Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Την γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική...

... και είμαι περήφανος γι'αυτό!
Όχι, δεν με έπιασαν τα εθνικιστικά μου αν αυτό νομίσατε. Απλά είδα μια είδηση απόψε που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Οι υπάλληλοι σε εστιατόρια, καφέ κτλ κτλ κτλ θα αναγκάζονται πλέον να μαθαίνουν κάποια βασικά Ελληνικά που αφορούν την δουλειά τους. Καιρός ήταν!
Αματρία μου ξομολογημένη, δεν ήμουν πάντα αυτής της άποψης. Αυτό κυρίως οφειλόταν στο σοκ που υπέστηκα όταν πριν λίγα χρόνια βρέθηκα σε γνωστή ταβέρνα της Λευκωσίας όπου ο ιδιοκτήτης (φιλικότατος μεν, εθνικίσταρος δε) μου περηφανευόταν πως όσες σερβιτόρες εργοδοτεί (αν δεν κάνω λάθος, ήταν Πολωνές) τις βαφτίζει Χριστιανές Ορθόδοξες και τους δίνει Ελληνικά ονόματα (!!!) Για πολύ καιρό ένιωθα αηδία απέναντι στην πραγματικά απαίσια συμπεριφορά μας έναντι στους ξένους υπάλληλους που κάνουν τις δουλειές που εμείς οι χάϊ Κύπριοι δεν καταδεχόμαστε να κάνουμε. Σάμπως κι εμείς δεν περάσαμε κατοχή, προσφυγιά και φτώχεια ή ξενιτεμό... εμείς κι αν έπρεπε να ξέρουμε 1-2 πράγματα καλύτερα...
Το θέμα όμως είναι πως δεν μπορούμε να αφήνουμε μεμονωμένα περιστατικά, τόσο ακραία, να μας φανατίζουν και να αγνοούμε κάποια άλλα προβλήματα που παρουσιάζονται. Όπως πχ την άκρατη ξενομανία μας που μας έφερε στο σημείο να αποκαλούμε όποιον μιλά την Κυπριακή μας διάλεκτο σαν "χωριάτη". Την απόλυτη... Δυτικοποίηση μας που μας κάνει να γινόμαστε με τόσο γρήγορους ρυθμούς νευρωτικοί, ψυχροί και σκληροί. Τον θαυμασμό για οτιδήποτε προέρχεται από το εξωτερικό και την συστηματικά εξοντωτική κριτική μας για οτιδήποτε ντόπιο. Δυστυχώς μέσα σε αυτή τη τρέλα που μας κολοδέρνει, φτάσαμε στο σημείο να αγνοούμε και την ίδια μας τη γλώσσα, την διάλεκτο μας και να χαριεντιζόμαστε με τα αγγλόφωνα σύνδρομα μας.
-Hi sas
-Bye sas
-Thanks re / Thank you
-E, nothing re
-Alo-u?
-Cheers
-Θέλω να κάμω ένα κόρς
κ.τ.λ.
Και να ήταν μόνο αυτό το θέμα; Πλέον δεν καταφεύγουμε μόνο σε ξενόφερτες φιλοφρονήσεις αλλά και σε ολόκληρους διαλόγους. Πάς στο καφέ να πιεις έναν καφέ και πρέπει να ξέρεις αγγλικά για να εξηγείς στην ξένη σερβιτόρα πως ακριβώς τον θες. Πας στο εστιατόριο και θες να ρωτήσεις αν μέσα στο φαγητό υπάρχει ένα υλικό που σε βλάφτει στην υγεία και άντε να βρεις λογαριασμό. Πας στο σινεμά και θες να πάρεις .... ποπ-κορν (επίτηδες στα αγγλικά) ή μια σοκολάτα, πρέπει να ξέρεις αγγλικά να τους το πεις.
Και καλά η νεότερη γενιά ξέρουν όλοι, σχεδόν, αγγλικά και μπορούν να συνεννοηθούν. Οι άλλοι όμως που δεν ξέρουν; Οι πιο μεγάλοι που δεν ξέρουν; Δηλαδή θα νιώθουμε μειονεκτικά μέσα στην ίδια μας τη χώρα και θα πρέπει να υποστούμε και εξευτελισμό για να πάμε να πιούμε ένα καφέ; Και ακόμη πιο τραγικό είναι πως κάποιοι από αυτούς τους ξένους υπάλληλους μαθαίνουν Ελληνικά και μας μιλάνε στα Ελληνικά κι εμείς τους απαντάμε πίσω στα Αγγλικά!!! Κανείς δεν λέει να μάθουν μια τόσο πλούσια και δύσκολη γλώσσα απ' έξω κι ανακατωτά και να μιλάνε τέλεια. Αλλά κάποια βασικά για την δουλειά τους, πρέπει να τα ξέρουν. Και για να κάνουν καλύτερη εξυπηρέτηση αλλά και για να μπορεί ο καθένας να πάει έξω χωρίς να νιώθει κόμπλεξ επειδή δεν ξέρει Αγγλικά.
Αν πας στη Γαλλία και πάρεις δουλειά σε ένα εστιατόριο χωρίς να μιλάς και λίγα, ελάχιστα Γαλλικά, θα σε εργοδοτήσει κανείς; Στην Ιταλία; Στην Αμερική; Γι΄αυτό είναι με μεγάλη μου χαρά που άκουσα στις ειδήσεις τον κύριο Φύτο Θρασυβούλου, πρόεδρο του ΟΣΙΚΑ, να μιλά για το θέμα και να λέει πως θα υποχρεώνονται πλέον όσοι εργοδοτούν ξένους να τους μαθαίνουν Ελληνικά. Καιρός ήταν. Τουλάχιστον αν πάω σε εστιατόριο και θέλω να παραπονεθώ πως το φαγητό είναι λύσσα που το άλας ή ωμούλλικον ή οι καραόλοι εν μεγάτοι μίξαν ή πως προτιμώ τα σουβλάκια σόζουμα ή να ζητήσω να μου φυλάξουν το φαϊ για... τον σιήλλον (τάχα μου), να μην χρειάζεται να τα λέω στα αγγλικά και να μεν καταλαβαίνουν τι θέλω.
Αρχίστε λοιπόν από σήμερα... όταν πάτε έξω για καφέ, για φαγητό κτλ, προσπαθήστε να μην λέτε Hi, Thank You, Please, Bye αλλά Καλησπέρα, Σας ευχαριστώ, Παρακαλώ, Γειά σας, Καληνύχτα σας κτλ. Κι αν γουστάρετε το τατσιζιλλίκκιν, όπως εγώ, παίζετε το πάπιες όταν σας μιλάνε στα αγγλικά. "sorry, me no understand. greek?" και να ζητάτε ελληνόφωνους σερβιτόρους. Να δείτε που όλοι θα τρέξουν να τους μάθουν 1-2 κουβέντες στα ελληνικά.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

@ BRC,

Παρ’ όλο που έχω την άποψη ότι πολύ λίγοι κύπριοι που τυγχάνει μάλιστα να βγαίνουν και έξω σε εστιατόρια και καφέ δεν ξέρουν εγγλέζικα, το θεωρώ (κι εγώ) ως παραδοξότητα και ως σχήμα οξύμωρο στην ίδια μας την πατρίδα να αναγκαζόμαστε να μιλήσουμε αγγλικά (μια άλλη, ξένη γλώσσα) για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε με τους εργοδοτούμενους σ’ αυτούς τους χώρους (για να δώσουμε παραγγελία, να ζητήσουμε κάποια επεξήγηση ή το λογαριασμό).
Είναι και αυτό χαρακτηριστικό πλέον της πολυπολιτισμικής μας κοινωνίας.

Anef_oriwn
Τρίτη 22/01/2008 – 11:44 π.μ.

bestman είπε...

Το καλύτερο θα ήταν να έχουμε Κύπριους/ες σερβιτόρους/ες. Αλλά με τα συμπλέγματα κατωτερότητας που μας δέρνουν, και το πως έχει καταντήσει η συγκεκριμένη βιομηχανία, τόσο από τον εργοδοτικό τομέα, όσο και από τις εκάστοτε κυβενήσεις, πολύ χλωμό το βλέπω

Yiota είπε...

προσωπικά όποτε πάω για καφέ, ασχέτως αν καταλάβω ότι πρόκειται να έρθει ξένος σερβιτόρος και μου ξεκινήσει τα εγγλεζικα, εγώ αρχίζω τα ελληνικά μέχρι να πει αμήν! Αν είναι δυνατόν! Και η πλάκα είναι πως κατά βάθος τα βασικά τα ξέρουν και όμως αρνούνται να μιλήσουν ελληνικά! Για όνομα...

Ανώνυμος είπε...

σοου γουοτ; :)

Banana Republic Cyprus είπε...

Go dogsearch re Milan.
You are where do i show where do you go. You went to say and you said.

:)))))))))))))

Aceras Anthropophorum είπε...

Είμαι σίγουρος ότι η στάση αυτή των ξένων πηγάζει απο την συμπεριφοράν των Κυπραίων. Είναι πραγματικά σπαστικόν να ζητάς χαλούμιν, να μεν καταλάβει, να του λαλείς τσιιζ τζαι να σου φέρνει φέτταν. Στην Ελλάδαν τα βουλγαρούθκια τζαι τα Αλβανούθκια που σερβίρουν μαθαίνουν παραπάνω ελληνικά. Τζαι μεν πείτε ότι εν που μιλούμεν διάλεκτον τζαι δεν μαθαίνουν οι ξένοι γλώσσαν. Στη γερμανοελβετίαν, όλα τα καρσόνια γερμανοελβετικά σου μιλούν. Έτο οι κυπραίοι για να μεν θεωρούνται χώρκατοι ή καλαμαρίζουν, ή τζιαρλίζουν. Αφούς οι Κυπραίοι τζιαρκλιζουν, βρίσκουν τζαι οι ξένοι ευκαιρίαν να τσαμπουκκεύκουν τζαι να αποφεύγουν την προσπάθειαν να μάθουν την γλώσσαν.

Ανώνυμος είπε...

Επρόσεξα το τζαι γω τούτο με τους υπαλλήλους σε εστιατόρια κτλ. Εν αρκετά τραγικό. Εν έχει πλέον διαφορά η διαδικασία να παραγγέλλω στην Αγγλία που την Κύπρο.

Όσον για την αγγλικούρα στους διαλόγους μας... Τι να κάμουμε? Αφού κολλούν μας. Τζαι πλέον εν τζαι σκεφτούμαστε τα σαν αγγλικά. Εν ξέρω κανένα που να μιλά με αγγλικές φράσεις/λέξεις επειδή θεωρεί την αγγλική τρέντι/καλύτερη.
Τα Κυπριακά αγαπούμε τα. Οι κκομπλεξικοί καλαμαρίζοντες βκάλλουν μμάτι και τυγχάνουν χλευασμού!