Βία στα γήπεδα - μια τρύπα στο νερό

Η Μπανανία μας αποφάσισε ιμίσιι μου να θεσπίσει νέο νομοσχέδιο για πάταξη της βίας στα γήπεδα μας. Βγήκε λοιπόν κι ο Ιωνάς Νικολάου του ΔΗΣΥ στο ΡΙΚ τις προάλλες να μας πει μερικά από τα μέτρα. Έλεγε διάφορα εκεί μισή ώρα... και περηφανευόταν.

Βασικά και στο ελάχιστον να είναι κάποιος γνώστης της Κυπριακής μπανανοκουλτούρας ξέρει πως θα είναι απλά ακόμη μια μάτσα νόμοι που θα μείνουν γραμμένοι κάπου ανάμεσα στα ράφια της βουλής και στα αρχίδια του υπόλοιπου κόσμου. Και είδικά όταν μας λέει ο κύριος Ιωνάς πως θα δοθεί περίοδος προσαρμογής... 3 χρόνων (!!!). Ξέρετε, θέλουμε 1 χρόνο για να μάθουμε να καθόμαστε στο σωστό σημείο, θέλουμε ακόμη ένα χρόνο για να βάλουμε κλειστά συστήματα παρακολούθησης σε όλα τα γήπεδα και ακόμη ένα χρόνο για να εξηγήσουμε του κόσμου πως η σβάστιγγα, η σημαία του ψευδοκράτους κτλ δεν είναι καλά πράματα. Σε 3 χρόνια θα έχει λύθει το Κυπριακό, θα ζούμε σε μια νέα Κύπρο και ο Ιωνάς υπερηφανεύεται πως έκανε νέο νομοσχέδιο η βουλή για την βία. Πάρτε τα μην σας τα χρωστάω, πολιτικοί της δεκάρας.

Σαν ιδέες πάντως, αυτά που έλεγε ο κύριος Νικολάου, που κατά τα άλλα τον συμπαθούσα, ήταν όλες μια χαρά. Όχι ρατσιστικά συνθήματα, όχι πολιτικά συνθήματα, πανώ, σημαίες, όχι κομματικά συνθήματα και ένα σωρό άλλα εξωραϊσμένα πράγματα. Ο δημοσιογράφος του ΡΙΚ φρόντισε, ευτυχώς, να βάλει λίγο αλατοπίπερο στην κουβέντα.

"Κύριε Νικολάου, λέτε ότι τα πολιτικά πανώ απαγορεύονται. Δηλαδή, δεν θα δούμε ποτέ ξανά Ελληνικές σημαίες στα γήπεδα μας;"

Και η απάντηση του κύριου Νικολάου: "Σαφώς και η ελληνική σημαία δεν απαγορεύεται. Φτάνει να μην είναι μεταλλαγμένη (πχ. σφυροδρέπανο στη θέση του σταυρού) . Και ασφαλώς απαγορεύονται φαινόμενα όπως η σημαία του ψευδοκράτους, οι σβάστιγγες κτλ".

Θέλω λοιπόν να ρωτήσω τον κύριο Ιωνά. Η Ελληνική σημαία, μέσα σε ένα γήπεδο, τι αντιπροσωπεύει; Την Ελλάδα; Το έθνος; Την αγάπη μας για την χώρα; Κι ας μην μου πει ΝΑΙ, διότι θα τον κάμω να μην ξέρει που να πάει να χωστεί.
Στην Κύπρο ζούμε. Σε ένα αθλητικό χώρο όπως το γήπεδο, σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα ειδικά, η Ελληνική σημαία μπορεί να σημαίνει μόνο τα ακόλουθα:
-εγώ που την κουβαλώ είμαι Έλληνας, εσύ που δεν την κουβαλάς δεν είσαι (είσαι τούρκος)
-εγώ που την κουβαλώ είμαι δεξιός

Δεν είμαστε ηλίθιοι κύριε Ιωνά και όλοι οι υπόλοιποι πολιτικοί του κώλου εκεί στην βουλή. Η ελληνική σημαία στο γήπεδο, σε αγώνα που δεν αγωνίζεται η εθνική ελλάδας, έχει πολιτική σημασία. Κι αν θέλετε όπως καπαρτίζετε όλοι σας να πατάξετε τον φανατισμό και την βία στο γήπεδο, κτυπήστε το κακό στο ψαχνό και όχι να καθαρίζετε απλά τες μυλλούες από το φαγητό. Είστε όλοι σας ανάξιοι της εντολής που σας δίνει ο λαός, χωνέψτε το. Είτε του ΔΗΣΥ είστε, είτε του ΑΚΕΛ, είτε του παρδαλοκόμματος.

Αν δεν απαγορευτούν οι σημαίες κρατών σε αγώνα μεταξύ αθλητικών συλλόγων (και όχι σε αγώνα εθνικών ομάδων) αύριο θα δούμε και την Κουβανέζικη, την πρώην Σοβιετική και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, απλά και μόνο για να ανταποδώσουν το πείραγμα η μια κερκίδα στην άλλη (είδαμε ήδη την ψευδοσημαία που αναρτήθηκε για να πικκάρουν τους ελληναράδες της αντίπαλης κερκίδας που αυτοαποκαλούνταν έλληνες και αποκαλούσαν τους άλλους τούρκους). Ο φανατισμός κύριοι δεν είναι έτσι που αντιμετωπίζεται. Θέλει τόλμη και ήθος.

Η Ελληνική σημαία κυματίζει σε όλα σχεδόν τα κτήρια μας. Διότι έτσι προνοεί το Σύνταγμα μας. Σε ένα αθλητικό χώρο όμως, και ειδικά όπως είναι το βασανισμένο Κυπριακό ποδόσφαιρο (που οι μισές ομάδες δημιουργήθηκαν λόγω... πολιτικών και μπορεί ο καθένας να ξέρει τις πολιτικές σου πεποιθήσεις βάση της ομάδας που υποστηρίζεις - έλεος!) κάθετι πολιτικής χροιάς πρέπει να απαγορευτεί. Ούτε Ελληνικές, ούτε Κυπριακές σημαίες. Απλά σημαίες σωματείων, ομάδων. Το πείραγμα στην κερκίδα να είναι καθαρά οπαδικό, σωματειακό και όχι πολιτικό.

Αλλά εντάξει... τι να περιμένει κανείς από μια κοινωνία τόσο παρακμιακή που την καθοδηγούν στο μέλλον παρακμιακοί και ανίδεοι πολιτικοί... Να χαίρεστε κύριε Νικολάου ακόμη μια μάτσα μαϊντανό (νόμους) που θα κάμουν ακόμη μια τρύπα στο νερό...

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας του μπλόγκ

Ποιός θα ήταν ο σοβαρότερος λόγος που θα ψηφίζατε ΝΑΙ σε μια λύση ΔΔΟ;

- Το 48% απάντησε πως είναι η μόνη επιλογή που απέμεινε πριν την διχοτόμηση
- Το 38% απάντησε πως δεν μισά τους ΤΚς για να μπορεί να ζήσει μαζί τους
- Το 36% απάντησε πως με την ΔΔΟ δεν χαρίζουμε τα εδάφη μας στην Τουρκία
- Το 27% απάντησε πως με την ΔΔΟ θα αποχωρήσουν οι στρατοί (ελληνικός και τουρκικός)
- Το 12% απάντησε πως με την ΔΔΟ θα επιστρέψουν πίσω στα σπίτια τους




Ποιός θα ήταν ο σοβαρότερος λόγος που θα ψηφίζατε ΟΧΙ σε μια λύση ΔΔΟ;

- Το 51% απάντησε πως θα ψήιφζε όχι αν προνοούσε η ΔΔΟ παραμονή τουρκικού στρατού
- Το 30% απάντησε πως δεν έχει κανένα λόγο να ψηφίσει ΟΧΙ σε λύση ΔΔΟ
- Το 11% απάντησε πως προτιμά την ρήση "Τζίνοι τζεί τζαι μείς ποδά"
- Το 10% απάντησε πως θα ψήφιζε ΟΧΙ αν προνοούσε η ΔΔΟ παραμονή εποίκων
- Το 8% θα την απέρριπτε αν δεν επέστρεφαν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους
- Το 8% απάντησε πως απορρίπτει την ίδια την ΔΔΟ, ότι κι αν προνοεί



Τι σχέση θα έχεις με τους τουρκοκύπριους σε περίπτωση λύσης;

- Το 48% απάντησε πως θα έχει μια φυσιολογική σχέση, όπως και με τον υπόλοιπο κόσμο
- Το 21% απάντησε πως θα εξαρτηθεί και από τους ΤΚς τι σχέση θα έχει μαζί τους
- Το 17% απάντησε πως θέλει να έχει μια ιδιαίτερα κλαή σχέση μαζί τους
- Το 8% απάντησε πως δεν θέλει καμία σχέση μαζί τους - μακρυά!!!
- Το 6% απάντησε πως θα έχει αναγκαστική σχέση μαζί τους και τίποτε άλλο

Κυπροβαρόμετρο Λαϊκής - Κύπρος και Κυπριακό

(...συνέχεια)

Σημαντική η ερώτηση που τέθηκε στον κόσμο για το ποιά είναι η πιο απαραίτητη προϋπόθεση για να λυθεί το Κυπριακό. Το 40% απάντησε πως είναι η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα. Θα πρόσθετα όμως πως απαραίτητο είναι να φύγει κι ο ελληνικός στρατός! Και ο λόγος είναι πολύ απλός: αν θα λυθεί το πρόβλημα, θα πρέπει επιτέλους να αποκεντρωθούμε από τα έθνη και τις μητέρες πατρίδες (μήδειες). Αν η λύση, η όποιαδήποτε λύση, θα δουλέψει για να μην έχουμε ξανά τράβαλα, θα πρέπει να είναι οι Κύπριοι όλοι επικεντρωμένοι στο κράτος τους και όχι στα κράτη των μητέρων πατρίδων. Μόνο έτσι θα μπορέσουν ΕΚ και ΤΚ να συνεργαστούν και όχι να αναταγωνιστούν. Οτιδήποτε άλλο από αυτό, θα φέρει ξανά νέες καταστροφές και φασαρίες και αυτοί που θα πληρώσουν πάλι θα είναι τα παιδιά μας...

Σαν δεύτερη απαραίτητη προϋπόθεση απαντήθηκε από το 20% του κόσμου η αποχώρηση των εποίκων. Αυτό το 2006. Το 2004 το ποσοστό είναι ήταν στο 25%, το 2005 στο 21%. Φαίνεται μια μικρή πτώση στο θέμα αυτό, που ίσως να μην είναι και τόσο τυχαία. Κακά τα ψέματα, από την μέρα που άνοιξαν το οδοφράγματα και ο κόσμος ήρθε σε επαφή με ΤΚ αλλά και έποικους, οι εντυπώσεις άλλαξαν. Κατάλαβαν κι αυτοί πως είμαστε (τόσο) τέρατα όπως καταλάβαμε κι εμείς γι αυτούς ακριβώς το ίδιο πράγμα. Επίσης φαίνεται σιγά σιγά να αναγνωρίζει ο κόσμος πως είναι αδύνατον να φύγουνε όλοι, ειδικά αυτοί που είναι παιδιά μικτών γάμων (ΤΚ με Τούρεκους). Σαν τρίτη απαραίτητη προϋπόθεση αναφέρεται η επιστροφή των προσφύγων. Αυτό όμως κι αν είναι αδύνατον να γίνει. Για ένα πάρα πολύ απλό λόγο. Για παράδειγμα, αν εγώ έχω πρόσφυγες γονείς, και έχω φύγει μαζί με τα 3 ας πούμε αδέλφια μου από το χωριό μου τότε, πως είναι δυνατόν να επιστρέψουμε όλοι πίσω; Θα πάμε να ζήσουμε 3 οικογένειες μέσα σε ένα σπίτι; Ή μήπως έχουν κάποιοι την ψευδαίσθηση πως όλοι οι πρόσφυγες θέλουν να πάνε πίσω; Να πάνε πίσω σε τι; Σε ένα σπίτι που απλά το έζησαν για λίγα χρόνια; Και να κάνουν τι; Να αφήσουν τις δουλειές τους εδώ και να πάνε να ξαναρχίσουν πάλι από το μηδέν; Το μόνο που -κακά τα ψέματα- μπορούν να κάνουν, είναι να έχουν ένα σπίτι για εξοχικό... κι αυτό, αν δεν έχουν ήδη. Μακάρτι να γινότανε να πάνε όλοι πίσω, αλλά είναι αδύνατον. Και ειδικά αυτοί που θα πρέπει να ζήσουν υπό ΤΚ διοίκηση. Τουλάχιστον στα πρώτα 10-15 χρόνια, κανείς δεν θα πάει.

Αρκετά θετική είναι η κάρτα για την ειρινική συμβίωση με τους ΤΚ συμπατριώτες μας. Συγκεκριμένα: Το 2002 ένα ποσοστό 45% πίστευε πως μπορούμε να ζήσουμε ειρινικά μαζί τους ενώ ένα 54% πίστευε το αντίθετο. Το 2003 τα ποσοστά αυτά ήταν 52% με 42% αντίστοιχα, το 2004 58% με 40%, το 2005 53% με 44% και το 2006 54% με 43%.
Είναι απόλυτα κατανοητό το 58% του 2004, αφού ήταν η χρονιά του δημοψηφίσματος όπου οι ΤΚ συγκίνησαν με τις εκδηλώσεις τους εναντίων του Ντενκτάς και υπέρ της επανένωσης.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κάρτα για το πόσοι επισκέφτηκαν τα κατεχόμενα από το 2003 που άνοιξαν τα οδοφράγματα. Από το 2003, που ο "πατριώτης" Τάσσος μας είπε πως δεν μπορεί να μας απαγορέψει να πάμε αλλά ας κάνει καλά ο καθένας που πάει με την συνείδηση του, ο κόσμος έδωσε τις δικές του απαντήσεις:
Το 2003 το 47% πήγε ενώ το 53% δεν πήγε.
Το 2004 το ποσοστό αυτών που πήγαν ανήλθε στο 52%, το 2005 στο 60% και το 2006 στο 63%. Αν είχαμε στοιχεία και για το 2007, ειδικά όμως και για την φετινή χρονιά όπου πάρα πολλοί πήγαν για πρώτη φορά, τα ποσοστό θα ήταν σαφώς πιο ψηλά.

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η ερώτηση προς αυτούς που δεν πήγαν στα κατεχόμενα που αφορά τον λόγο για τον οποίο δεν πήγαν. Αποτελεί ίσως έκπληξη το γεγονός πως μόνο το 8% απάντησε πως δεν νιώθει εμπιστοσύνη ενώ ένα άλλο 8% απάντησε πως δεν θέλει να ενισχύσει οικονομικά τους ΤΚς. Περίμενα ειδικά σε αυτές τις δύο επιλογές πολύ υψηλότερα ποσοστά. Κυριότερος λόγος που δεν θέλουν να πάνε στα κατεχόμενα είναι, με πολύ μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους λόγους, το γεγονός πως αναγκάζονται να δείχνουν διαβατήρια. Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό. Παρόλο που είναι όλα απλά θέμα τυπικής διαδικασίας και καμίας πολιτικής σημασίας (απλά για να χαίρεται ο κάθε υπάλληλος της Άγκυρας πως έχει δικό του κράτος), ο έλεγχος ταυτοτήτων και διαβατηρίων δεν παύει να είναι απλά μια υπενθύμιση πως ακόμη ζούμε σε μια μοιρασμένη πατρίδα, κάτι που λογικά πληγώνει όλο το κόσμο. Κανείς, μα κανείς δεν γουστάρει να θέλει άδεια να διακινηθεί στην ίδια του την χώρα...


Είναι πεποίθηση μου πως όλες αυτές οι ερωτήσεις που αφορούν το Κυπριακό και τους ΤΚς έχουν σήμερα αρκετά διαφορετικά ποσοστά. Προς το θετικό. Ειδικά η ήττα του εθνάρχη-μίνι-αδυδάτωσης-του-30% στις προεδρικές από τον πρώτο γύρο και η νίκη των προοδευτικών δυνάμεων (και δεν εννοώ μόνο το Ακέλ...!) του τόπου οι οποίες δουλεύουν για την κοινωνική επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων, σίγουρα έχουν επηρεάσει θετικά κι άλλο κόσμο προς αυτή την κατεύθηνση, της επαναπροσέγγισης. Διότι αλλιώς περίμενε να εξελικτούν τα πράγματα ο Ντενκτάς (κι η συνοπαρτσιά του Τάσσου!) όταν το 2003 αποφάσιζε να ανοίξουν τα οδοφράγματα ("αυτός ο μήνας του μέλιτος που περνάνε οι ΤΚ με τους ΕΚ θα είναι μικρής διάρκειας. Σύντομα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά") κι αλλιώς τους ήρθαν. 'Ενα χρόνο αργότερα ο κόσμος τον έστελλε σπίτι του... και σε συνδιασμό με το μύνημα που βγήκε από τις δικές μας εκλογές είναι πως όποιος προσπαθεί να παρεμποδίσει την ειρήνη και την λύση σε αυτό τον τόπο, τον υποβιβάζει ο ίδιος ο λαός...

Κυπροβαρόμετρο Λαϊκής - Κύπρος, Τουρκία και Κυπριακό

Η έρευνα της Λαϊκής άγγιξε και άλλες πτυχές της καθημερινότητας μας όπως το Κυπριακό.
Σε ερώτηση κατά πόσο θα πρέπει η Τουρκία να ενταχθεί στην ΕΕ σαν πλήρες μέλος ή με περιορισμούς, ο κόσμος απάντησε πως πρέπει να είναι με περιορισμούς (85%). Ένα 10% θεωρεί πως πρέπει να ενταχθεί σαν πλήρες μέλος. Προσωπικά δεν εκπλάγηκα από αυτό το αποτέλεσμα. Αναμενόμενη... η ανωριμότητα του λαού μας. Δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει πολλοί πως μια τουρκία, πλήρως εναρμονισμένη με την ΕΕ, υιοθετώντας πλήρως όλους τους νόμους της ΕΕ ειδικά σε θέματα στρατιωτικά και ανθρωπιστικά, είναι προς όφελος όλων μας.
Άλλο ένα σημείο που αγνοεί ο κόσμος είναι πως μια τουρκία, πλήρες μέλος της ΕΕ, δεν θα μπορεί να έχει το ίδιο καθεστώς που έχει τώρα: μια ανώριμη δημοκρατία όπου κυριαρχεί ο νόμος προσβολής του Τουρκισμού, όπου οι στρατιωτικοί είναι στην ουσία οι πολιτικοί άρχοντες, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα των εργαζομένων, των φυλακισμένων κτλ καταπατούνται. Όσο αφορά δε την ασφάλεια για εμάς, θα έχουμε την γειτόνισσα- γίγαντα δεσμευμένη από τις αρχές της ΕΕ και όχι ανεξέλεγκτη... Δυστυχώς, επαναλαμβάνω, ο κόσμος ακόμη σκέφτεται πολύ ανώριμα...

Σε ερώτηση κατά πόσο θα πρέπει να ασκήσει η Κύπρος ΒΕΤΟ στις διαπραγματεύσεις της ΕΕ με την τουρκία, αν η τελευταία δεν ικανοποιήσει κάποιες απαιτήσεις της Κυπριακής Μπανανίας, οι απαντήσεις είναι αναμενόμενες: 85% ΝΑΙ, 9% ΟΧΙ, 6% Δεν απάντησε. Πρόκειται για μια ορθή στάση του κόσμου θα έλεγα, αλλά για πολλούς διαφορετικούς λόγους πιστεύω. Θεωρώ πως μέσα σε αυτό το 85% υπάρχει το σκληροπυρινικό απορρηπτικό μέτωπο του "τζίνοι τζει τζαι εμείς ποδά για να μεν χάσουμε τα ριάλια που εκάμαμεν" (Τάσσος και συνοπαρτσιά) αλλά και το πιο μετριοπαθές ρεύμα που θεωρεί πως η Άγκυρα πρέπει μεν να μπει στην ΕΕ φτάνει να εκπληρώσει όλες της τις υποχρεώσεις απέναντι στην Κυπριακή Μπανανία (αναγνώριση, άρση βέτο από διεθνείς οργανισμούς, κατοχή κτλ) .


Αρκετά ενδιαφέρουσα η κάρτα σχετικά με το αν ο πιστεύει ο κόσμος πως θα εξευρεθεί λύση στο Κυπριακό σύντομα:
Το 2002: 45% ΝΑΙ, 54% ΟΧΙ
Το 2003: 40% ΝΑΙ, 57% ΟΧΙ
Το 2004: 23% ΝΑΙ, 68% ΟΧΙ
Το 2005: 11% ΝΑΙ, 82% ΟΧΙ
Το 2006: 9% ΝΑΙ, 88% ΟΧΙ

Το 2002 λοιπόν σχεδόν οι μισοί Κύπριοι πίστευαν σε μια λύση. Από το 2003 και έπειτα, όταν δηλαδή ανέλαβε πρόεδρος ο Τάσσος που πήγε στη Λουκέρνη για να τα "τουμπάρει" και να φύγει και να κάμει αλισβερίσια με τον Σερντάρ Ντενκτάς, η πίστη ανάμεσα στον κόσμο για μια λύση έπεσε κατακόρυφα. Μέσα σε 5 χρόνια από 45% μειώθηκε στο 9%. Καθόλου, μα καθόλου τυχαίο. Αν υπήρχαν στοιχεία στην έρευνα και για το 2007, τότε θα μιλούσαμε για ένα ποσοστό του 3-4% που θα πίστευαν σε λύση. Και πολύ θα ήταν, με πρόεδρο τον Τάσσο που όσο κι αν ακούγεται ακραίο, δεν θέλει καμία λύση. Οι συνεχιζόμενες παράνοιες που τον έπιαναν και οι μανίες καταδίωξεις που είχε για όλους τους ξένους, έκαναν τον κόσμο να μην πιστεύει σε καμία αλλαγή. Οι παραποιημένες ειδήσεις από όλα τα κανάλια που έλεγχε, η αρνητικότητα που εξέπεμπε σε κάθε δήλωση του, οι δημόσιες αντιπαραθέσεις του μέσω τηλεόρασης με τον Ταλάτ, οι κατηγορίες για όλους τους διαφωνούντες, η αμφισβήτιση της ΔΔΟ σαν βάση λύσης καθώς και η νομικίστικη πολιτική (που προσπαθεί ακόμη και σήμερα να μας επιβάλει) μετέδωσαν ένα ισχυρό κλίμα απαισιοδοξίας στον κόσμο. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ήθελε να επανεκλεγεί. Αλλά ευτυχώς, σε μια από τις σπάνιες φορές που συμβαίνει, ο λαός μας έκρινε σωστά και τον έστειλε σπίτι του από τον πρώτο γύρο. Αν δεν γινότανε αυτό, το Κυπριακό θα είχε λυθεί. Με διχοτόμιση, οριστική, νόμιμη και εμείς ακόμη θα φωνάζαμε για ψευδοκράτη ενώ ο υπόλοιπος κόσμος θα αναγνώριζε το μόρφωμα του βορρά...

Κυπροβαρόμετρο Λαϊκής - Κύπρος και ΕΕ

Το 2006 η Marfin Laiki ανέλαβε την έρευνα ΚΥΠΡΟΒΑΡΟΜΕΤΡΟ, την αντίστοιχη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου της ΕΕ. Στην ενότητα Κύπρος και ΕΕ, το δείγμα των 1000 ατόμων που απάντησαν στις ερωτήσεις δήλωσαν πως σε ποσοστό 53% έχουν οφεληθεί πολύ ή λίγο από την ένταξη μας στην ΕΕ. Συγκεκριμένα:

Έχουμε οφεληθεί πολύ: 13%
Έχουμε οφεληθεί λίγο: 40%
Ούτε αφεληθήκαμε, ούτε ζημιώσαμε: 22%
Έχουμε ζημιωθεί λίγο: 13%
Έχουμε ζημιωθεί πολύ: 9%.

Το ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας, πέραν από τους αριθμούς είναι πως μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να εξάξει το συμπέρασμα πως είμαστε... αρνιά. Και εξηγιέμαι. Το 1997, πριν δηλαδή τις προεδρικές του 1998, όπως και το 2002 (πριν αυτές του 2003), όπου οι προεκλογικές εκστρατείες των υποψηφίων στηρίχτηκαν στην ένταξη μας στην ΕΕ, τα ποσοστά ήταν πάρα πολύ ψηλά. Το 1997 η (υποθετική τότε ερώτηση) εκτίμηση των Κύπριων πως θα οφεληθούμε πολύ ή λίγο έφτανε το 70% όπως και το 2002! Με λίγα λόγια δεν είχαμε ιδέα τι είναι ΕΕ, πως λειτουργεί κτλ αλλά επειδή μας έλεγαν τα κόμματα μας πως θα γίνουμε ξαφνικά ζάμπλουτοι, το χάψαμε. Και ξαφνικά ήρθε το 2004, μπήμακε στην ΕΕ και όταν είχαμε ήδη δει τις επιπτώσεις στην τσέπη μας από την εναρμόνηση κτλ στην ίδια ερώτηση απαντήσαμε πως θα οφεληθούμε πολύ ή λίγο από την ένταξη μας σε ποσοστό... 38% μόνο, από το οποίο μόνο το 12% είχε απαντήσει πως θα οφεληθούμε πολύ ενώ το υπόλοιπο 26% λίγο.

Με λίγα λόγια, ετάξαν μας ριάλλια και εμείς ενομίσαμε πως ανακαλύψαμε την κότα με τα χρυσά αυγά. Ο άλλος τομέας που οι πολιτικοί μας στήριξαν την ένταξη μας στην ΕΕ ήταν αυτός της ασφάλειας. Από το 2003 όπου το ποσοστό που νόμιζε πως θα οφεληθούμε σε θέματα ασφάλειας ήταν πάνω από 40%, το 2006 είχε πέσει κατά 50%, δηλαδή στο 20%. Η δε οικονομική ανάπτυξη του τόπου από το 40% που ήταν η εκτίμηση του κόσμου το 1998, το 2006 έπεσε στο 11%.

Προσωπικά θεωρώ πως η μόνη θετική εικόνα που παρουσιάζουν οι κάρτες της έρευνας είναι πως από το 2004 μέχρι το 2006, άρχισε ο κόσμος να εκτιμά περισσότερο πως με την ένταξη μας εποφεληθήκαμε. Μετά δηλαδή το παραλήρημα ευτυχίας που μας συνεπήρε το 2003 πως θα γίνουμε όλοι λεφτάδες και προσγειωθήκαμε ανώμαλα στην γή με την ένταξη μας, άρχισε ο κόσμος σιγά σιγά να νιώθει πως οφεληθήκαμε από την ένταξη μας. Το 2004 το ποσοστό που νόμιζε πως οφεληθήκαμε πολύ ή λίγο ήταν στο 38%, το 2005 πήγε στο 42% και το 2006 ανέβηκε στο 53%.

Πάντως σε ποσοστό 25% ο κόσμος απάντησε πως γνωρίζει αρκετά πράγματα για την ΕΕ ενώ το... 74% δήλωσε πως δεν γνωρίζει και πολλά. Λογικό είναι, από τη στιγμή που τα κεντρικά δελτία ειδήσεων μας ασχολούνται αν γέννησε η λιονταρίνα στην ζωολογικό κήπου του Τζιμπουκτού ή αν έκλασε το πάντα στον κήπο της Μελβούρνης.

Στην ερώτηση που νομίζουμε πως έχει ζημιώσει η Κύπρος με την ένταξη μας στην ΕΕ, οι απαντήσεις του κοινού ήταν αναμενόμενες:

35% στην οικονομία
21% αύξηση τιμών/ κόστους ζωής / πληθωρισμός
14% αύξηση στην εισροή αλλοδαπών
13% ανεργία
9% γεωργία.

Θα σταθώ στο 14% που δήλωσε πως το πρόβλημα με την ένταξη μας είναι η αύξηση στην εισροή ξένων. Καταρχάς η έρευνα δεν μας λέει αν αυτή η απάντηση δώθηκε αυθόρμητα από το κοινό ή αν ήταν εκεί σαν απάντηση επιλογής. Αν έγινε το δεύτερο, τότε θεωρώ πως οι άνθρωποι της Λαϊκής πρέπει να πάνε σπίτι τους. Γιατί; Διότι ένα από τα κύρια κοινωνικά χαρακτηριστικά της ΕΕ είναι η πολυπληθυσμικότητα και η ένταξη άλλων εθνικοτήτων στην κάθε κοινωνία με τα ίδια οφέλη και δικαιώματα. Άρα δεν μπορεί να θεωρείται σαν πρόβλημα ή σαν ζημιά η αύξηση αλλοδαπών, και ειδικά Ευρωπαίων υπηκόων.
Παρόλα αυτά το 14% των Κυπρίων απάντησε πως αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε από την ένταξη μας στην ΕΕ. Σχεδόν δηλαδή ο ένας στους έξη. Ε να διώξουμε τους πολωνούς και τους ρουμάνους και τους βούλγαρους να δούμε ποιός τεμπερχανάς ψηλομύτης κύπριος θα πάει να δουλέψει στις οικοδομές, στα εστιατόρια, στα καφέ, στις φάρμες και στα εργοστάσια ή σε άλλη δουλειά και να πάιρνει ψίχουλα για μισθό...

Ανοίξτε τα μάτια, κοιτάξτε τον καθρέφτη: είμαστε ρατσιστές!

Οι ειδήσεις προχθές μου προκάλεσαν αηδία. 15χρονα ΜΩΡΑ πήραν ξύλα, σίδερα και πέτρες στα χέρια και επιτέθηκαν απρόκλητα σε 3 σπίτια με αλλοδαπούς στον Ύψωνα Λεμεσού. Αν είναι δυνατόν. 15χρονα μωρά που ακόμη τρίχα στα αρχίδια δεν έβγαλαν να έχουν απαίτηση "να φύγουν οι ξένοι από τον Ύψωνα" και να μπαίνουν στα σπίτια των ανυρώπων, επειδή είναι ξένοι, να τους ξηλοφορτώνουν. Τι άλλο θα ακούσουμε και θα δούμε...

Δυστυχώς οι ανίκανοι, χέστηδες πολιτικοί μας που βλέπουν το πρόβλημα να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα δεν τολμούν να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα, παρόλες τις φωνές που ακούγονται. Μέτρα και για το φαινόμενο της εξάπλωσης του ρατσισμού αλλά και για τόσα άλλα κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, οι παράνομες κρατήσεις σε φυλακές των λαθρομεταναστών χωρίς δίκη, οι απαγορευμένες ουσίες στα τρόφιμα και τόσα άλλα. Τρέμουν οι κομματάρχες να πάρουν μια αντιλαϊκή απόφαση κι ας ξέρουν πως επιβάλλεται. Πάνω από όλα τα κόμματα τους και τα ποσοστά τους. Και αφού τέτοιους πολιτικούς έχουμε, ανάλογο μέλλον θα μας βρει.

Επιτέλους, πρέπει να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε και να κρυβόμαστε πίσω από τον ευσεβή πόθο πως είμαστε ένας λαός μεσογειακός, φιλόξενος και φιλικός. Είμαστε ένας λαός γεμάτος κόμπλεξ και φοβία για το ξένο, διαφορετικό. Είμαστε ρατσιστές. Και πολύ φοβάμαι πως πλέον το πρόβλημα δεν μπορεί να κοπεί από τη ρίζα του. Οι ρίζες του ρατσισμού έχουν μεγαλώσει τόσο πολύ μέσα μας, που μας τρώνε την ψυχή και καταδυναστεύουν την λογική.

Αρχίσαμε κοροϊδεύοντας τους οικονομικά ασθενέστερους από εμάς σαν χωριάτες, μετά προχωρήσαμε στους "κούλλουφους, αγράμματους" Τουρκοκύπριους, μετά σειρά πήραν οι Φιλιππινέζοι, οι Σριλανκέζοι και οι Πακιστανοί τους οποίους έχουμε κοινωνικά απομονώσει, συνεχίσαμε να δολοφονούμε την εικόνα των αλλοδαπών μέσα από άκρως ρατσιστικά δελτία ειδήσεων, μετά σειρά πήραν οι ελληνικής καταγωγής πόντιοι τους οποίους βλέπει ο κόσμος σαν να είναι όλοι δολοφόνοι και μαχαιροβγάλτες... και τώρα πήγαμε ένα ακόμη βήμα μπροστά, μπαίνοντας μέσα στα σπίτια των ανθρώπων και κτυπώντας τους διότι το έγκλημα τους είναι πως είναι... ξένοι.

Και όλα αυτά από Κύπριους. Ένα λαό που έζησε φτώχεια, προσφυγιά και κατάλαβε από πρώτο χέρι τι σημαίνει να μην μπορείς να ζήσεις στο σπίτι σου και να πρέπει να ξαναφτιάξεις την ζωή σου από το μηδέν, σε ξένους τόπους. ΕΜΕΙΣ λοιπόν, οι Κύπριοι, με τις Μπεμβέ μας, τις Μερτσέντες μας, τις Άστον Μάρτιν και τα παλάτια που κτίζουμε ζώντας σε μια ψευδαίσθηση πως είμαστε πολιτισμένοι και ανώτεροι, έχουμε γίνει από τους πλέον χειρότερους ρατσιστές της Ευρώπης των 27. Τα φαινόμενα ρατσισμού, τα κρούσματα βίας για ένα τόσο μικρό κωλότοπο πρέπει να μας προβληματίσουν. Να μας ταρακουνήσουν καλύτερα. Τα χειρότερα έπονται δυστυχώς... αλλά κανείς, μα κανείς δεν θέλει να ακούσει. Το κράτος αδιαφορεί παντελώς... και αυτή την εγκληματική αδιαφορία μια μέρα θα την πληρώσουμε όλοι, με συνέπειες που ούτε καν θέλω να τις σκέφτομαι...

Ντροπή και αίσχος για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

Ο Χριστόφιας μισά το καρναβάλι!

Τελικά αυτός ο πρόεδρος μας βάλθηκε να αλλάξει τις παραδόσεις μας. Ας πούμε, είναι πασυφανές πως μισά το καρναβάλι, και ειδικά τις μάσκες. Δεν του αρέσουν και θέλει τον κόσμο να τις ξεφορτωθεί. Έτσι καταλάβω εγώ... Εξηγιέμαι: από τις μέρες (μήνες) της προεκλογικής έλεγε πως δείχνοντας καλή θέληση για το εθνικό μας θέμα μπορεί να βγάλει την Κύπρο έξω από την άγραφη απομόνωση στην οποία είχαμε περιέλθει διεθνώς και μέσω αυτού, πως θα εκθέσει αυτούς που δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση.

Και έτσι κάνει, ο αθεόφοβος. Πρώτα, εξέθεσε τον τέως εθνάρχη του 30%, βγάζοντας του την μάσκα, με την άμεση απόφαση του να δει τον Ταλάτ, με την ευκολία με την οποία συμφώνησε μαζί του για διάνοιξη της οδού Λήδρας χωρίς στρατό στην περιοχή, με τα όσα καλά μας καταλογίζει η διεθνής κοινότητα από την μέρα που ανέλαβε την προεδρία και τέλος με την υπογραφή του μνημονίου προχθές με το Ηνωμένο Βασίλειο, που "πάλι εντελώς τυχαία" στους μόνους που δεν άρεσε ήταν στην Τουρκία και σε αυτόν και στον υιο του. Πάντως εδώ που τα λέμε ο Νικολάκης είναι αστέρι. Είναι αρνητικό λέει το μνημόνιο που υπογράφτηκε με το Ην. Βασίλειο διότι ότι καλό λέει το μνημόνιο δεν σημαίνει πως οι Άγγλοι θα το τηρήσουν!!! Άρα, μήπως έπρεπε το μνημόνιο να λέει πως η Αγγλία θα προχωρήσει σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους, θα αναγνωρίσει την "ΤΔΒΚ" και ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί, δύο θρησκείες και δύο κράτη, ούτως ώστε να πει ο Νικολάκης πως είναι καλό από την άποψη πως ότι κι αν λένε οι Άγγλοι δεν το κάνουν;;; Έλεος... τα λόγια περιττεύουν μπροστά στο φαινόμενο Τασσική λογική και έπαρση ("δεν έχασα εγώ στις εκλογές. Η Κύπρος έχασε!"). Τέτοιους πολιτικούς να έχουμε πάντα και θα προκόψουμε!

Αλλά δεν του έφτανε αυτό του Γριστόφκια. Ήθελε να ρίξει κι άλλες μάσκες... και τα κατάφερε. Παράδειγμα η εγκυρότερη, ανεξάρτητη και σοβαρότερη εφημερίδα του τόπου (χαχα), ο "Φ"ιλελεύθερος. Τους έκαμε εκεί τους καϊμένους τους δημοσιογράφους να μην ξέρουν τι να γράψουν πλέον για να πείσουν τους αναγνώστες τους πως ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης και ολόκληρη η υφήλιος συνομοτούν για να καταστρέψουν και να αφανίσουν τον ελληνισμό της Κύπρου. Σε τέτοια αμηχανία τους έφερε ο Χριστόφιας, που μη έχοντας πλέον κάτι αρνητικό να γράψουν για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, βρήκαν πάτημα για την "κόντρα" Γερμανών και Άγγλων για το Γιούρο! Πήραν ένα δημοσιέυμα γερμανικής εφημερίδας που πείραζαν τους άγγλους που δεν προκρίθηκαν στο Γιούρο και το μετάφρασαν σαν ένα πόλεμο μεταξύ δύο χωρών, αποδίδοντας την "έχθρα" μεταξύ των δύο αυτών χωρών στο γεγονός πως σαν εχθροί που ήταν στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι αδύνατον να συνηπάρξουν αρμονικά μαζί. Το δίδαγμα, που ανακάλυψαν οι δημοσιογράφοι του "Φ"; Μα ποιό άλλο από το ότι λαοί που πέρασαν από πόλεμο παλιά δεν μπορούν να να συμφιλιωθούν! Άρα ούτε εμείς με τους Άγγλους μπορούμε να συμφιλιωθούμε, ούτε και με τους Τουρκοκύπριους! Και ύστερα άμα τους λες πως δεν θέλουν λύση όλοι αυτοί οι βολεμένοι, σου μιλάνε για πνευματική τρομοκρατία. Αχ ρε Βάσο... πνευματική τασσοκρατία έχεις, όχι τρομοκρατία. Και όλα αυτά, από την σοβαρότερη και εγκυρότερη εφημερίδα του τόπου. Για όσους δεν κατάλαβαν, το ξαναλέω πιο απλά: γερμανική εφημερίδα πειράζει τους άγγλους που δεν προκρίθηκαν στο Γιούρο, άρα τους μισάνε, άρα σαν παλιοί εχθροί δεν μπορούν να συμφιλιωθούν, άρα ούτε εμείς μπορούμε να ζήσουμε μαζί με τους ΤΚς, άρα διχοτομίστε την Κύπρο να τελειώνουμε. Φέρτε μου τα πρόζακ μου να ηρεμήσω ρε παιδιά.

Η τελευταία μάσκα που καταφέρνει σιγά σιγά να την ρίχνει είναι αυτή του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ που όπως πάει νομίζω θα τα κάνει όλα... Ταλατούρι. Μιλούμε ότι ο Μεχμέττης μας, άρχισε να τα παίζει. Μετά την έκπληξη του πρώτου γύρου των εκλογών όπου ο τέως πήρε εντολή από τον κόσμο να πάει έσσω του, ο Ταλάτ κατάλαβε πως δεν θα μπορεί πλέον να κρυφτεί πίσω από την κακοδιαχείρηση του Κυπριακού που έκανε ο Τάσσω και έσπευσε στην Άγκυρα για συμβουλές. "Μάμμα, τι να κάμω; Να πάω σε συνομιλίες για να μεν φανεί ότι εν θέλω; Τούτος ο Τάσσος φταίει που έχασε τες εκλογές, ο βλάκας..." Ε, πήγε... άνοιξε και την Λήδρας, συμφώνησε να προχωρήσει η 8η Ιουλίου με άλλη ονομασία και τωρά τρέχει και δεν προλαβαίνει. Δεν του έφτανε που τα τσιράκια του Ντενκτάς από εκεί φωνάζουν και ορίονται καθημερινά για τις συνομιλίες (με την συμπαράσταση των εδώ φίλων τους), επήεν και ο Χριστόφιας να υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας και συναντίληψης με την Αγγλία που μιλά για λύση ΔΔΟ, με μια διεθνή προσωπικότητα, κυριαρχία, ιθαγένεια κτλ και δεν του άρεσε!!! Αλήθεια ρε Μεχμεττούδιν, τι δεν σου άρεσε; Που δεν μιλά για ξεχωριστή οντότητα του ψευδοκράτους σου; Που δεν μιλά το μνημόνιο για δύο κράτη; Που μιλά για λύση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα και με μια ιθαγένεια;;; Τέτοια να κάνεις, και μας δίνεις πόντους στα μάτια των τρίτων. Έτσι, να τα λες δημόσια όπως τώρα, να βλέπουν κι οι άλλοι εκτός πως τώρα που έφυγε ο Τάσσος από την μέση δεν έχουν πλέον δικαιολογίες να σε δικαιολογούν! Και το χειρότερο για τον Ταλάτ; Ξεσκεπάζεται και στον ίδιο του το κόσμο... τους πολλούς εκείνους Τουρκοκύπριους που τον πίστεψαν γιατί ήθελε λύση...

Πάντως ο Χριστόφιας έχει ακόμη πολλά να κάνει. Οι μάσκες βλέπετε, είναι αμέτρητες στην Κύπρο. Πάντως αν μπορούσε κανείς να βρει ένα χαρακτηριστικό σε όλους όσους φοράνε μάσκες και υποσκάπτουν την λύση, θα έλεγε κατά πάσα πιθανότητα πως αυτό το χαρακτηριστικό είναι που φωνάζουν μέρα νύχτα για την αγάπη τους για την Κύπρο και αυτο-αποκαλούνται πατριώτες. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσες πολλές μάσκες ο Χριστόφιας θα πρέπει να ρίξει... μια θητεία δεν είναι αρκετή, σίγουρα!

Οι ανακαλύψεις του Τέως

Ανακάλυψη 1: "Μόνο με το καλό κλίμα που δημιουργήθηκε με την ανάληψη της προεδρίας από τον κύριο Χριστόφια, το Κυπριακό πρόβλημα δεν λύνεται". Ουάου... εν το είχαμε σκεφτεί ποτέ!


Ανακάλυψη 2: "Με τα δείπνα δεν λύνεται το Κυπριακό" Κι εμείς που νομίζαμε πως με ένα εκμέκ κατεΐφ και μια ΚΕΟ όλα θα λύνονταν....


Ανακάλυψη 3: "Με τις κοινωνικές συναντήσεις δεν λύνεται το Κυπριακό" Ο διάσημος καφές... έχει δίκιο ο Τάσσος, κι ας νομίζαμε όλοι εμείς των μειωμένων αντιστάσεων πως αν τον Ελληνικό ή τον Τουρκικό καφέ ερίχναν τον μέσα στο μπλέντερ ήταν να φκεί Κυπριακός και να λυθούν όλα τα προβλήματα.


Ανακάλυψη 4: "Η φιλία από μόνη της, μεταξύ Χριστόφια και Ταλάτ, δεν είναι αρκετή να λύσει το Κυπριακό. Όπως δεν το έλυσε και η φιλία Κληρίδη - Ντενκτάς". Σούπερ ουάου... πως δεν το είχαμε καν σκεφτεί; Ούτε καν πέρασε από το μυαλό μας. Πάντα νομίζαμε πως 3 εξάρες και 5 ντόρτια στο τάβλι θα έλυναν το Κυπριακό. Μεσάνυκτα όμως εμείς...


Χρειαστήκαμε τον φωστήρα του κράτους... ε, σόρρυ, του έθνους (μιας και ο τάσσος ουδέποτε πίστεψε στο Κυπριακό κράτος...) να μας τα πει για να το καταλάβουμε: πως με τις καλές διαπροσωπικές σχέσεις και με το καλό κλίμα δεν λύνεται το Κυπριακό.

Κι όντως, μόνο κάποιος αφελής μπορεί να πιστεύει πως ένα καλό κλίμα και μια καλή σχέση σε προσωπικό επίπεδο θα λύσει το πρόβλημα. Πώς λύνεται όμως; Με το κάκιστο κλίμα που δημιούργησε ο Τάσσος μήπως; Του απορρηπτισμού, της δαιμονοποίησης της άλλης πλευράς και των ξένων; Ή μήπως αναπτύσσοντας κρυφή σχέση με τον Σερντάρ Ντενκτάς στη Στράκκα, τον ένα και μοναδικό φίλο του στην ΤΚ κοινότητα;

ΝΑΙ. Το κακό κλίμα από μόνο του μπορεί να βρει την λύση του Κυπριακού. Μόνο που η λύση αυτή δεν θα είναι αυτή που νομίζουμε... θα είναι αυτή που ονειρεύεται ο Ντενκτάς και ο Τάσσος μόνο: τα δύο χωριστά κράτη.