Παραλάβαμε θνητό, παραδίδουμε Θεό

Για τον Τάσσο ο λόγος βέβαια. Το 2003, με τους βομβαρδισμούς των τηλεοπτικών του κλιπ κάθε 5 λεπτά, για να μας υπενθυμίζει πως δεσμεύεται να μας φέρει λύση στη βάση του σχεδίου Ανάν (το θυμόμαστε όλοι νομίζω το κλιπ) και μας έταζε δίκαιη κοινωνία ενώ ταυτόχρονα προειδοποιούσε πως θα είναι αμείλικτος σε ότι αφορά τα δημοκρατικά θέσμια της χώρας μας, νομίζαμε ότι ψηφίζαμε έναν άνθρωπο απλό, με όραμα, με ανεπτυγμένη τη δημοκρατία μέσα του που ήθελε πραγματικά να λύσει το Κυπριακό. Έναν καλό θνητό.
5 χρόνια μετά, και αφού έβαλε την δημοκρατία αρχικά στο γύψο και μετά την σκότωσε κυριολεκτικά με τις απαξιωτικές αναφορές του σε όποιον διαφωνεί μαζί του και αφού καταχράστηκε όσο κανείς άλλος την εξουσία που του έδωσε ο λαός, στα 75 του πλέον, θέλει ανανέωση της λαϊκής εντολής. Ως τα 80 του δηλαδή!!! Διότι μας έσωσε λέει από ένα σχέδιο που ήταν διχοτομικό. Και το έθαψε. Μάλιστα, όπως και το 2003, μας βομβαρδίζει πάλι με τηλεοπτικά κλιπ στα οποία άλλοτε είναι οπαδός της ραπ, άλλοτε του παζλ και άλλοτε της ενορχηστρωμένης μουσικής, όλα με μια δόση photoshop CS3 και Illustrator ή InDesign.
Δεν είναι η ουσία αν το σχέδιο Αναν ήταν όντως διχοτομικό και έπρεπε να το απορρίψουμε. Προσωπικά το έχω απορρίψει και δεν μετανιώνω. Η ουσία είναι που ο "αυτός ο άνθρωπος" με την τόση σθεναρή αντίσταση, το τόσο μεγάλο πάθος για τα πιστεύω του και με το χέρι που ουδέποτε θα υπογράψει οτιδήποτε που να μας ζημιώνει δέχτηκε το Αναν3, το διαπραγματεύτηκε, έστησε ολόκληρη προεκλογική εκστρατεία πάνω του, δεσμευόταν και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό πως το δέχεται για διαπραγμάτευση. Για να έρθει μετά να μας πει πως το θεωρούσε από την αρχή καταραμένο. Η εντολή που ζητά από τον λαό λοιπόν, ποια ακριβώς είναι; Να πιστέψουμε όταν λέει πως δεσμεύεται στην 8η Ιουλίου που προνοεί διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία; Και που ξέρουμε πως είναι αλήθεια που λέει; Τα ίδια δε μας έλεγε και για το σχέδιο Αναν; Κι αν τον εκλέξουμε και μετά η τκυπριακή πλευρά συνεργαστεί στις συμφωνίες της 8ης Ιουλίου, θα έρθει πάλι να αρνηθεί και να μας εκθέσει για ακόμη μια φορά διεθνώς; Διότι, οι αντιστάσεις του, αυτό έκαναν και με το σχέδιο Αναν. Ενώ ο Ντενκτάς στην Νέα Υόρκη το αρνήθηκε το Αναν3, ο Τάσσος είχε την καλύτερη ευκαιρία να το απορρίψει κι αυτός χωρίς να μπορεί κανείς να του αποδώσει ευθύνες Όμως, για να το παίξει καλό παιδί το δέχτηκε (εμένα αυτό μου θυμίζει παρτίδα πόκερ... έτσι έπαιξε την πατρίδα μας) Όταν αργότερα ο Ταλάτ το δέχτηκε, ο Τάσσος μας, με τις αυξημένες ικανότητες κρίσης που λέει πως έχει, το αρνήθηκε αναγκαστικά διότι ουδέποτε ήθελε το σχέδιο Αναν. Και τότε έδωσαν όλοι πάνω μας να μας φάνε. Και τότε ο Φερχόϊγκεν, που ήταν ο πρώτος και καλύτερος υποστηρικτής μας (και θανάσιμος εχθρός του Ντενκτας) είπε πως τον κοροϊδέψαμε.
Οπόταν, το ερώτημα είναι απλούστατο. Γιατί να τον πιστέψουμε τον Τάσσο πως λέει αλήθεια όταν λέει πως θέλει λύση στη βάση της 8ης Ιουλίου; Διότι ρε παιδιά εγώ πιστεύω πως αν ήθελε λύση, τότε δε θα καθότανε στα βραστά του τόσους μήνες χωρίς να πιέζει την Τουρκία να προσέλθει σε συνομιλίες και απλά να την περιμένει πότε θα της αναδόξει. Και μήπως μετά θα έρτει πάλι να μας πει πως ο λόγος που έλεγε στους ξένους πως δεχότανε την 8η Ιουλίου για διαπραγμάτευση ήταν απλά για να κάνει διαχείριση και να μην νομίζουν οι ξένοι πως είμαστε αδιάλλακτοι; Εκθέτοντας μας, ξανά!, επειδή αυτός δεν είχε τα κότσια να πει ευθέως πως δεν θέλει λύση με ένα τέτοιο σχέδιο;
Όσο για εκείνο το χέρι που μας το προτάσσει τόσο επιβλητικά λέγοντας μας πως ποτέ δεν θα υπογράψει σχέδια που διχοτομούν την πατρίδα μας.... τι να πρωτοπεί κανείς. Το ότι το ίδιο χέρι υπέγραψε αποδοχή του σχεδίου Αναν-3 για διαπραγμάτευση; Το ότι το ίδιο χέρι υπέγραψε τον Αύγουστο του 2004, μετά το δημοψήφισμα, την έκθεση του ΟΗΕ η οποία αναγνώριζε στην τουρκία την καλή της θέληση για επίλυση του Κυπριακού απενοχοποιώντας την ουσιαστικά από την εισβολή; (η έκθεση του ΟΗΕ δεν μιλούσε για καλή θέληση της τουρκίας όσο αφορά το σχέδιο Αναν. Μιλούσε για καλή θέληση για επίλυση του κυπριακού. Έχει τεράστια ερμηνευτική διαφορά το ένα από το άλλο) Το ότι το ίδιο χέρι υπέγραψε την έναρξη διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ΕΕ, χωρίς πρώτα η Τουρκία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι μας ενώ για εσωτερική κατανάλωση μας έλεγε ΨΕΜΑΤΑ πως θα εξασκούσε Βέτο; (τόσες αντιστάσεις δεν ξαναείδα εγώ πάντως!)
Για τις παλινδρομήσεις και τις ψεύτικες υποσχέσεις του Τάσσου, θα μπορούσε κάποιος να γράψει έπος, όχι απλά κείμενα. Για τις αντιδημοκρατικές του αντιλήψεις, θα μπορούσαμε να γράφουμε μέχρι τις επόμενες εκλογές. Αλλά θέλω να σταθώ λίγο στην διαφήμιση που βλέπουμε από την τηλεόραση τελευταία... που τον παρουσιάζει να έχει στο χέρι (ναί, το χέρι που δεν θα υπογράψει αλλά υπογράφει και καλο-υπογράφει άμα λάχει) ένα κομμάτι παζλ της Κύπρου και να το τοποθετεί στο χάρτη. Ένας γνωστός μου, πολύ καλός στην οπτική ανάλυση της τέχνης της διαφήμισης, μου είπε πως όταν το είδε ανατρίχιασε και αηδίασε. Αηδίασε διότι όπως η κάμερα γράφει το χέρι του Τάσσου, από ψηλά, να τοποθετεί ένα κομμάτι γης στο χάρτη, έμοιαζε με το χέρι ενός Θεού, ένα Θεϊκό χέρι που αρπάζει, έχει στα χέρια του την γη μας, την τύχη μας. Έτσι λοιπόν αυτοπροβάλεται ο εθνάρχης-μίνι... σαν ένας Θεός, σαν ο εθνοσωτήρας, σαν ο μόνος που μπορεί να μας προστατέψει από τους κακούς, τους προδότες, τους τουρκοπροσκυνημένους νενέκους, τους πράκτορες των Αμερικανών και τους μειοδότες.
Γι αυτό σας λέω... το 2003 παραλάβαμε έναν θνητό και το 2008 παραδίδουμε έναν Θεό.