Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

Γιατί ο Τάσσος, ο Βάσος και οι λοιποί ανυπομονούν για τους εορτασμούς της ντροπής

Σε 3 μέρες, όπως γίνεται κάθε χρόνο εδώ και τόσα χρόνια, αναμένονται στα κατεχόμενα οι παράνομες και επαίσχυντες εκδηλώσεις - πανηγυρισμοί του ψευδοκράτους για την "ειρηνική" τους επιχείρηση το 1974.

Μια επιχείρηση που τόσο ειρηνική ήταν που σκόρπισε το θάνατο σε τόσο κόσμο, σε αθώους ΕΚ και ΤΚ αμάχους, που ξεσπίτωσε από τις ρίζες τους τόσο κόσμο, που έφερε την φτώχεια, την μιζέρια και τον απόλυτο πόνο σε όλη την Κύπρο. Ακόμη και για αυτούς τους ΤΚ (τους υποστηρικτές των γνωστών φίλων του τέως εννοώ) που τότε χάρηκαν για την τουρκική επέμβαση-πόλεμο, τους βγήκε ξινή η όλη κατάσταση. Απομόνωση, στασιμότητα, διεθνής αποκλεισμός (ας είναι καλά ο Τάσσος που τους βοήθησε σε αυτό), οικονομική εξάρτηση από την Τουρκία, κατάρρευση του ονείρου τους για διπλή ένωση-διχοτόμηση, εποικισμός και μια δικτατορική-φασιστική κυβέρνηση (Ντενκτάς) που φίμωνε κάθε φωνή διαμαρτυρίας, είτε αυτή προερχότανε από πολιτικούς, δημοσιογράφους ή απλό κόσμο.

Αυτήν λοιπόν την επέτειο, την μαύρη επέτειο για όλους τους Κύπριους, ειδικά τους ΕΚ, αναμένεται να την γιορτάσουν οι ηγεσίες, οι έποικοι και η μερίδα των ΤΚ που ανήκουν στην δεξιά και εθνικιστική παράταξη. Ενώ εγώ, εσείς και οι πλείστοι πολιτικοί θα νευριάζουμε και θα αγανακτούμε για τους εορτασμούς αυτούς, κάποιοι άλλοι ανάμεσα μας τους αναμένουν με ανυπομονησία! Διότι χαίρονται. Και μάλιστα πάρα πολύ.

Και ασφαλώς μιλώ για τον Τάσσο, τον Βάσο και την υπόλοιπη συνοπαρτσιά τους που ακούνε Δ. Δ. Ομοσπονδία και βγάζουν σπυριά. Γιατί χαίρονται θα αναρωτιέται κανείς. Σίγουρα δεν χαίρονται γιατί τους αρέσει να βλέπουν τον τουρκικό στρατό να πανηγυρίζει. Ούτε και χαίρονται γιατί η μισή μας πατρίδα ακόμη στάζει αίμα (αν και αυτό παίζεται λίγο... με τυχόν επανένωση ίσως χάσουν την θέση τους στην ελίτ, ας μην το ξεχνάμε...). Χαίρονται διότι είναι μια τέλεια ευκαιρία γι’ αυτούς να εκμεταλλευτούν τους εορτασμούς για εσωτερική κατανάλωση, ενάντια στην λύση που έρχεται...

Και ξηγιέμαι. Φέτος που το κόμμα του Ερντογάν διώκεται ποινικώς με σκοπό το κλείσιμο του, και τώρα που η εθνικιστική δεξιά στα κατεχόμενα αναδιοργανώνεται και αφήνει κατά μέρους τις διαφορές ανάμεσα στα κόμματα που την εκφράζουν με σκοπό να πλήξουν τον Ταλάτ για την αποδοχή της ΔΔΟ, της μίας ιθαγένειας, υπηκοότητας και διεθνούς εκπροσώπησης, αναμένεται φέτος οι εορτασμοί να είναι ιδιαίτερα έντονοι. Έντονοι όσο αφορά την παρουσία του στρατού, την ένταση των εορτασμών αλλά και τις έντονες, ίσως και εμπρηστικές δηλώσεις, της πολιτικής ηγεσίας. Πιο προκλητικές και εμπρηστικές και από τις δηλώσεις που έκανε για τόσα χρόνια ο Ραούφ Ντενκτάς. Γιατί; Μα φυσικά για δική τους εσωτερική κατανάλωση. Τώρα που οι αντιδράσεις της δεξιάς στην λύση γίνονται έντονες, και τώρα που διαφάνηκε πως ο πατέρας και υιος Ντενκτάς μαζί με τους Τούρκους στρατηγούς σχεδίαζαν πραξικόπημα το 2004 εναντίων του Ερντογάν επειδή αποδέχτηκε το σχέδιο Ανάν, τόσο ο Ταλάτ όσο και ο Ερντογάν θα θελήσουν να δείξουν στους εκεί εθνικιστές πως δεν "ξεπουλούν" το τουρκικό και τουρκοκυπριακό "έθνος". Θα θελήσουν να κατευνάσουν τις φωνές διαμαρτυρίας. Θα θελήσουν να απαντήσουν στις κατηγορίες των εθνικιστών και των εχθρών της λύσης.

Αυτό ακριβώς ο Τάσσος και ο Βάσος περιμένουν να γίνει. Εμπρηστικές δηλώσεις, προκλητικές δηλώσεις για να έρθουν μετά να μας πουν "μα είναι με αυτούς που θέλετε λύση ΔΔΟ και να ζήσετε μαζί;" Τα ΜΜΕ επίσης αναμένουν με ανυπομονησία τις δηλώσεις αυτές. Η έκταση για το θέμα που θα δοθεί από τα ΜΜΕ, υποκινούμενα πάντα από το απορριπτικό μέτωπο, θα είναι τεράστια. Στόχος; Μα φυσικά το λαϊκό αίσθημα. Το αίσθημα του απλού Κυπρίου που ακόμη δεν είναι σε θέση να κρίνει από μόνος του τα γεγονότα και ακούει ότι του πουν το κόμμα του.

Προετοιμαστείτε λοιπόν όσοι δεν είστε προετοιμασμένοι. Θα ακούσετε πάρα πολλά. Και σκληρά. Μην πέσετε στην παγίδα αυτών που είναι ταγμένοι εχθροί στην λύση. Στην μοναδική λύση που μπορούμε να έχουμε. Όσοι ονειρεύεστε μια λύση και μια επανενωμένη πατρίδα, μακριά από στρατούς και ξένες εγγυήσεις, μην παρασυρθείτε. Πραξικόπημα στον Χριστόφια δεν μπορούν να κάνουν (ξανά...). Το μόνο τους όπλο είναι η παραπληροφόρηση και η μάζα του κόσμου που του έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου. Θα επιδιώξουν να ξυπνήσουν μίση και πάθη ενάντια στους ΤΚ, ενάντια στις προσπάθειες της παρούσας κυβέρνησης και της "αντιπολίτευσης" του ΔΗΣΥ.

Αλλά καταλάβετε ένα πράγμα όλοι σας: το Κυπριακό δεν μπορεί να λυθεί μόνο από εμάς. Χρειάζεται και η τουρκική θέληση. Και στα χρονικά του Κυπριακού, από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι σήμερα, ο Ερντογάν είναι ο μοναδικός πολιτικός που αναίρεσε το δόγμα των προηγουμένων τουρκικών κυβερνήσεων πως "το κυπριακό λύθηκε το 1974". Ο Ταλάτ είναι ο μοναδικός ΤΚ ηγέτης που δέχθηκε την μια ιθαγένεια και μια υπηκοότητα, που αποτελούσαν πάγιες θέσεις μας. Αλίμονο αν φύγουν αυτοί από την εξουσία. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, είναι ότι καλύτερο και πιο διαλλακτικό είχαμε ποτέ από την αντίπαλη πλευρά... και η λύση ΔΔΟ είναι η μόνη που μπορεί να αποτρέψει την διχοτόμηση και την κατάντια να καταστούμε για πρώτη φορά στα χρονικά μειονότητα στον ίδιο μας τον τόπο και να μειοψηφούμε έναντι στους Τούρκους, εκ Τουρκίας.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε καθώς διάβαζα το άρθρο σου, μου δημιουργήθηκε μια απορία (φιλοσοφική περισσότερο) την οποία ενδεχομένως να μπορείς να μου λύσεις.

Κατ’ αρχήν με βάση τις λιγοστές μου γνώσεις η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία σημαίνει ότι το νέο κράτος θα έχει δύο πολιτείες ή κρατίδια ή συνιστώνται κράτη με γεωγραφικούς τομείς ελέγχου και θα αποτελούνται από πληθυσμό διαχωρισμένο σε εθνότητες. Το κράτος δηλαδή θα αποτελείται από μια περιοχή ελεγχόμενη από τους έλληνες και οι κάτοικοι του θα είναι αμιγώς ελληνικής εθνικότητας και το άλλο θα είναι ελεγχόμενη από τους τούρκους με αμιγώς τουρκικής εθνικότητας κατοίκους. Όλοι οι κάτοικοι βεβαίως θα έχουν κυπριακή ιθαγένεια.

Με βάση τα πιο πάνω πως δικαιολογούνται οι εθνικιστές της ελληνικής πλευράς να λένε «μα είναι με αυτούς που θα συζήσουμε; Καλύτερα εμείς από εδώ και αυτοί από κει». Με βάση τη λύση που στοχεύουμε (διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία) δεν είναι αυτό που πετυχαίνεται; Και αν ναι τότε γιατί είναι εναντίον μιας τέτοιας λύσης;.

Από την άλλη, πολλοί που έχουν τους ίδιους κομματικούς προσδιορισμούς με τους πιο πάνω και χρησιμοποιούν τις ίδιες φράσεις, εάν συζητήσεις «σοβαρά» μαζί τους ισχυρίζονται ότι η λύση που επιθυμούν είναι ενός ενιαίου κράτους όπως ήταν το 1960. Αφού τέτοια λύση θέλουν, πως μπορούν να λεν «μα είναι με αυτούς που θα συζήσουμε; Καλύτερα εμείς από εδώ και αυτοί από κει»;

Και τέλος, το γεγονός ότι εμείς όσοι επιθυμούμε τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, δεν είναι παράλογο που την υποστηρίζουμε, δεδομένου ότι θέλουμε συμβίωση με τους τ/κ συμπατριώτες μας και δεδομένου ότι η λύση αυτή εκ φύσεως έχει τα πιο πάνω διχαστικά στοιχεία; Λογικά νομίζω εμείς θα έπρεπε να θέλαμε το ενιαίο κράτος και οι εθνικιστές τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Να σε ευχαριστήσω για το χώρο που μου προσφέρεις και πάλι, όπως επίσης και για την όποια απάντηση σου. Απολογούμαι εάν ξεφεύγω από το θέμα σου.

Banana Republic Cyprus είπε...

Φίλε Νικ, η ΔΔΟ είναι σχεδόν όπως τα λες, ετοιμολογικά. Μόνο που στις δύο ΖΩΝΕΣ και όχι κρατίδια, ο πλυθησμός δεν θα είναι αμιγές. Άρα θα υπάρχει συμβίωση. Το ποσοστό των ΕΚ στην ΤΚ ζώνη δεν θα ξεπερνά ένα συγκεκριμένο ποσοστό, όπως και το αντίστοιχο ποσοστό ΤΚ στην ΕΚ ζώνη. Το 2004 ο Ντενκτάς ζήτησε ενισχυμένη διζωνικότητα, κάτι που απορρήφτηκε από τον ΟΗΕ. Οι δύο ζώνες θα έχουν μερική αυτονομία αλλά καμία από τις δύο δεν θα έχει δικαίωμα απόσχισης.

Το ενιαίο κράτος κάποτε το είχαμε και ΕΜΕΙΣ θελήσαμε να το διαλύσουμε. Και το διαλύσαμε. Τώρα αυτοί όλοι που κατάλαβαν τι είχαμε και τι χάσαμε, θέλουν να πάμε πίσω. Μόνο που ξεχνάνε πως έγινε ένας πόλεμος και τον χάσαμε. Τώρα απλά να περισσόσουμε ότι γίνεται, μόνο αυτό μπορούμε να κάνουμε. Αλλιώς, διχοτόμηση με τις συνέπειες που περιγράφω. Επίσης, η στάση τους, πως ΤΑΧΑ θέλουν επιστροφή στο 1960, είναι τέχνασμα. Ξέρουν πως κάτι τέτοιο η Τουρκία δεν μπορεί να το δεκτεί με το τίποτε (κι οι ΤΚ ξέρουν πολύ καλά τι πέρασαν 11 χρόνια στους θύλακες), άρα αυτόματα σημαίνει και κατάρρευση των προσπαθειών για συμβιβασμό και λύση. Είναι όλοι τους Ντενκτάσηδες φίλε. Απλά προσέρχονται σε συνομιλίες, παρουσιάζονται άκαμπτοι και ανυποχώρητοι για να σταλώσουν τις συνομιλίες. Απλά, για τα μάτια του διεθνή παράγοντα, πάνε απλά στις συνομιλίες.