Επιστολή από μια φίλη "καλαμαρού"

Επειδή γουστάρω να ακούω την γνώμη άλλων για πράγματα που με αφορούν, πχ η χώρα μου, και επειδή γουστάρω διπλά όταν η γνώμη είναι κριτική και με δόση χιούμορ, δημοσιεύω το μύνημα που πήρα από μια φίλη καλαμαρού που ετοιμάζεται να κατέβει στην ... Κυπριακή "Δημοκρατία".

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Ζόρικο πράγμα να θες να ξενιτευτείς. Ξεκίνησα να ξεσκονίζω τους ταξιδιωτικούς οδηγούς (τσάμπα δώρο από εφημερίδες), για να μάθω που πάω και που πατάω, μπας και καταφέρω να ξεπατικώσω καμιά παραπανίσια γνώση που ακόμη και ο Τάσος Δούσης στις Εικόνες θα ζήλευε φθονερά. Μάταιος κόπος. Άμα δε πας, δε δεις από κοντά και δε ζήσεις όχι δε μαθαίνεις κάτι σημαντικό και δε γεμίζεις εμπειρίες ζωής αλλά γελάνε και οι άλλοι πίσω από την πλάτη σου: για δες μια τρελή (μανή) που πήρε τα βουνά και κάνει ανταπόκριση από το Τρόοδος όπως η Τσόκλη από τα νησιά Γκαλαπάγκος.

Ανατρέποντας λοιπόν την κατάπτυστη θεωρία που θέλει οι τυχοδιώκτες να είναι άχρηστοι άνθρωποι και να έχουν όνειρο ζωής να γίνουν Φιλέας Φογκ στη θέση του Φιλέα Φόγκ για να α) εκδοθούν (μπα, καλύτερα bloggers εγγυημένη η έκδοση) β) γίνουν ταινία (αφήστε κάτω το Hostel!) γ) γίνουν κόμικς (μπανάλ, τρε - τρε μπανάλ) αποφάσισα να αφήσω τη μαμά πατρίδα και να αυτοεξοριστώ σε ένα χρυσοπράσινο (μπανανό)φυλλο, που μεταξύ μας ακόμη δεν έχω δει ούτε το χρυσό, ούτε το πράσινο φύλλο του….(ώρες - ώρες με τρομάζω, πολύ).

Οι πρώτες πληροφορίες για το νησί αντλήθηκαν από καθημερινούς, κανονικούς ανθρώπους, κύπριους. Και για μένα καθημερινοί και κανονικοί άνθρωποι είναι αυτοί που με ελεύθερη φωνή λένε τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα τους, χωρίς κομπλεξισμούς. Αυτό το κάνουν κυρίως νέοι και bloggers. Δυστυχώ όμως όσοι έχουν φωνή ΔΕΝ μένουν στην Κύπρο, γιατί είναι νέοι, γι' αυτό είναι και bloggers. Όλοι κατοικοεδρεύουν ή στην Αγγλία, ή στην Αμερική ή στην …Αθήνα, γιατί ή σπουδάζουν ή κάνουν μεταπτυχιακά ή κάνουν ντοκτορά. Όπως καταλαβαίνετε δε με βοήθησε καθόλου αυτό! Αν και μπήκα στα τουριστικά site της Cyprus ωστόσο το μόνο που κατάφερα να πάρω ήταν ένα εκπτωτικό κουπόνι διαμονής σε ξενοδοχείο 4 αστέρων, 27 χλμ έξω από την διχοτομημένη πρωτεύουσα, με ευρωπαϊκό breakfast και 10 λεπτά spa. Το κράτησα. Για το spa, όχι για το breakfast. Μα τι νομίσατε;

Όμως για το τι «παίζει» στην Κύπρο λίγα έμαθα… Και είναι και αυτή η περιέργεια καταγεγραμμένη στο DNA μου που με κατατρέχει…

Έτσι άρχισα να διαβάζω εφημερίδες. Κυπριακές. Θα σας πω άλλη φορά την άποψή μου για τον κυπριακό τύπο ή οποία θα είναι και εκτενέστερη (γιατί έχει να κάνει και με επαγγελματική διαστροφή, δεν είναι της παρούσης). Επίσης έλιωσα στον εκρού-του-νεκρού καναπέ μου να βλέπω ΡΙΚ SAT κατόπιν συμβουλής και νουθεσίας από ομογενή φοιτητή στο χρυσοπράσινο για να μάθω κυπριακά. Και στα ναρκωτικά να το ρίχνα ούτε μια δεκάποντη γραμμή λευκοστρωμένη και με τη μύτη ντίρλα δεν με έσωζε με τις κωμικές του σειρές (πολύ - πολύ πασέ….).

Αλλά αυτά δεν ήταν τίποτα μπροστά στο ότι είχα να ξεπεράσω σκοπέλους (βλ. μάνα) και να παλέψω με 40 κύματα (που μια επαφή μαζί της είναι τσουνάμι από μόνη της). Όταν της είπα με σοβαρό ύφος ότι θέλω να της μιλήσω εκείνη αμέσως σκέφτηκε ότι ή παντρεύομαι ή θα σταματήσω να γράφω για να αφοσιωθώ στην διακόσμηση υπαίθριων πάρκινγκ και την εφαρμοσμένη ποίηση. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση άστραψε το μάτι της (από χαρά), το άλλο (μάτι) με κοιτούσε με δυσπιστία. Ακολουθεί σύντομη στιχομυθία 11 λέξεων:

-Κόρη που πας;

-Μάνα θα πάω Λευκωσία (στα καράβια άστο γι' αργότερα, προτιμώ το κότερο, έχω και κότερο πάμε μια βόλτα; Κλείνω παρένθεση πολλά λέω).

-Και πότε έρχεσαι;

-Ποτέ…

[Τίτλοι τέλους – κλειστόν λόγω ημιπληγίας της μαμάς].

Απο κει και πέρα είχα να λύσω 2 σημαντικά προβλήματα τα οποία φάνταζαν στα μάτια μου τρομακτικότερα κι από την Ελένη Λουκά γυμνή στη μπανιέρα (του /μου):

Α. Κυπριακή διάλεκτος

Β. Απλή καθημερινή ζωή

(τα υπόλοιπα όπως νέο εργασιακό καθεστώς, μετακόμιση, εκκρεμότητες δημοσίου, εκκρεμότητες τραπεζών, συνδέσεις ίντερνετ, τηλεφώνου, φίλοι κλπ είναι απλά οδοντόκρεμες με μπλε φλουράϊντ και άμεση δράση κατά των λεκέδων. Δε πα να βουλιάξουν αυτάνδρα όλα. Έχει η Βενετιά βελόνια για να φάνε όλες οι μοδίστρες απανταχού της γης. Σας το είπα και δεν με πιστεύατε: ώρες - ώρες με τρομάζω πολύ, πάρα πολλά που λένε και στην Τζίπρον)!

Ξεκινώ από το τελευταίο με τον ύπουλο τίτλο:

Α: απλή καθημερινή ζωή

Για κάποιον που αφήνει πίσω του (συντρίμμια, αγρίμια, άντε και καμμένα στην Πελοπόννησο) και πάει στο… εξωτερικό (έτσι το λένε οι Κύπριοι, εμείς πάλι νομίζουμε πως πεταγόμαστε μέχρι την Καλλιθέα, τέτοια προσδοκία!) οφείλει να γνωρίζει βασικά πράγματα. Από πού ψωνίζει, τι τρώει, πως το ζητάει, που πίνει καφέ, που πάει το λεωφορείο κλπ…

Φαγητό: Απλά πράγματα όπως το ζαμπόν. Εγώ το ξέρω ζαμπόν. Χαμ μου είπανε, ζαμπόν πάλι είπα. Όταν, δε, ζητάω να έχει και τυρί μέσα σε τοστ εννοώ γκούντα, Ολλανδίας, (γκού-ντα-Ο-λλα-νδίας), άντε ένταμ Αυστρίας, όχι χαλλούμιν. Άμα ήθελα ένα τοστ με χαλλούμιν θα έλεγα ένα τοστ με ζαμπόν, καλά χαμ και χαλλούμιν.

Πάμε τώρα και στα πιο εξεζητημένα: Μούγκρα, Καϊκανάς, Φακές μουτζέντρα, Καουρμάς Μαραθάσας…. Για κάθε συνταγή ήθελα τον προσωπικό μου μεταφραστή. Δυστυχώς θέλω να ξέρω τι τρώω πριν παραγγείλω, δεν είναι καιροί για έξτρα ρίσκα. Έτσι πήρα την κουρτίνα 3 και «αυτό ξέρετε, αυτό εμπιστεύεστε»: μια σεφταλιά. Την επόμενη μέρα πήγα σε άλλο εστιατόριο. Πουρέκια Χελλίμπουρεϊ στη σάτζι, Πούλλες. Πήρα άλλη μια σεφταλιά. Τη τρίτη μέρα πήγα σε κινέζικο (γιατί είναι πολύ της μόδας στη Κύπρο, έτσι μου πάνε). Έφαγα σαν άνθρωπος (σαν κινέζος άνθρωπος, αλλά ήξερα τι έτρωγα! Τσάμπα τα μεταπτυχιακά στα κινέζικα take away?).

Οδήγηση: Μεγάλο κεφάλαιο άνοιξα. Αν πιστεύεις ότι θα κατεβάσεις στο χρυσοπράσινο νησί το ΔΙΚΟ ΣΟΥ αυτοκίνητο (εκτός κι αν έχεις αγγλικό διαβατήριο) πλανιέσαι πλάνην οικτρά (εεε, το σχίσα το φιλολογικό). Έχω ένα ford fiesta την S έκδοση (γρήγορο) αλλά έχει δύο βασικά μειονεκτήματα για τους δρόμους της Κύπρου: 1) το τιμόνι είναι από την τελείως λάθος πλευρά, παναγίτσα μου που πάνε όλοι αυτοί καταπάνω μου; (Τσ τσ τσ! Τεχνολογία του σατανά. Αν τα κάναν αυτά τα πράγματα στο Σάλεμ πριν 400 χρόνια, δεν θα προλάβαιναν να σβήνουν φωτιές και να στήνουν ικριώματα...) 2) Το γρήγορο κάνει τη δουλειά για την οποία και πουλήθηκε παραπάνω από την απλή έκδοση (+ € 5.000): «τρέχει», ενώ το επιτρεπτό όριο στην Κύπρο μόλις που αγγίζει τα 110 χλμ στην εθνική οδό, η οποία εθνική οδός καλείται κυπριακά χάι γουέη. Άσε που άμα δεις Ρικ Sat «Επτά με Δέκα» το πρωί ο συμπαθητικός δημοσιογράφος (όποιος τον ξέρει να μου δώσει το μέιλ του) βγάζει ρεπορτάζ στον αέρα για επικίνδυνες στροφές και νεκρούς ομογενών και με πάει μία (και δυο μη σου πω, τύφλα να 'χει ο Φειδιπίδης!)

Διασκέδαση: Που σημαίνει καφές στα Στάρμπακς! Ό,τι είναι για τον Αθηναίο το DaCapo στο Κολωνάκι το ίδιο και το αυτό είναι τα Στάρμπακς για τους Κυπραίους: Καταξίωση! Το είπα, το έγραψα και αμαρτίαν ουκ έχω, πάω για εξομολόγηση τώρα…. Για τη νυχτερινή ζωή του χρυσοπράσινου ακόμη δεν έχω άποψη οπότε το αφήνω στο πυρ το εξώτερον…

Λεωφορεία: Όλοι οι κύπριοι bloggers διαμένοντες στις αλλοδαπές με προειδοποίησαν για τα ανύπαρκτα λεωφορεία στη Κύπρο. Καλώς έπραξαν. Ακόμη το περιμένω…. Άμα το δείτε και σεις σφυρίξτε μου.

Υπεραγορές: Δηλαδή Καρφούρ. Και άμα ξέρεις από Καρφούρ ξέρεις και να ψωνίζεις ειδάλλως άντε βρες προϊόντα σε άλλα κυπριακά σούπερμάρκετ όπως π.χ. ΕΨΑ που τόσο αγάπησες και αποχαιρέτα την που την χάνεις (αυτήν και άλλα ελληνικά….)

Β: Κυπριακή διάλεκτος

Όση επιτυχία θα είχε ένας Εσκιμώος να περιγράψει με 200 λέξεις μια όαση καταμεσής της Σαχάρας, άλλη τόση κι εγώ να στρώσω κώλο για να μάθω κυπριακά σε χρόνο dt και μάλιστα από το ίντερνετ! Πλακέ έγινε ο κώλος μου κι ακόμη δεν είχα ακουμπήσει το πληκτρολόγιο. Κι όμως, προσπάθησα φιλότιμα να μάθω την κυπριακή διάλεκτο μέσα από κείμενα και λέξεις που στροβιλίζαν στην μπλογκόσφαιρα. Αυτό είναι σα να μαθαίνεις σεξ από σεξουαλικούς οδηγούς: διαβάζεις όλο το βιβλίο αλλά δεν πρόκειται να @@%$& απόψε! Το χειρότερο από όλα είναι να νομίζεις ότι ξέρεις κυπριακά και να πας να μιλήσεις κιόλας!

Παραθέτω παράδειγμα από το blogspot χρυσοπράσινο μπανανόφυλλο:

Η κυπριακή λέξη της ημέρας:

Γαρύλλα = τσίμπλα των ματιών
Προέρχεται από την Ελληνική λέξη γρύλλα ή γρύλλος. Παράγωγα της λέξης: γαρύλλης, γαρυλλομμάτης.
Παράδειγμα:
Πως εν' κουφός, πως εν΄ στραός, ξηδόντας τζαι καμπούρης, μύξης τζαι γαρυλλομμάτης τωρά εν' τζαι ασσιμομούρης!

Μάλιστα, καταλάβαμε αγαπητέ μπανανόφυλλο: Πως είναι κουφός, πως είναι στραβός, ξεδοντιάρης και καμπούρης, μυξιάρης και τσιμπλιάρης τώρα είναι και ασχημομούρης. Σωστά; Ας πούμε σωστά! Στο επόμενο όμως παράδειγμα τι να πω και τι καταλάβω η έρμη;

Άτζαπις = άραγε, μήπως
Η λέξη άτζαπις προέρχεται από την τουρκική λέξη acaba.
Παράδειγμα πολύ πολύ χωριάτικο:
Άτζαπις σου εν τέρατσος... αμ' αντα πάλε που ταράσσει;

Δεν κατάλαβα γρι! Θα μου πεις τι να τα κάνεις τα χωριάτικα στη Λευκωσία; Άτζαπις θα σου χρειαστούν; Εν ξέρω….

Φιλικά,

Φίλια

Υ.Γ. 1 Αν κάποιος δεν κατάλαβε το χιούμορ να σηκώσει το χέρι. Αλλιώς στις δριμύτατες παρατηρήσεις Κυπρίων αγωνιστών θα πάρω ένα Grapsarhidine 500mg. (Μεγάλη υπόθεση η χημεία...)

Υ.Γ. 2 Να θυμηθώ επίσης να πάρω αντίβίωση… J Σας το είπα; Ώρες ώρες με τρομάζω πολύ, πάρα πολύ…