τον εγκλώβισαν σε ρόλο υπερασπιστή του πολιτικού τραμπουκισμού και του ρατσισμού (ω, τι ειρωνία κ. Καρογιάν για σας το τελευταίο!). Ελπίζω μετά την ήττα του Παπαδόπουλου να απεγκλωβιστεί από αυτό το επίπεδο και να επιστρέψει στο σοβαρό πολιτικού που κέρδισε τις εκλογές στο ΔΗΚΟ. Επαναλαμβανώ, ο παλιός Καρογιάν ενέμπνεε σεβασμό ακόμα κι όταν διαφωνούσες με τις απόψεις του.
Άτε κύριε Μητσόπουλε πάρε και τον brc στο Άγιο Όρος να αγιάσει επιτέλους
Δημοσίευση σχολίου