Εδώ είναι Κύπρος!

Πάντα με ενδιέφεραν οι σημαίες των χωρών. Βρίσκω ενδιαφέρον την επιλογή χρωμάτων όπως και τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται αλλά και τί συμβολίζουν αυτά τα σύμβολα.
Για παράδειγμα, η Κυπριακή σημαία έχει χρώμα κίτρινο. Πάντως δεν είναι κίτρινη επειδή έχουμε πολλές κίτρινες τουλίπες, ούτε επειδή είμαστε κιτρινιασμένοι, ούτε επειδή έχουμε δυνατό ήλιο. Απλά δεν έπρεπε να ήταν κόκκινη (λόγω Τουρκίας) και δεν έπρεπε να ήταν και μπλε (λόγω Ελλάδας). Την αγαπήσαμε όμως την σημαία μας (όχι όλοι όμως, δυστυχώς), όπως αγαπάμε και την Ελληνική, όπως και οι Τουρκοκύπριοι αγαπάνε και την Τουρκική.
Για μια χώρα όμως που χιλιοπροδώθηκε από τους δικούς της ανθρώπους (πραξικόπημα από Ελλάδα, εισβολή από Τουρκία) είναι αντιφατικό να έχουμε τόσο τυφλή αγάπη για την σημαία μας. Και είναι κρίμα που την μεταφέρουμε ακόμη και στα παιδιά μας. Δεν λέω σε καμία περίπτωση να μην αγαπάμε την σημαία μας. Απλά λέω πως η τυφλή αγάπη δεν μπορεί να έχει λογική, ούτε όρια.
Η γειτονιά μου είναι πολύ ανιαρή. Μια τυπική κυπριακή γειτονιά, όπου οι γείτονες χαιρετίζονται το πρωί σαν πάνε δουλειά, και οι γειτόνισσες σαν σκουπίζουν τα πεζοδρόμια και τις βεράντες τους, ρίχνοντας η μια στην άλλη κλεφτές ματιές για να δουν τι γίνεται μέσα στα σπίτια τους. Τα βράδια είναι πάντα τα ίδια... ήσυχα, με τους γείτονες να κάθονται στην βεράντα τους. Την σιωπή σπάει κάποτε κανένα κλάμα μωρού κτλ.
Πέρσι το καλοκαίρι σε ένα σπίτι που νοικιάστηκε, μετακόμισαν 5 Πολωνοί. Οι Πολωνοί ούτε κοίταξαν ποτέ μέσα στα σπίτια μας από περιέργεια, ούτε άκουσαν από κανένα γείτονα μια καλημέρα, ούτε και έκαναν όργια με χασίσι, όπως κάποιοι γείτονες φοβήθηκαν πως θα γινότανε.
Βασικά οι άνθρωποι ούτε πείραξαν κανέναν, ούτε ασχολήθηκαν ποτέ με κανέναν. Μέχρι που έκαναν ένα μέγα λάθος. Κρέμασαν την σημαία της χώρας τους πάνω στην ταράτσα του σπιτιού τους.
Μια μέρα καθόμουνα στην βεράντα μου και έβλεπα και άκουγα την διπλανή μου να μιλά με την απέναντι. Έλεγε πως "ήρταν τα άγρια να θκιώξουν τα ήμερα" και πως "ήρταν οι φτωχοί να μας βάλλουν την σημαία τους μέσα στα μούτρα μας". Η απέναντι, συμφωνώντας και επαυξάνοντας, συμπλήρωσε πως "εδώ έννεν Πολωνία, δαμέ εν Κύπρος. Να παν στην χώρα τους να βάλουν την σημαία τους". Το ίδιο βράδυ είχα καλεσμένους σπίτι μου την ξαδέλφη μου και τον άντρα της, μαζί με την κόρη τους, περίπου 11 χρονών. Δεν πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να δουν την σημαία και να μου το σχολιάσουν. Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο ήτανε η γνώμη της κόρης τους. Ήταν χειρότερη και από την άποψη της γειτόνισσας μου: "δαμέ εν κύπρος. να βάλουν ελληνική ή κυπριακή σημαία".
Μετά που έμεινα μόνος και το σκέφτηκα το θέμα... ένιωσα πόσο ρατσιστές είμαστε τελικά. Ήρθαν 5 νέα άτομα στην γειτονιά. Καμιά "νοικοτζυρεμένη" γειτόνισσα δεν πήγε να τους καλωσορίσει. Καμιά τους δεν είπε ούτε μια φορά καλημέρα σε κανέναν από αυτούς. Καμιά τους δεν είδε με θετικό μάτι την μετακόμιση τους στην γειτονιά. Καμία από αυτές τις κυράτσες που οργανώνουν τσάι στα σπίτια τους και το παίζουν ευγενείς δεν μπόρεσαν να παραμερίσουν έστω και ένα πρωί τον ρατσισμό που τις διακατέχει και να πουν ένα καλημέρα στα παιδιά εκείνα. Αντίθετα πριν ακόμα καλά καλά μετακομίσουν είχαμε σενάρια για χασισόργια κτλ. Όταν ήρθαν άλλοι τους έλεγαν ότι φαίνονται μεθύστακες, άλλοι έλεγαν ότι πρέπει να είναι "που τους άλλους"... όλοι και κάτι έλεγαν σαν να ήταν εξωγήινοι οι άνθρωποι. Και καλά αυτοί οι γείτονες είναι παλιά κεφάλια, έτσι έμαθαν και δεν θα αλλάξουν τώρα πια. Αλλά να ακούω από ένα μωρό να λέει πως πρέπει να βγάλουν την Πολωνική σημαία και να την αντικαταστήσουν με την Κυπριακή ή την Ελληνική. Αυτή τη λογική έχουν μάθει όλα τα μωρά από τους γονείς τους; Όταν αυτά τα μωρά δεν έχουν ιδέα τι εστί ανοχή και σεβασμός, τι θα κάνουν σε παρόμοιες περιπτώσεις όταν μεγαλώσουν; Θα αρπάζουν όπλα και θα τους σκοτώνουν κιόλας; Άκου εκεί να αντιτακαστήσουν την σημαία τους με την δική μας.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ;
Είμαστε τόσο ανώτεροι εμείς από αυτούς; Μήπως εμείς όταν φύγαμε και πήγαμε Αγγλία και Αυστραλία μετά τον πόλεμο, μας απαγόρευσαν ποτέ να έχουμε τις σημαίες μας και να κάνουμε και εκδηλώσεις καταδίκης της εισβολής; Μήπως πρέπει να τους βαπτίσουμε και Έλληνες Ορθόδοξους επειδή έκαναν το μέγα σφάλμα να έρθουν στην Κύπρο; Δεν μπορούμε να δεχτούμε το πιο λογικό πράγμα στον κόσμο; Πως ένας Πολωνός λογικό είναι να έχει την Πολωνική σημαία; Να πω ρε παιδί μου ότι έφεραν τούρκικη σημαία και ήθελαν να προκαλέσουν, να καταλάβω τις αντιδράσεις. Αλλά να κάνουν σαν να τους γάμησαν τις κόρες επειδή τα πλάσματα έφεραν την Πολωνική σημαία στο σπίτι τους; ΑΙΣΧΟΣ. Μόνο αυτό λέω. Από πείσμα εγώ, όποτε τους δω τους χαιρετώ ενώ έκοψα το ΓΕΙΑ σε πολλές ηλίθιες γειτόνισσες μου. Πέρασε λίγος καιρός και δεν ακούστηκε τίποτε... νόμισα πως τελικά έκατσαν τα κόμπλεξ τους και επανήλθαν στα γνωστά τους θέματα: τι κάνουν οι γείτονες μέσα στα σπίτια τους. Μέχρι πριν λίγες μέρες που διαψεύστηκα πανηγυρικά. Ήταν τα γενέθλια κάποιου από τους Πολωνούς και ένας έβγαλε κιθάρα στο μπαλκόνι να τραγουδήσουν του εορτάζοντα... σε 3 λεπτά η αστυνομία ήταν εκεί να τους κάνει παρατήρηση... διότι ενοχλούσαν την γειτονιά... Χρόνια Πολλά Γιόπεκ!