Κυπριακά πετρέλαια και χαιρεκακίες

Έχει πλάκα. Όταν ο Λιλλήκας ήταν ακόμη ΥΠΕΞ μας έλεγε πως έκλεισε συμφωνίες με μεγάλες ρωσικές και κινέζικες εταιρίες που ενδιαφέρονταν για ανόρηξη πετρελαίου από τα χωρικά ύδατα της επικράτειας της Κυπριακής "Δημοκρατίας".
Όταν όμως όλα αυτά τα πανηγύρια φάνηκε πως ήταν μόνο ευσεβείς πόθοι της κυβέρνησης, κάποιοι τα έχασαν και δεν ήξεραν τι να πουν. Όταν όμως κάποιοι έκαναν το μέγα λάθος να ανοίξουν το στόμα τους και να ζητήσουν εξηγήσεις για όλα όσα μας αράδιαζαν οι πολιτικατζήδες της κυβέρνησης, αυτοί που είχαν χάσει την μιλιά τους, ξαφνικά την ξαναβρήκαν! "Είστε χαιρέκακοι", είπαν.
Νέο φρούτο αυτό. Ως τώρα, οι διαφωνούντες (άκους εκεί, αν είναι δυνατόν να επιτρέπεται στος διαφωνούντες να μιλάνε σε μια δημοκρατία! Είναι πράγματα αυτά;) ταμπελώθηκαν ως νενέκοι, προδότες, τούρκοι, συνομότες, πουλημένοι... τώρα είναι και χαιρέκακοι. Με λίγα λόγια, εκεί που δεν είχαν τι να πουν για να μας κλείσουν τα μάτια (κι' άλλο), ξαφνικά απέκτησαν κριτικές ικανότητες. Μόνο που τους διέφυγε κάτι... η λέξη χαιρέκακος από μόνη της δηλώνει πως κάτι κακό έγινε. Ο χαιρέκακος είναι αυτός που χαίρεται όταν ένα κακό βρει κάποιον άλλον. Δηλαδή, ο "αδέσμευτος" Φιλελεύθερος, και ο Βασίλης Πάλμας, χρησιμοποιώντας την λέξη "χαιρέκακοι" παραδέχτηκαν πως όντως έγινε κάτι κακό, κάτι αρνητικό, δηλαδή, ελάχιστον ενδιαφέρον για τα πετρέλαια μας και πως όλα όσα μας πουλούσαν αππώνοντας μας ήταν ψέματα. Τώρα γιατί ταυτόχρονα μας λένε πως το ενδιαφέρον υπάρχει ακόμη από μεγάλες εταιρίες πετρελαίου, το αφήνω στην κρίση σας.
Το ερώτημα όμως είναι: τι προτιμάμε; Να μας αππώνουν με λόγια του αέρα για πράγματα που δεν ισχύουν ή να μας λένε χαιρέκακους επειδή κάνουμε κριτική στις αναξιότητες της κυβέρνησης (και κάθε κυβέρνησης); ΚΑΝΕΝΑ φίλοι μου. Προσωπικά προτιμώ ΚΑΙ να μου λένε την αλήθεια, αλλά ΚΑΙ να μπορώ να κάνω την κριτική μου ελεύθερα χωρίς να με διακοσμούν με διάφορα επίθετα. Ειδικά όταν τα επίθετα αυτά προέρχονται από ανάξιους πολιτικούς και κυβερνώντες, είναι σαν να φτύνει κάποιος στον ουρανό και το φτύμμα έρχεται πίσω και κολλά πάνω στο ίδιο του το μέτωπο.